پایتخت روی گسل
پرسش از چرایی وقوع حوادث طبیعی همچنان برای جوامع درگیر بحران توسعه نیافتگی پرسش روزآمدی است. زیرا رخ دادن هر حادثهای برای چنین جوامعی سبب ساز بروز نارساییها و تنگاهای جدیدی هم خواهد شد.
خبرگزاری میزان -
- در خسارت بار بودن حادثهای مانند زمین لرزه تردیدی نیست. به خصوص که در جامعه ما وجود ناکارکردی در نهادها و ساختارها و برنامه ریزیها میتواند حادثهای مثل زلزله را به یک فاجعه ملی تبدیل کند. در کنار این از آن جایی که بخش گستردهای از جغرافیای سرزمینی ایران را گسلهای خطرناک و زلزله خیز در بر گرفته بروز زلزلههای مهیب در نقاط مختلف کشورمان دور از انتظار نیست.
اما به خلاف برخی جوامع توسعه یافته که در آنها وقوع زلزلههای پرتعداد و با ریشتر بالا با وجود فناوریهای پیشرفته و توان صنعتی بالا حادثهای نمیآفریند و بدل به بحران نمیشود، کشور ما با هر زلزله طبیعی، بحران اجتماعی تازهای را تجربه میکند. به واقع جامعه ما علاوه بر گسلهای طبیعی خود را درگیر گسستهای اجتماعی هم میبیند.
اما آن طور که رئیس سازمان مدیریت بحران میگوید ابعاد وقوع زلزله احتمالی در تهران فاجعه بارتر از هر نقطه دیگری از کشورمان خواهد بود. چرا که چنین زلزلهای ده میلیون نفر را آواره خواهد کرد. اسماعیل نجار امکان تامین چادر برای اسکان موقت چنین جمعیتی را در وضع فعلی غیرممکن میداند. درواقع برای جامعه ما که خود را درگیر بحران توسعه نیافتگی میبیند نابرخوردار ماندن از فناوریهای پیشرفته باعث شده تا در برابر بلایای طبیعی ناایمن باشد و سامان دهی آسیب دیدگان پس از وقوع حادثه هم مشکلی مضاعف خواهد آفرید.
وقتی برای ارزیابی روشنتر این موضوع سراغ محسن هاشمی رئیس شورای اسلامی شهر تهران میرویم از بیخ و بن منکر اصل قضیه میشود. البته تحفظ رئیس شورای شهر باعث میشود تا با ابراز بی اطلاعی از اظهارات اسماعیل نجار از زیر بار پاسخگویی شانه خالی کند. اما وقتی اصرار ما را میبیند به تعریض میگوید: تهران ده میلیون جمعیت ندارد. اینطور نیست. تهران هشت و نیم میلیون جمعیت دارد. جمعیت سیار تهران هم نزدیک ده میلیون خواهد بود.
طبق معمول رئیس حسابگر شورای شهر سیاستمدارانه از در افتادن به مهلکه گفتگو تن میزند تا انتخاب بعدی ما رئیس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر باشد. زهرا صدراعظم نوری هم که این روزها مانند دیگر همکارانش سرگرم دست و پنجه نرم کردن با لایحه بودجه ۱۴۰۰ شهرداری است علی رغم قول و قرارها چندباری خود را از دسترس ما خارج میکند. اما درنهایت تقلاها به بار مینشیند و این عضو شورای شهر با اکراه پذیرای پرسشهای میزان میشود.
اینکه در هنگام وقوع زلزله در تهران میلیونها نفر آواره شوند و امکانی برای اسکان موقتشان وجود نداشته باشد خبری ناگوار برای مدیریت شهری خواهد بود. وضع ایمنی ساختمانهای شهر هم نگران کننده است. صدراعظم نوری مشکل ایمنی تهران را بنیادی میبیند: به طور کلی، چون رشد و توسعه شهر تهران طی این سالها چندان متوازن و اصولی نبوده زیرساختهای لازم برای ایمن سازی این شهر فراهم نشده است. برای همین این شهر در هنگام بروز بحران دارای مشکلات عدیدهای خواهد بود. به خصوص اینکه بخشی از ساختمانهای سطح شهر قدیمی هستند و بخشی از مساحت تهران نیاز به نوسازی و بهسازی دارد.
اما به خلاف برخی جوامع توسعه یافته که در آنها وقوع زلزلههای پرتعداد و با ریشتر بالا با وجود فناوریهای پیشرفته و توان صنعتی بالا حادثهای نمیآفریند و بدل به بحران نمیشود، کشور ما با هر زلزله طبیعی، بحران اجتماعی تازهای را تجربه میکند. به واقع جامعه ما علاوه بر گسلهای طبیعی خود را درگیر گسستهای اجتماعی هم میبیند.
اما آن طور که رئیس سازمان مدیریت بحران میگوید ابعاد وقوع زلزله احتمالی در تهران فاجعه بارتر از هر نقطه دیگری از کشورمان خواهد بود. چرا که چنین زلزلهای ده میلیون نفر را آواره خواهد کرد. اسماعیل نجار امکان تامین چادر برای اسکان موقت چنین جمعیتی را در وضع فعلی غیرممکن میداند. درواقع برای جامعه ما که خود را درگیر بحران توسعه نیافتگی میبیند نابرخوردار ماندن از فناوریهای پیشرفته باعث شده تا در برابر بلایای طبیعی ناایمن باشد و سامان دهی آسیب دیدگان پس از وقوع حادثه هم مشکلی مضاعف خواهد آفرید.
وقتی برای ارزیابی روشنتر این موضوع سراغ محسن هاشمی رئیس شورای اسلامی شهر تهران میرویم از بیخ و بن منکر اصل قضیه میشود. البته تحفظ رئیس شورای شهر باعث میشود تا با ابراز بی اطلاعی از اظهارات اسماعیل نجار از زیر بار پاسخگویی شانه خالی کند. اما وقتی اصرار ما را میبیند به تعریض میگوید: تهران ده میلیون جمعیت ندارد. اینطور نیست. تهران هشت و نیم میلیون جمعیت دارد. جمعیت سیار تهران هم نزدیک ده میلیون خواهد بود.
طبق معمول رئیس حسابگر شورای شهر سیاستمدارانه از در افتادن به مهلکه گفتگو تن میزند تا انتخاب بعدی ما رئیس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر باشد. زهرا صدراعظم نوری هم که این روزها مانند دیگر همکارانش سرگرم دست و پنجه نرم کردن با لایحه بودجه ۱۴۰۰ شهرداری است علی رغم قول و قرارها چندباری خود را از دسترس ما خارج میکند. اما درنهایت تقلاها به بار مینشیند و این عضو شورای شهر با اکراه پذیرای پرسشهای میزان میشود.
اینکه در هنگام وقوع زلزله در تهران میلیونها نفر آواره شوند و امکانی برای اسکان موقتشان وجود نداشته باشد خبری ناگوار برای مدیریت شهری خواهد بود. وضع ایمنی ساختمانهای شهر هم نگران کننده است. صدراعظم نوری مشکل ایمنی تهران را بنیادی میبیند: به طور کلی، چون رشد و توسعه شهر تهران طی این سالها چندان متوازن و اصولی نبوده زیرساختهای لازم برای ایمن سازی این شهر فراهم نشده است. برای همین این شهر در هنگام بروز بحران دارای مشکلات عدیدهای خواهد بود. به خصوص اینکه بخشی از ساختمانهای سطح شهر قدیمی هستند و بخشی از مساحت تهران نیاز به نوسازی و بهسازی دارد.
بیشتر بخوانید:
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *