کارنامه پمپئو در وزارت خارجه آمریکا؛ سیاسی کاری و ناکامی در برنامه ها

دوره ریاست مایک پمپئو بر دستگاه دیپلماسی آمریکا، نمونه‌ ای از دنبال کردن اهداف شخصی بود.

– پایگاه «ریسپانسیبل استیت کرفت» در یادداشتی به بررسی عملکرد «مایک پمپئو»، وزیر خارجه آمریکا در تقریبا سه سال حضورش در این سمت پرداخته و آن را کارشکنی و خرابکاری محض، توصیف می‌کند.

یادداشت با اشاره به روز‌های پایانی حضور پمپئو در وزارت خارجه آمریکا، از ریاست وی بر دستگاه دیپلماسی این کشور اینگونه یاد می‌کند؛ دوره‌ای که آمریکا به عنوان مدعی ارتقا دموکراسی، طنزی که اکنون با آزمون‌های بی سابقه نهاد‌های این کشور را به چالش کشیده، قصد داشت جهان را در برابر واشنگتن به تسلیم وادارد.

از این منظر، پمپئو در دوران تصدی سمت وزیر خارجه و به ویژه در روز‌های آخر کارش، به سیاسی کاری مشغول بود نه به سیاست خارجی؛ او امیدوار است با انجام اقدام هایی، جو بایدن را با سیاست‌های ناموفق محاصره کند و برای نامزدی احتمالی خود در ۲۰۲۴ امتیاز شخصی کسب کند.

نویسنده یادداشت در ادامه به ناکامی استراتژی ترامپ در قبال ایران در زمینه خارج شدن از برجام و اعمال تحریم‌های اقتصادی متوالی، اشاره کرد که با هدف تحمیل مذاکرات جدید به ایران انجام شدند.

این در حالی است که در نتیجه این اقدام ها، ایران فعالیت‌های هسته‌ای خود را مجددا آغاز کرد و حوزه نفوذ منطقه‌ای خود را گسترش داد.

به اعتقاد نویسنده یادداشت، پمپئو روند اعمال تحریم‌ها علیه ایران را پس از انتخابات ریاست جمهوری این کشور نیز ادامه داد.

از جمله اقدام‌های ضد ایرانی پمپئو در این دوران، می‌توان به تحریم یک شرکت هواپیمایی ایران اشاره کرد.

اتهام زنی لحظه آخری به ایران مبنی بر ارتباط با القاعده بدون در دست داشتن مدارک و شواهد، آن هم در شرایطی که واشنگتن خود با «جبهه النصره» وابسته به القاعده در سوریه همکاری داشت و نیرو‌های ائتلاف سعودی به سرکردگی عربستان که وظیفه تسلیح القاعده در یمن را داشت، حمایت می‌کرد، نمونه دیگری از این اقدام هاست.

از دیدگاه نویسنده یادداشت، این اقدام‌های پمپئو با هدف دشوار کردن تحقق وعده بایدن مبنی بر بازگشت به برجام انجام می‌شود.

در ادامه یادداشت، به تحریم‌های اخیر آمریکا علیه ونزوئلا و سوریه با هدف گرسنگی دادن مردم این کشور‌ها اشاره شده و آمده است، سوریه و ونزوئلا در سال‌های ریاست جمهوری ترامپ، با وجود فشار‌های واشنگتن به فعالیت خود ادامه دادند.

به گفته نویسنده، قرار دادن کوبا در فهرست کشور‌های حامی تروریسم که مدت هاست معنای خود را از دست داده نیز با هدف مشروعیت زدایی از دولت این کشور انجام شد.

هدف پمپئو از این اقدام، جلب آرا کوبایی‌های ایالت «فلوریدا» به عنوان یک حوزه انتخابیه سیاسی مهم برای پمپئو در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ بود که نقش مهمی در پیروزی ترامپ در این ایالت در انتخابات ۳ نوامبر (۱۳ آبان) داشتند.

ضمن اینکه هدف دیگر این اقدام، کارشکنی در مسیر روابط «واشنگتن» - «هاوانا» در دولت بایدن است.

اما بدترین دروغ سیاسی پمپئو از نظر نویسنده یادداشت، اعلام انصارالله یمن به عنوان گروهی تروریستی بود.

این دروغ درحالی مطرح می‌شود که عربستان، مدارس، بیمارستان ها، بازارها، مساجد، خانه‌ها و ... در یمن را هدف قرار می‌دهد.

علاوه بر آن، انصارالله در حال مبارزه با القاعده به عنوان گروه تروریستی فرامرزی است که به عنوان متحد «عبد ربه منصور هادی»، تحت حمایت مالی و لجستیکی امارات، دست به اقدام‌های تروریستی می‌زند.

پیامد این اقدام ظالمانه، بدتر شدن بحران بشردوستانه یمن است.

نویسنده در بخش دیگری از یادداشت، به تلاش پمپئو برای عادی سازی روابط کشور‌های عربی با رژیم صهیونیستی اشاره کرد که به بهای مخالفت مردم کشور‌های عربی، انجام شد و نفع خاصی برای آمریکا نداشت.

هدف از این تلاش، کمک به انتخاب مجدد «بنیامین نتانیاهو»، نخست وزیر رژیم صهیونیستی در انتخابات سراسری پیش رو بود.

تشدید تنش‌ها با چین از طرق مختلف مانند مداخله در امور هنگ کنگ و تقویت روابط با تایوان و ..، دیگر نمونه اقدام‌های خرابکارانه پمپئو در سمت وزارت خارجه آمریکاست.

در نهایت نیز مقام‌های کشور‌های اروپایی از دیدار با وی خودداری کرده و سبب لغو سفر اروپایی وی شدند.

نویسنده در پایان نتیجه گیری می‎کند «پمپئو با بی صداقتی آشکار، اقدام‌های متعددی را برای پیشبرد موقعیت خود و آسیب زدن به دوره ریاست جمهوری بایدن انجام داد؛ اقدام‌هایی که آسیب قابل توجهی به منافع آمریکا و مردم این کشور خواهد زد.»