مسائل جمعیتی؛ یکی از قلمرو‌های جنگ شناختی

- جنگ شناختی ترکیبی از طرح ریزی عملیات روانی، پوشش و فریب و عملیات امنیتی است که در نهایت می‌خواهد باعث تغییر ذهنیت جامعه مخاطبش نسبت به نظام سیاسی حاکم در آنجا منجر شود.

 

انسان‌ تاکنون جنگ‌های متفاوتی را مانند جنگ‌های سخت، سرد، نرم، فرهنگی، اقتصادی تجربه کرده است، چنانچه کشور ما تا به امروز، مراحل جنگ سخت، نرم و نیمه سخت را گذرانده و وارد پنجمین جنگ سلطه گرایانه دنیا شده که جنگ شناختی و ادراکی است.

جنگ شناختی هدفش مشخص است و آن هم هدف قرار دادن قوه شناخت عموم مردم و نخبگان جامعه است که با تغییر نگرش‌ها، رفتار‌ها و باور‌ها از طریق تغییر ادراک انجام می‌شود.

 

در جنگ شناختی و ادراکی مدیریت ادراک مهم است و این جنگ شکل تکامل یافته، پیشرفته‌تر و عمیق‌تر و وسعت یافته‌تر جنگ روانی است که مبتنی بر یک جامعه شبکه‌ای است و با زیرساخت‌های جامعه‌های نوین که هم اکنون، وجود دارد با هدف مدیریت تغییر برداشت و ادراک رخ می‌دهد.

می‌توان گفت تغییر نگرش در جامعه، با اختلال و خطا در دستگاه‌های محاسباتی تصمیم گیران اتفاق می‌افتد و اثر بخش کردن جنگ اطلاعاتی اینجاست، به این معنا که وقتی دشمن جنگ اطلاعاتی را شروع می‌کند، موثر‌تر می‌شود و یک گسست عاطفی و ادراکی بین اقشار جامعه و نخبگان با حاکمیت ایحاد می‌شود و سرمایه اجتماعی رو به زوال می‌رود. اینها از ویزگی‌های جنگ شناختی در عصر ماست.

به‌همین علت باید خیلی قوی پیش برویم تا دشمنان، سلطه گران و در رأس آن‌ها آمریکا که می‌خواهند با یک جنگ شناختی و ادراکی فعالیت براندازانه داشته باشند، در هدف خود موفق نشوند و با این شناخت است که می‌توانیم جریان شناسی کرده و حرکت‌های آفندی و پدافندی خود را برنامه ریزی کنیم.

قلمرو جنگ شناختی
یکی از قلمروهایی که در ایران برای جنگ شناختی مورد استفاده قرار گرفت، حوزه مسائل جمعیتی بود. جمعیت یکی از ارکان مهم قدرت است و تعداد بالای جمعیت جوان برای هر کشوری برای پیشرفت و آبادانی،  امری ضروری است. متاسفانه در چند دهه گذشته، بخشی از این جنگ جمعیتی در حوزه بیوتروریسم بوده است.

 

طبق آمار منتشر شده از سازمان ملل که درباره جمعیت ایران بوده است، طی یک دهه اخیر جمعیت کشور رو به کاهش خواهد گذاشت، به این شکل که در ابتدا حدود ۹۰ میلیون می‌شود و  سپس رو به کاهش می‌رود. جنگ شناختی وقتی وارد شده توانسته اثر گذاشته و به آن سطح راهبردی برسد و آنچه باعث کاهش جمعیت در ایران شده را رقم بزند. 

 

تغییر نگرش و فرهنگ جامعه مثل عدم تمایل جوانان به تشکیل خانواده، سبک متفاوت زندگی نسبت به گذشته، تغییر ارزش‌های پدر و مادر و همسر بودن، جایگزینی فرد گرایی به جای جمع گرایی، عدم تمایل به فرزندآوری، فرزند را مزاحم زندگی دانستن و جایگزینی حیوان خانگی به جای فرزند آوری و در کنار اینها، تبلیغ سازمان ملل برای کاهش جمعیت ایران در دهه ۷۰، دست به دست هم داده و این اتفاق در حال رقم خوردن است. 

 این قلمرو جنگ شناختی، به‌دلیل بکر بودن و نبود سیستم دفاعی رخ داده است و با امکان پیاده سازی سناریو‌های نامحدودی که دارد،می‌تواند اثرگذاری زیاده داشته باشد که باید تا دیر نشده جلوی ادامه این روند را گرفت.