«بانوان نجیب» زیر تیغ «جلوه‌گری فضای مجازی» + تصاویر

به گزارش گروه فضای مجازی به نقل از خبرگزاری دانشجو؛ مسئله عفاف و حجاب دو مقوله متفاوت اما دارای پیوستگی عمیق با یکدیگر هستند. متفاوت به این معنا که گاهی اشخاصی را در جامعه حتی اسلامی می‌بینیم که عفیف‌اند اما محجبه نیستند و یا در مواردی در ظاهر حجاب دارند اما عفیف نیستند.

مقام معظم رهبری در خصوص عفاف و حجاب در جامعه اسلامی و استفاده از پوشش خاص چادر در ایران اینگونه فرموده‌اند: "حجاب برای زن، به معنای ذلت نیست؛ بلکه به معنای عصمت و حفظ زن است و نه فقط عصمت و حفظ زن، بلکه عصمت و حفاظت زن و مرد هر دوست. حجاب به معنای چادر نیست؛ اما چادر در نزد ما ایرانی‌ها که زن‌های ما از قدیم داشتند، بهترین نوع حجاب است؛ بدون چادر هم حجاب ممکن است. حجاب به معنای پوشیدن سالم [است]؛ نه پوشیدنی که از نپوشیدن بدتر است. به تعبیرروایات، «پوشیده عریان» که در عین پوشیدگی، مثل انسان برهنه و عریان است. آن پوشیدن، به درد نمی‌خورد؛ حجاب نیست؛ پوشیدن سالم که سر و مو و گردن و بدن و تمام سر تا پای بدن زن را پوشانده باشد؛ البته صورت و دو دست را بسیاری فقها مستثنا می‌دانند؛ البته در مواردی که صورت بدون آرایش و ساده باشد؛ این هم معنای حجاب.

البته زن‌های ایرانی، روش چادر را پیدا کرده ‌اند که بسیار هم روش خوبی است و هم زیباست و منافی با زیبایی زن نیست و هم حجاب حافظ کامل است. به هر حال، حجاب را چه به شکل ایرانی، چه به شکل عربی، چه به شکل کشورهای دیگر که در هر یک از کشورهای اسلامی زن‌ها یک جور حجاب خود را حفظ می‌کنند، هر جوری که حجاب حفظ بشود، این نظر اسلام، تأمین شده است، این، یکی از پیش‌ گیری‌ های اسلام است."

دنیای مجازی و ترفندهایی برای کمرنگ شدن حجاب در جامعه

نرم افزارهای اجتماعی در فضای مجازی این روزها به سرعت جایگاه خود را در میان جوانان ما تثبیت می‌کنند و کمتر جوان و نوجوانی را می‌توان یافت که حداقل در یکی از این فضاها فعالیت نداشته باشد.

با وجود اینکه نمی‌توان از برخی کاربردهای مثبت این گونه فضاها غافل شد و شاید دیگر نتوان این عضو ثابت در روزمرگی جامعه را حذف کرد اما در صورتی که کنترل و آموزش مناسبی برای مواجه با آن صورت نگیرد آثار مخرب بسیاری در پی خواهد داشت.

شبکه‌های اجتماعی با فراهم کردن امکان انتقال و به اشتراک گذاشتن تصاویر، صدا و فیلم‌ها محیطی را به وجود آورده‌اند که بسیاری افراد حریم خصوصی و شخصی خود را به راحتی با کسانی که هیچ شناختی از آن‌ها ندارند مشترک می‌شوند.

اگر روزی بی حجابی تنها محدود به خیابان‌ها می‌شد و برای مقابله با آن نیاز بود محیط جامعه را کنترل کرد امروز شکل دیگری از بی بند و باری که کنترل آن به مراتب سخت تر از پیش است به وجود آمده و جامعه به سمتی حرکت می‌کند که دیگر چشم چرانی برخی افراد که به فرموده قرآن کریم «دل‌های مریض» دارند به آسانی صورت می‌گیرد.

این تفکر که فضای مجازی حیات خلوتی برای نگارش خاطرات، تصاویر شخصی و فیلم‌های خانوادگی است اشتباهی است که گاهی از روی سادگی استفاده کنندگان از این ابزارها، گاهی از روی بی تفاوتی و حتی ضعف فرهنگی و عدم اطلاع رسانی و آگاهی از این محیط‌ها ایجاد شده است.

اما مسئله عفاف و حجاب در فضای مجازی موضوعی است که نمی‌توان به راحتی از کنار آن گذشت. مسئله ای که متاسفانه گریبان گیر قشر مذهبی جامعه ما نیز شده است.

گاهی در فضای مجازی شاهد اشترک گذاری تصاویری از دختران محجبه ای با نوع خاصی از نگارش پیام‌ها و کامنت های عارفانه و بعضاً عاشقانه و اظهار نظرهای آنچنانی هستیم که شاید اگر از این دختران بپرسیم حاضرید در یک جمع عمومی با حضور چند نفر اینگونه سخن بگویید و یا با این ظاهر به اصطلاح محجبه حاضر شوید قطعاً پاسخ محکم «نه» را خواهیم شنید.

آیت الله نوری همدانی مرجع تقلید شیعیان در بسیاری از دیدارهای عمومی خود با مردم و مسئولان نظام، بر موضوع عفاف و حجاب تاکید داشته‌اند و می‌فرمایند: "مسئله ای که جامعه ما با آن روبرو است عفاف نیست. زیرا همه زنان جامعه ما عفیف هستند اما مسئله پوشش موضوعی است که در جامعه شاهد نقاط ضعف بسیاری در آن هستیم."

حال جای این پرسش است که آیا دختر مسلمان و عفیف و حتی با حجاب برتر مانند چادر در فضای مجازی که روزانه هزاران بازدید کننده از همه قشر و سطح فرهنگ و دینداری دارد می‌تواند هر گونه که بخواهد حاضر شود یا خیر؟

 دنیای مجازی هم محضر خداست

در این شرایط خاص آنچه باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد این است که اسلام و آموزه‌های دینی برای همه شرایط و برای همه مکان‌ها وزمان ها بیان شده است.

هرچند تکنولوژی به صورت لحظه ای در حال پیشرفت است اما دین مبین اسلام به گونه ای دارای انعطاف است که در هر زمان و در هر مکان با توجه به اقتضای موجود قوانینی را وضع کرده است که می‌تواند گره گشا باشد.

فضای مجازی هم از این دایره خارج نیست و همان قوانین دنیای مادی بر آن صادق است. همانگونه که یک جوان متدین در جامعه به خود اجازه نگاه به نامحرم را نمی‌دهد و یا یک دختر عفیف با هر نوع پوشش و کلامی در جامعه حاضر نمی‌شود باید همین الگوی رفتاری را در دنیای مجازی هم رعایت کند.

توجه به این نکته که دل‌های مریض و چشمهای هرزه امروز به راحتی و سهولت هرچه بیشتر زندگی ما را از هر نقطه جهان رصد می‌کنند، مسئله ای است که نباید مورد غفلت دختران عفیف جامعه ما قرار گیرد.

مسئله دیگر این است که فضای مجازی راهی را برای سوء استفاده افراد مغرض باز کرده است. همانگونه که باید از ظرفیت‌های مثبت این محیط استفاده کرد نباید از خطراتی که ممکن است سلامت فرهنگی جامعه را تهدید می‌کند غافل شد هرچند نگاه کاملاً بدبینانه در اینگونه موقعیت‌ها خود نیز اشتباه محسوب می‌شود اما توجه به این اصل که حریم خصوصی هر فرد باید حفظ شود نکته ای است که برای برخی مغفول مانده است.