پاکدامن: از فدراسیون شمشیربازی ۲ حقوق میگیرم/ در تهران خیلی مظلومم
ملیپوش سابر ایران گفت: به عنوان یک ورزشکار و ملی پوش تهرانی بسیار مظلومم چرا که نه در اداره تربیت بدنی و نه در سازمانهای ورزشی و شهرداری از ما حمایت نمیشود.
خبرگزاری میزان -
علی پاکدامن در گفتوگو با میزان، درباره شرایط تمرینات تیم ملی سابر اظهار داشت: تمریناتمان به صورت منظم و مستمر در روزهای زوج برگزار می شود و با توجه به حضور بازیکنان رده نوجوانان و امید در اردو جو خوبی در تمرینات حاکم است. سعی داریم با این تمرینات منظم تا پیش از آغاز اردوهای اصلی شرایط کیفی خودمان را بالا نگه داریم.
ملی پوش سابر ایران، در خصوص وضعیت لیگ شمشیربازی گفت: لیگ بسیار ضعیفی داریم و تیمهای خوبی وارد لیگ نمیشوند. متاسفانه آنگونه که باید و شاید به لیگ شمیشربازی توجه نمیشود. تنها درخواست ملی پوشان این است که لیگی منظم و پویا داشته باشیم تا هر کدام از ملیپوشان در یک تیم باشند و همانند دیگر ورزشکاران حرفهای پولهای خوبی بگیرند.
وی افزود: هر چند در شرایط فعلی اقتصادی قراردادهای خوب همان پولهای میلیاردی است، اما ما به قراردادهای میلیونی هم راضی هستیم و اگر در طول یکسال بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون بگیریم رضایت داریم، اما چنین پولهایی اصلا در شمشیربازی وجود ندارد.
پاکدامن با اشاره به حضور سابریستهای ایران در بین برترینهای این رشته در جهان تصریح کرد: علیرغم اینکه ایران در اسلحه سابر سهمیه المپیک را در بخش تیمی گرفته و دارای رنک چهارم دنیا است اما همچنان نگاهی ویژه به ما نشده است. در رشتههای دیگر ورزشکاران زندگیشان را از حضور در لیگ میچرخانند. باور کنید هر چقدر هم از فدراسیون یا از نهادی دیگر حقوق بگیریم باز هم به یک لیگ منظم نیاز داریم.
وی افزود: با لیگ پویا میتوانیم علاوه بر درآمدزایی سطح کیفی خودمان را بالا ببریم و با افزایش رقابت بین ملیپوشان جذابیت و کیفیت شمشیربازی ایران بالا خواهد رفت و بسیار راحتتر از قبل پیشرفت خواهیم کرد. اگر در لیگ شمشیربازی تنها ۴ تیم خوب باشند کافی است و نیازی نیست مانند فوتبال و والیبال دارای بیش از ۱۲ تیم در لیگ باشند. از سال ۲۰۱۲ که شمشیربازی ایران پیشرفت چشمگیری داشت هنوز لیگ ما تغییری نکرده است و تغییرات در قراردادها نیز زیاد محسوس نیست.
این سابریست ملی پوش در پاسخ به اینکه آیا از فدراسیون شمشیربازی حقوقی را دریافت میکند، اظهار کرد: بله من دو حقوق از فدراسیون میگیرم که بخشی از آن به عنوان حق کارمندی و بخشی دیگر شامل حقوق ورزشکاران و قهرمانان است که این بخش دوم را علاوه بر من چند تن از ملی پوشان دیگر هم دریافت میکنند. اما مطمئنا این حقوقها کفاف زندگیمان را نمیدهد. با توجه به شغلی که از قدیم در بازار داشتم صبحها به بازار میروم و به شغل خود می پردازم. بخش دیگری از درآمدم را هم از طریق آموزش تشکیل میدهد. بالاخره باید در این شرایط سخت زندگیمان را بچرخانیم. با توجه به اینکه مسابقاتمان به دلیل کرونا کنسل شد خیلی ضرر کردیم چراکه درآمد اصلی ما از مدالها و پاداشهایی بود که میگرفتیم.
پاکدامن خاطر نشان کرد: یک تفاوت دیگر نیز بین ملی پوشان شهرستانی و تهرانی وجود دارد و اینکه در شهرستانها ادارات تربیت بدنی از نخبههای ورزشی شهرشان حمایت میکنند و هوایشان رادارند و هر چند وقت یکبار به بهانههای مختلف برایشان پاداشهایی در نظر میگیرند، ولی در تهران اصلا از این خبرها نیست، ولی باز از گل محمدی رییس اداره تربیت بدنی تهران ممنونم که پس از بازیهای آسیایی ۲۰۱۸ به ما پاداش داد.
پاکدامن در پایان گفت: فقط اسم بچه تهران رویمان مانده است و من خودم به عنوان یک ورزشکار و ملیپوش تهرانی بسیار مظلومم چرا که نه در اداره تربیت بدنی و نه در سازمانهای ورزشی و شهرداری از ما حمایت نمیشود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *