فرار مکرون از فشار‌های سیاسی با ابزار اسلام هراسی

استفاده از ابزار اسلام هراسی، تنها سیاستی است که امانوئل مکرون برای خروج از فشارها در برابر خود می بیند.

- «امانوئل مکرون»، رییس جمهور فرانسه که در ۲ سال حضور خود در «الیزه» با مشکل ریشه دار عدم ادغام بخش‌های قابل توجهی از جمعیت این کشور در جامعه فرانسه و اعتراض‌های گسترده به تبعیض نژادی ساختاری به موازات اعتراض به سایر وجوه عملکردی کابینه خود مواجه بوده، تلاش دارد با هدف قرار دادن جامعه مسلمان این کشور، ضمن فرافکنی مشکلات، نظر مثبت گروه‌ها و احزاب مخالف خود را نیز به بهای دامن زدن به رشد جریان افراط گرایی جلب کند.

«مکرون»، هفته گذشته و در پی افزایش انتقاد‌ها به وی در مورد حادثه چاقوکشی در مقابل دفتر نشریه «شارلی ابدو»، در اظهاراتی طولانی، ضمن حمله به آنچه تاثیر اسلام گرایی در نهاد‌های عمومی این کشور خواند، به ناکامی الیزه در مقابل رشد و گسترش این تاثیر اعتراف کرد و از اعمال اقدامات محدودکننده شدید در عرصه‌های عمومی و خصوصی و افزایش نظارت بر مدارس دینی در آینده نزدیک خبر داد.

رییس جمهور فرانسه در حالی از تصمیم برای اعمال محدودیت‌ها خبر داد که این کشور دارای بزرگ‌ترین جمعیت مسلمان در قاره اروپاست و ۱۰ درصد جمعیت آن را مسلمانان تشکیل می‌دهند.

وی که در پی اقدام هتاکانه مجدد نشریه «شارلی ابدو» که با واکنش‌های انتقادی در سطح بین المللی مواجه شد، به «آزادی بیان» در این کشور استناد کرده بود، در سخنرانی که با لکنت کلام و وقفه‌های متعدد انجام داد، قصد داشت از طریق ایده‌هایی که مطرح کرد و احتمالا در ماه دسامبر به عنوان لایحه به پارلمان ارائه می‌شود، پیروزی خود را در انتخابات ۲ سال آینده تضمین کند.

آنچه که در سخنان و اظهارات مکرون مورد غفلت واقع شده، این است که مسلمانان به عنوان بزرگ‌ترین و ریشه دار‌ترین جمعیت مهاجر این کشور، پس از سال‌ها همچنان دسترسی اندکی به مشاغل دارند و در حاشیه شهر‌ها و محله‌های فقرنشین زندگی می‌کنند.

اما آنچه که سبب شده تا امانوئل مکرون به طرح چنین سخنانی مبادرت کند، فشار‌های سیاسی است که وی با آن مواجه است.

اعتراض‌های گسترده به وضعیت اقتصادی، ناآرامی‌های اجتماعی، مخالفت‌های گسترده با حزب حاکم و فشار هم حزبی‌ها برای انجام این اقدام از جمله آنهاست.

به عنوان مثال، یکی از اعضای حزب متبوع وی ماه گذشته از جلسه پارلمان خارج شد؛ چرا که به حجاب یکی از شهود حاضر در جلسه اعتراض داشت؛ این اقدام بحث شدید را به راه انداخت.

وی که از سوی محافظه کاران دست راستی و سنتی به اهمال در برابر اسلام و مسلمانان متهم شده، می‌خواهد با اتخاذ مواضعی اینچنینی در مسائل اجتماعی نشان دهد که از مواضع لیبرال اوایل دوره ریاست جمهوری خود فاصله گرفته است.

البته این اقدام تنها تلاش مکرون برای خروج از فشار‌های مذکور نبوده و وی در تابستان سال جاری، تغییراتی اساسی در کابینه خود ایجاد کرد.

نتیجه این تلاش در حال حاضر یا دو سال آینده هر چه باشد، نمی‌تواند مشکل ریشه دار فرانسه را از بین ببرد؛ مشکلی که جامعه فرانسه سال هاست از آن رنج می‌برد و آن چیزی نیست جز عدم ادغام بخش بزرگی از جمعیت این کشور در جامعه فرانسه.

این مشکل سبب بروز اعتراض‌هایی شده که عمدتا خشونت پلیس علیه اقلیت‌های نژادی، نژادپرستی ساختاری و نگاه استعمارگرایانه پاریس را مورد انتقاد قرار می‌داد.

عدم ادغام جمعیت مهاجر و فرزندان آنها به ویژه در مورد مسلمانان به رشد نابرابری در فرانسه دامن زده و تبعات ناخوشایندی برای آنان و دولت فرانسه در پی داشته است.