وضعیت کرونا در ایران و رفتار آدمهای بی تفاوت و بی مبالات
کرونا همچنان میتازد و برخی همچنان بی تفاوت به عواقب آن، توصیهها و دستورالعملها را اجرا نمیکنند.
خبرگزاری میزان -
قطعاً برای چنین قشری از جامعه اتفاقات ناگواری افتاده تا جایی که حتی عزیزان خود را از دست دادند و خود نیز دچار این بیماری شدند و جان شیرین را در راه بی توجهی و بی خیالی به عواقب و عوارض رفتار خود فدا کردند.
اما چرا هنوز برخی همچنان بر اشتباه خود اصرار دارند و با این قشر چه باید کرد؟
کارشناسان اعتقاد دارند که اگر از همان آغاز شیوع ویروس کرونا و تبعاتی که از همان روزهای نخست بیماری بر کشور وارد شد، تصمیمات سختگیرانهتری از سوی مسئولین گرفته شده بود، نه تنها اوضاع پیچیدهتر و خیمتر نگشته بود، بلکه مردم نیز با رعایت اصول بهداشتی و رعایت دستورالعملها از گسترش ویروس جلوگیری میکردند و در طول اجرای آن نیز مجبور میشدند که به وضعیت عادت کرده و خود را با شرایط وفق دهند.
انعطاف پذیری و پذیرش شرایط از سوی مردم با اعمال قانون ممکن میشود و اگر قانونی که برای سلامت جامعه وضع شده از سوی مجریان اعمال نشود و مردم نیز آن را رعایت نکنند، توازن میان رعایت قانون از سوی مردم قانونگرا و قانون گریز به هم میریزد.
در چنین شرایطی مردمی که اصول بهداشتی و شیوه نامههای ستاد ملی مقابله با کرونا را رعایت میکنند و خود را پایبند به آن نشان میدهند، از نظر ظاهری با آنهایی که پایبند به هیچ یک از توصیهها و اصول بهداشتی نیستند، تفاوت دارند، اما از نظر ماهیتی تفاوتی دیده نمیشود.
زمانی که یک جامعه در یک بحران و مشکل اجتماعی که جنبه بهداشتی دارد گرفتار میشود، این اپیدمی بیماری باید با همکاری تنگاتنگ همه جامعه برچیده شود.
آن دسته از مردمی که رعایت نمیکنند، ماسک نمیزنند، فاصله ایمن را حفظ نمیکنند و حتی به برگزاری مراسم عزاداری و عروسی نیز میپردازند عاملی میشوند برای گسترش بیماری و همه گیر شدن آن، که حتی دسته اول که با رعایت اصول و دستورات سعی دارند تا خود و جامعه را در مصوینت قرار دهند متضرر خواهند شد.
آیا قرار است در این بحران کرونایی،تر و خشک با هم بسوزند؟
قاعدتاً در هر جامعهای رعایت قوانین و مقررات در همه بخشها، چه در بخش اجتماعی و چه در مسائل فرهنگی، سیاسی و اقتصادی نشان از رشد فکری و فرهنگی آن جامعه است.
اگر بخواهیم وضعیت رعایت اصول و دستورالعملهای بهداشتی را در جمهوری اسلامی ایران با بسیاری از کشورهای دنیا مقایسه کنیم، باید یک اعتراف شیرین و دلچسب داشته باشیم که تاکنون نسبت به بسیاری از کشورها و حتی کشورهای غربی که مدعی تمدن و فرهنگ هستند، بهتر و بیشتر این اصول رعایت شده است.
اما توقع و انتظار از مردم ایران به خاطر فرهنگ غنی و اعتقادات مذهبی که بر پاکیزگی و رعایت بهداشت تأکید بسیار دارد، قطعاً بالاتر است.
وضعیت بیماری ویروس کرونا میدان آزمونی برای مردم و مسئولین است. هر یک وظایفی بر عهده دارند که باید آنها را به خوبی اجرا کنند، در این میان هستند افرادی که بی توجه به اوضاع، ساز مخالف مینوازند، اما این نوازندگان ساز مخالف اقلیت هستند و این اقلیت را باید طوری مدیریت کرد که احساس تنهایی کنند و این حس باعث ترد آنها خواهد شد.
جامعه باید افراد بی مبالات و بی توجه را از خود ترد کند، این رفتار اجتماعی، یک واکنش درست است، مانند بدن که سعی دارد ویروسها، میکروبها و باکتریها را با فعال شدن سیستم ایمنی بدن از خود دور کند.
اگر چنین اتفاقی نیفتد، بیماری کرونا که هزینههای جانی و مالی زیادی به خانوادهها و کشور تحمیل میکند، همه گیر خواهد شد و آنگاه است که بحران چهره واقعی خود را بیشتر نشان میدهد.
برای گذر از این شرایط باید برخوردهای قانونی با متخلفین شدت یابد، اکثریت جامعه شرایط را درک کرده و در حال اجرای توصیهها و دستورالعملهای بهداشتی هستند، نباید اجازه داد قشری که پایبند است به پای قشر بی مبالات و بی توجه بسوزد و داغدار از دست دادن عزیزان خود باشد یا متحمل هزینههای سنگین بیماری شود.
- کرونا همچنان میتازد و برخی همچنان بی تفاوت به عواقب آن، توصیهها و دستورالعملها را اجرا نمیکنند.
باور به تهدید یک ویروس کار سادهای است،، اما برخی از همان آغاز شیوع ویروس کرونا، آن را جدی نگرفتند و در عمل نیز هیچ یک از مسائل بهداشتی برای پیشگیری را رعایت نکردند.
قطعاً برای چنین قشری از جامعه اتفاقات ناگواری افتاده تا جایی که حتی عزیزان خود را از دست دادند و خود نیز دچار این بیماری شدند و جان شیرین را در راه بی توجهی و بی خیالی به عواقب و عوارض رفتار خود فدا کردند.
اما چرا هنوز برخی همچنان بر اشتباه خود اصرار دارند و با این قشر چه باید کرد؟
کارشناسان اعتقاد دارند که اگر از همان آغاز شیوع ویروس کرونا و تبعاتی که از همان روزهای نخست بیماری بر کشور وارد شد، تصمیمات سختگیرانهتری از سوی مسئولین گرفته شده بود، نه تنها اوضاع پیچیدهتر و خیمتر نگشته بود، بلکه مردم نیز با رعایت اصول بهداشتی و رعایت دستورالعملها از گسترش ویروس جلوگیری میکردند و در طول اجرای آن نیز مجبور میشدند که به وضعیت عادت کرده و خود را با شرایط وفق دهند.
انعطاف پذیری و پذیرش شرایط از سوی مردم با اعمال قانون ممکن میشود و اگر قانونی که برای سلامت جامعه وضع شده از سوی مجریان اعمال نشود و مردم نیز آن را رعایت نکنند، توازن میان رعایت قانون از سوی مردم قانونگرا و قانون گریز به هم میریزد.
در چنین شرایطی مردمی که اصول بهداشتی و شیوه نامههای ستاد ملی مقابله با کرونا را رعایت میکنند و خود را پایبند به آن نشان میدهند، از نظر ظاهری با آنهایی که پایبند به هیچ یک از توصیهها و اصول بهداشتی نیستند، تفاوت دارند، اما از نظر ماهیتی تفاوتی دیده نمیشود.
زمانی که یک جامعه در یک بحران و مشکل اجتماعی که جنبه بهداشتی دارد گرفتار میشود، این اپیدمی بیماری باید با همکاری تنگاتنگ همه جامعه برچیده شود.
آن دسته از مردمی که رعایت نمیکنند، ماسک نمیزنند، فاصله ایمن را حفظ نمیکنند و حتی به برگزاری مراسم عزاداری و عروسی نیز میپردازند عاملی میشوند برای گسترش بیماری و همه گیر شدن آن، که حتی دسته اول که با رعایت اصول و دستورات سعی دارند تا خود و جامعه را در مصوینت قرار دهند متضرر خواهند شد.
آیا قرار است در این بحران کرونایی،تر و خشک با هم بسوزند؟
قاعدتاً در هر جامعهای رعایت قوانین و مقررات در همه بخشها، چه در بخش اجتماعی و چه در مسائل فرهنگی، سیاسی و اقتصادی نشان از رشد فکری و فرهنگی آن جامعه است.
اگر بخواهیم وضعیت رعایت اصول و دستورالعملهای بهداشتی را در جمهوری اسلامی ایران با بسیاری از کشورهای دنیا مقایسه کنیم، باید یک اعتراف شیرین و دلچسب داشته باشیم که تاکنون نسبت به بسیاری از کشورها و حتی کشورهای غربی که مدعی تمدن و فرهنگ هستند، بهتر و بیشتر این اصول رعایت شده است.
اما توقع و انتظار از مردم ایران به خاطر فرهنگ غنی و اعتقادات مذهبی که بر پاکیزگی و رعایت بهداشت تأکید بسیار دارد، قطعاً بالاتر است.
همواره انتظار و توقع از جامعهای بالا میرود که شعور فرهنگی، اجتماعی و سیاسی بالایی دارد و این انتظار نیز بجا و درست است.
وضعیت بیماری ویروس کرونا میدان آزمونی برای مردم و مسئولین است. هر یک وظایفی بر عهده دارند که باید آنها را به خوبی اجرا کنند، در این میان هستند افرادی که بی توجه به اوضاع، ساز مخالف مینوازند، اما این نوازندگان ساز مخالف اقلیت هستند و این اقلیت را باید طوری مدیریت کرد که احساس تنهایی کنند و این حس باعث ترد آنها خواهد شد.
جامعه باید افراد بی مبالات و بی توجه را از خود ترد کند، این رفتار اجتماعی، یک واکنش درست است، مانند بدن که سعی دارد ویروسها، میکروبها و باکتریها را با فعال شدن سیستم ایمنی بدن از خود دور کند.
اگر چنین اتفاقی نیفتد، بیماری کرونا که هزینههای جانی و مالی زیادی به خانوادهها و کشور تحمیل میکند، همه گیر خواهد شد و آنگاه است که بحران چهره واقعی خود را بیشتر نشان میدهد.
برای گذر از این شرایط باید برخوردهای قانونی با متخلفین شدت یابد، اکثریت جامعه شرایط را درک کرده و در حال اجرای توصیهها و دستورالعملهای بهداشتی هستند، نباید اجازه داد قشری که پایبند است به پای قشر بی مبالات و بی توجه بسوزد و داغدار از دست دادن عزیزان خود باشد یا متحمل هزینههای سنگین بیماری شود.
بیشتر بخوانید:
آیا شدت کرونا با کیفیت آنتی بادی رابطه دارد؟
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *