اولین ناشنوایی که از یک دانشگاه انگلیسی دکتری گرفت
- پیرباتریکف گورمن در ۱ اکتبر ۱۹۲۴ در ملبورن استرالیا متولد شد. مادر او از اوایل کودکی متوجه ناشنوایی پیر شد. در سه سالی با کمک دورین هوگو یکی از معلمان مؤسسه کر و لالهای ویکتور یا ملبون شروع به فراگیری به زبان نمود.
گورمن در ۶ سالگی توانست وارد کلیسای ملبورن وابسته به مدرسه گرامر انگلیس شود. تا ۱۹۲۴ در این مدرسه به تحصیل پرداخت و توانست شرایط لازم را برای ورود به دانشگاه ملبورن احراز کند. او در ۱۹۲۴ موفق به کسب مدرک کارشناسی ارشد کشاورزی و دیپلم افتخاری شد.
از ۱۹۵۲ تا ۱۹۶۹ در انگلستان اقامت گزید و در ۱۹۵۱ به دعوت پروفسور الکساندر اوینگ نوالیس لوید جونز استاد شنوایی سنجی و آموزش ناشنوایان به تحقیقات دکتری در زمینه لبخوانی در دانشگاه منچستر پرداخت. در اواخر همان سال به عنوان دانشجوی تحقیقات در دانشگاه کمبریج به تحصیل پرداخت. گورمن در ۱۹۵۴ به عضویت دانشکده کورپس کریستی کمبریچ درآمد.
او نخستین کسی بود که به رغم ناشنوایی موفق به کسب درجه دکتری از یک دانشگاه انگلیسی شد. فعالیت گورمن به عنوان کتابدار در ۱۹۵۷ آغاز شد و در ۱۹۶۸ سمت کتابدار ارشد تمام وقت و مأمور اطلاعاتی مؤسسه سلطنتی ملی ناشنوایان در دانشگاه هایدلبرگ مشغول تدریس بود. وی در ۱۹۸۳ لقب عالیترین فرمانده امپراتوری انگلیس (بخش داخلی) را کسب کرد.
منبع: کتاب دایرة المعارف نوابع و مشاهیر معلول ایران و جهان
