معلم ناشنوایی که دانشگاه نرفته بود
- لوئیز لورنت کلرک در ۲۶ دسامبر ۱۷۸۵ در فرانسه چشم به جهان گشود. لوئیز لورنت کلرک یک ساله بود که درون بخاری دیواری افتاد و گونه راستش سوخت.
والدین کلرک ناشنوایی و فقدا حس بویایی در او را به تب پس از این واقعه نسبت می‌دادند. خود کلرک می‌گفت از زمان تولد ناشنوا بوده است.۱۲ ساله بود که عمو و پدر خوانده‌اش او را به مؤسسه ملی سلطنتی ناشنوایان در پاریس بردند. نخستین معلم و دوست مادام‌العمر او ژان ماسیو، ناشنوای برجسته‌ای بود.
در مدت ۸ سال کلرک د وره‌های آموزشی مدرسه را به پایان رساند. وی شروع به تدریس کرد و در ۱۸۱۶ او بالاترین پایه را تدریس می‌کرد. به رغم فشار‌های بسیار کلرک به مدت ۳ سال در آمریکا به تدریس ناشنوایان و تعلیم سایر آموزگاران پرداخت.
همچنین از اتو ۱۸۲۱ به مدت ۸ ماه مدیر موقت مؤسسه پنسیلوانیا در فیلادلفیا بود. در ۱۸۵۸، در ۷۳ سالگی، پس از نیم قرن تدریس در دو کشور با دریافت مستمری بازنشسته شد.
اگرچه او هرگز در دانشکده تحصیل نکرده بود، اما از دانشکده ترینیتی هارفورد مدرک کارشناسی ارشد در علوم انسانی دریافت کرد. همچنین دانشکده دارت مورث و دانشکده لیونیز نیز لوح سپاسی به وی اعطا کردند.
کلرک در ژوئیه ۱۸۶۹ در حالی که ۸۴ سال از عمرش را پشت سر گذاشته بود درگذشت.
منبع: کتاب دایرة المعارف نوابع و مشاهیر معلول ایران و جهان
