رونق قاچاق زعفران با افزایش موانع صادرات/ زعفران کار مجبور به فروش محصول خود به دلال است

علی حسینی در گفت‌وگو با میزان در خصوص وضعیت بازار زعفران و مشکلات تولیدکنندگان و صادرکنندگان اظهار کرد: قاچاق زاییده عدم تعادل بازار است و زمانی که موانعی بر سر راه صادرات و فروش قانونی ایجاد شود باعث رشد قاچاق و رونق کار قاچاقچیان در این زمینه می‌شود.

عضو شورای ملی زعفران گفت: صادر کنندگان ما چند سالی است که هر کیلو زعفران را پایین‌تر ۱۰۰۰ دلار در بازار‌های جهانی به فروش می‌رساند و مشکلاتی که در زمینه بازگشت ارز صادراتی برایشان ایجاد شده صادرات را برای آن‌ها را با تنگنا مواجه کرده است.

وی با بیان اینکه زعفران کاران در حال تولید محصولی صادرات محور هستند گفت: باید نگرانی‌ها و دغدغه فروش محصول زعفران از طرف دولت از دوش زعفران کاران برداشته شود.

حسینی تاکید کرد دولت باید کاری کند که صادرات زعفران رونق گیرد و تولید کننده نگران فروش محصولی که ماه بعد قرار است برداشت شود را نداشته باشد.

عضو شورای ملی زعفران در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه چرا برخی از زعفران کاران محصول خود را به دلالان می‌فروشند گفت: کشاورز به دلیل پرداخت مزد کارگر، هزینه‌های آب و برق و هزینه کود در زمانی که کسی خریدار زعفران نیست چاره‌ای جز فروش زعفران به دلال‌ها ندارد.

وی افزود: متاسفانه کشاورزان برای فروش زعفران خود مشکلات بسیاری دارند و در زمان برداشت زعفران را به هر شخصی که آمادگی خرید داشته باشد می‌فروشد و زعفران کار برای جبران هزینه‌های تولید مجبور به فروش زعفران خود به بالاترین قیمت است.

عضو شورای ملی زعفران تاکید کرد: تمام نهاده‌های کشاورزی از جمله بذر و کود با افزایش قیمت روبرو بوده است، اما محصول زعفران با قیمت ۳ سال گذشته یا حتی کمتر فروخته می‌شود.

حسینی در ادامه تصریح کرد: دولت نیز زمانی که برای خرید محصول زعفران اقدام می‌کند پول زعفران کار را به موقع پرداخت نمی‌کند که باعث ایجاد مشکلاتی برای کشاورزان می‌شود.

وی افزود: دولت باید زعفرانی که به بازار عرضه می‌شود را مدیریت کند و به نحوی نقدینگی زعفران کاران را تامین کند و می‌تواند با ارائه تسهیلات بدون بهره به زعفران کاران کمک کند که ناچار به فروش زعفران به پایین‌ترین قیمت نشوند.

عضو شورای ملی زعفران با اشاره به لزوم توجه به مدیریت تولید زعفران گفت: بازار زعفران از سوی دولت باید به گونه‌ای مدیریت شود که کشاورزان و منافع آن‌ها در صدر قرار گیرد و اقداماتی انجام شود که کشاورز دست به رها کردن زمین و مهاجرت نزند.