ناگفتههای رییس سازمان امداد و نجات از امدادگری
مهدی ولی پور در گفتوگو با میزان گفت: من پیش از ۲۷ سال است که در جمعیت هلال احمر مشغول کار هستم. در این سالها در حوادث مختلفی امدادگر بودم و خاطرات زیادی دارم. پس از هر حادثهای که در آن به عنوان امدادگر حضور پیدا میکردم، تنها لبخند آسیب دیدگان پس از کمک به آنها خستگی کار را از تنم خارج میکرد.
وی افزود: این مسئله تنها چیزی است که شاید فقط ما امدادگرها متوجه آن میشویم و با هیچ معیار مادی قابل اندازه گیری نیست.
رییس سازمان امداد و نجات اظهار کرد:، اما امدادگری در حوادث قطعا خاطرات بدی را هم به همراه دارد. خاطراتی که هنوز به خوابم میآیند و هیچوقت فراموش نمیشود.
این مقام ارشد در جمعیت هلال احمر گفت: از بدترین خاطرات هر امدادگری، زمانی نیست که هیچ کاری از دستمان برای آسیب دیدگان برنمی آیند. به عنوان مثال بارها شاهد این بودم که خانه و زندگی مردم خراب میشود و نمیشود کاری کرد یا جان عزیز یک خانواده از دست میرود، اما ارادهای برای متوقف کردن آن نداریم.
زلزله رودبار بدترین خاطره رییس سازمان امداد و نجات
رییس سازمان امداد و نجات اظهار کرد: به خاطر دارم در زلزله رودبار، من یک امدادگر ساده بودم. این زلزله ۴۰ هزار کشته بر جای گذاشته بود و بدترین خاطره من است.
رییس سازمان امداد و نجات بیان کرد: در این زلزله، هیچ خانوادهای نبود که حداقل یک عزیزش را از دست نداده باشد.
وی افزود: به یاد دارم وقتی پس از سه روز از زلزله برای دیدن رییس جمعیت رفتم، او را نشناختم، چون تمام صورتش خاکی بود و قابل شناسایی نبود.
ولی پور اظهار کرد: آسیب روحی که در این روزها دیدم، تا آخر عمر من که یک امدادگر بودم با من است و برخی روزها و شبها از جلوی چشمم رد میشوند.
