حبیبی: باید خونی تازه در رگ‌های هندبال به جریان بیاندازیم
علیرضا حبیبی در گفت‌وگو با میزان، در خصوص شرایط این روزهای خودش اظهار داشت: فعلاً که بحران کرونا تمام برنامه‌هایم را به هم ریخته است. در اسفند سال گذشته متاسفانه موفق به حضور در سمینار مدرسان جهان در کشور مجارستان نشدم. پس از آن توسط فدراسیون جهانی به عنوان مدرس دوره مربیگری بین‌المللی انتخاب شدم که آن دوره هم به تعویق افتاد.
وی افزود: منتظر هستم شرایط بهتر شود تا چگونگی پیشنهادات قبلی که داشتم مشخص شود تا بتوانم انتخاب و تصمیم درستی داشته باشم. امیدوارم فدراسیون هندبال بهترین تصمیم را برای تیم ملی بزرگسالان اتخاذ کنند.
سرمربی اسبق تیم ملی هندبال در مورد دلایل ناکامی این تیم در مسابقات گفت: به نظرم بحث آسیب‌شناسی در هندبال منوط به کادرفنی و بازیکنان تیم ملی نیست و باید در تمام حوزه‌ها و رده‌های سنی مختلف ارزیابی درستی انجام شود. همچنین باید در کنار داشتن امکانات کافی، به این موضوع هم توجه شود که اردوهای تمرینی کوتاه مدت پیش از مسابقات آن هم بدون حضور تمام بازیکنان چقدر می‌تواند برای نتیجه‌گیری تیم ملی در مسابقات مثمرثمر باشد.
حبیبی افزود: معتقدم برگزاری کمپ‌های تمرینی مجهز و با کیفیت بین‌المللی یکی دیگر از عواملی است که می‌تواند به نتایج خوب منتهی شود. اگر برنامه‌ریزی مدون و دراز مدتی برای آموزش، توسعه هندبال کشور و تیم‌های باشگاهی و ملی ترسیم نشود در نتیجه کار، مشکلاتی رخ خواهد داد که اثرات آن در تیم‌های ملی بروز خواهد کرد.
وی ادامه داد: متاسفانه در این برهه زمانی بیشتر هیئت‌های استانی و باشگاه‌های کشور جدای داشتن مشکلات مالی، از نبود امکانات کافی در مضیقه هستند، به نحوی که آنها در اعزام تیم‌های خودشان به مسابقات کشوری نیز با مشکلات عدیده‌ای دست و پنجه نرم می‌کنند و تا هنگامی که این موارد برطرف نشود به هیچ وجه نباید امیدی به موفقیت تیم ملی داشت.
سرمربی اسبق تیم ملی هندبال تصریح کرد: تمام مربیان ما باید به علم روز دنیا مجهز شوند و تا زمانی که این موضوعات کوچک از بین نرود؛ چطور می‌توان توقع داشت مربیان ما بتوانند در تمرینات، متدهای روز دنیا را به بازیکنان منتقل کنند. به طور مثال ما در اردوهای تیم ملی زمان زیادی برای پرداختن به مسائل فیزیکی و تکنیکی نداریم و تنها کاری که از عهده ما بر می‌آید این است که بتوانیم بازیکنان را از لحاظ تاکتیکی و هماهنگی به سطح خوبی برسانیم.
حبیبی در ادامه گفت: خیلی از کشورهای آسیایی و اروپایی در طول سال بازی‌های تدارکاتی زیادی را انجام می‌دهند تا بازیکنان آنها ضمن هماهنگی بتوانند ترس خود را در بازی‌های بزرگ از بین ببرند و به تجارب بین‌المللی دست پیدا کنند، اما آیا این موضوع در کشور ما رعایت می‌شود؟ حالا هم ممکن است تیم‌های نوجوانان و جوانان در مسابقات قهرمانی آسیا به دلیل نداشتن بازی‌های تدارکاتی بین‌المللی مناسب و کافی دچار مشکل شوند.
وی اظهار داشت: درست نیست هنگامی که تیم ملی نتیجه نمی‌گیرد تقصیرات را گردن کسی انداخت. مهمترین مشکل در هندبال ما عدم ثبات مدیریتی و همچنین فرصت کوتاه مدت برای مربیان است تا بتوانند توانمندی خود را نشان بدهند. ما هیچوقت برنامه‌ریزی درازمدت در کشورمان نداشته‌ایم، البته احساس می‌کنم پاکدل، رئیس فدراسیون می‌کوشد تا با برنامه‌ریزی ایده‌آل هندبال را دوباره سروسامان دهد. مسئولیتی که او و پس از آن من متقبل شدیم در بدترین شرایط تاریخ هندبال بوده است و ما مشکلات زیادی را با تلاش، تحمل و همدلی پشت سر گذاشتیم.
سرمربی اسبق تیم ملی هندبال عنوان کرد: متاسفانه در چند سال اخیر سازندگی‌ها در هندبال زیاد نبوده و اگر هم بوده، انگشت شمار بوده است. باید بتوانیم پشتوانه‌سازی را افزایش و خون تازه‌ای در رگ‌های هندبال به جریان بیاندازیم تا از این طریق خودمان را در آسیا از لحاظ داشتن بازیکنان با کیفیت بیمه کنیم.
حبیبی خاطرنشان کرد: مسئولان باید چشم‌انداز هندبال را برای چهار تا هشت سال آینده برنامه‌ریزی و ترسیم کنند و اولین مورد هم داشتن برنامه‌ریزی، ثبات و حمایت مالی مناسب است، آن هم مشروط بر عملیاتی و اجرایی شدن آن است. باید مسئولان سعی کنند هندبال را به خوبی در جامعه معرفی کنند. متاسفانه تیم‌های باشگاهی ما با مشکلات مالی و سخت افزاری بسیاری مواجه هستند و هر ساله تعدادی از آنها علی‌رغم کسب مقام قهرمانی از لیگ کناره‌گیری می‌کنند. باید باشگاه‌ها رو به تیمداری در رده‌های سنی مختلف چه در مقطع پسران و دختران، سالنی و ساحلی بیاورند.
سرمربی اسبق تیم ملی هندبال گفت: بارها در اردوهای تیم ملی دیده‌ام به دلیل اینکه بازیکنان نتوانسته‌اند به حق و حقوقشان برسند، دغدغه عقد قراردادهایشان را داشتند و با انگیزه پایین در اردوها حضور یافته و حتی در طول تمرینات تمرکز لازم را نداشتند و بیشتر به دنبال رفع مشکلات خود بوده‌اند. باید حاشیه امنیت از طرف فدراسیون و باشگاه‌ها برای مربیان و بازیکنان فراهم شود تا از این طریق، با انگیزه بیشتر برای موفقیت و اعتلای هندبال در میادین برون مرزی تلاش کنند.
