نحوه تعامل افراد با سالمندان در روزهای کرونایی
به گزارش گروه فضای مجازی ، وزارت بهداشت تاکید ویژهای بر مراقبت از سلامت جسمانی سالمندان دارد، لذا باید به طور ویژهای از آنها مراقبت کرد، اما در حال حاضر شواهد نشان میدهد زمانی که سالمندان با آشیانه خالی روبهرو میشوند، دچار افسردگی، خلق تنگ و اضطراب شده و همین موضوع میتواند منجر به تضعیف سیستم ایمنی بدن آنها شود.
شکوفه اویار حسینی،کارشناس و مشاور خانواده درخصوص نحوه تعامل افراد با سالمندان در روزهای کرونایی به خبرگزاری ایسنا گفت:
محدود کردن رفت و آمدهای خانوادهها با بزرگترهایشان (سالمندان) جهت کنترل چرخه انتقال ویروس کرونا و از طرفی دیگر تنهایی سالمندان افراد را بر سر دو راهی گذاشته است، مغز انسان طوری طراحی شده که وقتی اختلالات عصبی مانند ترس در آن فعال میشود، با حضور در جمع، غم و اضطراب فرد کاهش مییابد. در واقع ترسها با حضور در جمع تسلی پیدا میکند.
در حال حاضر برخی سالمندان دچار ترس از بیماری کرونا شدهاند و از سوی دیگر نیز فرزندانشان جهت حفظ نکات بهداشتی رفت و آمدشان را با آنها محدود کردهاند و عملا آنها با آشیانهای خالی روبهرو شدهاند، این درحالیست که در این شرایط آنها همچون کودک ترسیدهای هستند که به حال خود رها شدهاند و گریه و بیقراری میکنند.
اگر خانوادهها دارای سالمندی هستند که سن او بیش از ۷۰ سال است و همسرش فوت کرده و پرستاری نیز از او مراقبت نمیکند باید بدانند که این سالمند همچون کودک ترسیدهای است که در خانه رها شده و سالمندانی با این شرایط، احتیاج دارند که فرزندانشان به آنها سر بزنند و به صورت حضوری فرزندشان را ملاقات کنند. البته رفت و آمد و ملاقات با این سالمندان نیازمند رعایت برخی نکات بهداشتی است؛ افراد باید توجه کنند که فاصله ۱.۵ تا ۲ متری خود را حفظ کنند، ممکن است فرد سالخورده با به کار بردن جملاتی مانند اینکه «مگه من بمیرم چی میشه، بیا بوست کنم» اصرار برای روبوسی داشته باشد که در این زمان فرد ملاقاتکننده باید با لحنی صبورانه، آرام و با قاطعیت بگوید که «میدونم شما ترس از مرگ ندارید، اما موضوع بیماری است، ممکن است که با روبوسی و رعایت نکردن نکات بهداشتی شما بیماری شوی».
از آنجایی که مغز انسانها بر پایه ارتباط شکل گرفته و زمانی که افراد احساس بودن و شنیده شدن را داشته باشند، میتوانند خود را از نظر ذهنی آرام کنند، در این شرایط فرزندان باید روزی چندبار با والدین خود تماس تلفنی یا تصویری داشته باشند تا آنها احساس تنهایی نکنند.
در این شرایط به نوعی خود را در خانه سرگرم کنند و ارتباطات خود با خانوادههایشان را به صورت غیرلمسی پیش ببرند. در عین حال نیز موارد معنوی را در خود تقویت کنند، زیرا زمانی که معنویت و عبادت تقویت شود آنها حس میکنند قدرت برتری از آنها مراقبت میکند که این موضوع به بهتر شدن حال آنها کمک میکند.
