چرایی بروز واریس و درمان آن

به گزارش گروه جامعه ، واریس به گشاد شدن سیاهرگ‌ها یا تورّم ورید گفته می‌شود. این بیماری، شایعترین بیماری عروقی انسان است که حدود ۱۰ الی ۲۰ درصد جمعیت را مبتلا می‌کند. سیاهرگ‌های واریسی به صورت رگ‌های دراز، گشادشده و پرپیچ و خم و غالباً در سطوح درونی اندام تحتانی دیده می‌شوند. 

 

بیشترین میزان شیوع واریس در زنان بین سن ۴۹-۴۰ سالگی برآورد شده است. رگ‌های واریسی بزرگ، کاملا برجسته و گاهی قابل لمس و متسع و طویل می‌باشند و گاهی قطر بالاتر از ۴ میلی‌متر پیدا می‌کنند.

 

واریس در واقع اتساع سیاهرگ‌ها یا ورید‌ها است. در بدن انسان ۳نوع رگ وجود دارد. سرخرگ یا شریان که خون را از قلب به نقاط مختلف بدن میبرند. سیاهرگ یا ورید که خون را از اعضا بدن به سوی قلب برمیگردانند، مویرگ‌ها هم عروق بسیار کوچکی در محل اتصال سرخرگ وسیاهرگ هستند که در محل آن‌ها به علت داشتن فقط یک لایه سلولی، تبادل مواد غذایی واکسیژن صورت می‌گیرد.

 

واریس انواع مختلفی از جمله خفیف، متوسط و پیشرفته دارد که در موارد شدید، عروق خیلی برجسته و کبود می‌شود و برگشت خون قطع و یا نزدیک به قطع شدن است و باعث خونریزی و ضایعات پوستی می‌شود.

 

تسهیل برگشت خون از سیاهرگ به قلب توسط یک سری از دریچه‌های لانه کبوتری در سیاهرگ‌ها انجام می‌شود و هر زمان که این دریچه‌ها با مشکلی مواجه شوند واریس به وجود می‌آید. وی با اشاره به این که عامل یاد شده، یکی از عمده‌ترین علل ابتلا به واریس است، هر گونه عاملی که کار سیاهرگ‌ها را با اختلال مواجه کند، علتی برای ظهور واریس محسوب می‌شود؛ به عنوان نمونه، چاقی و اضافه وزن به ویژه در اطراف شکم، فشار اضافى را بر وریدهاى ساق پا تحمیل مى کند.

 

بارداری در زنان و همچنین ایجاد توده‌ها و تومور‌هایی که در ناحیه لگن و شکم به وجود می‌آید هم می‌تواند یکی از عوامل ابتلا به واریس محسوب شود.

 

مشاغلی که فرد مجبور می‌شود به واسطه انجام فعالیتی به مدت طولانی بایستد هم از جمله مهم‌ترین عوامل در بروز واریس است به گونه‌ای که افرادی که در چنین حرفه‌ها و مشاغلی مشغول به کار هستند باید خیلی بیشتر از دیگران، اصول ایمنی را رعایت و برای حفظ سلامت خود تلاش کنند.

 

 

درمان‌های دارویی تقریباً در واریس جایی ندارند، در زیر به معرفی روش‌های درمان واریس می‌پردازیم.

 

در این روش پزشک دارو‌هایی را داخل رگ ترزیق می‌کند که باعث بسته شدن و انسداد دهانه رگ می‌شوند. تعداد جلسات ۲-۶ و فواصل آن ۸-۱۲ هفته می‌باشد. عوارض این درمان تغییر رنگ در محل رگ درمان شده، ایجاد عروق شبکه‌ای جدید و در برخی موارد زخم پوستی است.

 

لیزر‌های YAG، PDL و IPL بر حسب قطر و عمق رگ متسع به کار می‌روند. دوباره چند جلسه درمان آن هم به فاصله ۲-۱ ماه مورد نیاز است. در این روش رگ غیر طبیعی در اصطلاح منفجر می‌شود و به طور طبیعی تا ۱ هفته بیمار در محل آن کبودی خواهد داشت. لیزر، درمان انتخابی جهت عروق دور مچ پا و نیز بیمارانی است که در روش اسکلروتراپی دچار عارضه شده اند.

 

در کنار تمام این درمان‌ها پوشیدن جوراب واریس ضروری است. بهتر است بیمار دو جفت جوراب را به صورت هر روز یک جفت و یک روز در میان استفاده کند. شستشو با آب سرد بوده و حرارت مستقیم به جوراب‌ها داده نشود. در این صورت جوراب‌ها تا ۶ ماه قابل استفاده هستند. از آویزان بودن پا به مدت طولانی نظیر روی صندلی نشستن و نیز ایستادن‌های دراز مدت که باعث راکد ماندن خون داخل عروق می‌شود باید پرهیز شود. نکته جالب در مورد این درمان‌های ساده خانم‌هایی هستند که به صورت ژنتیک استعداد تشکیل واریس اندام تحتانی را دارند. این خانم‌ها با رعایت یک سری نکات ساده در زندگی روزمره، دوران بارداری و نیز در صورت مصرف دارو‌های هورمونی می‌توانند تا حد زیادی جلوی تشکیل عروق غیر طبیعی را بگیرند. به هر حال اهمیت این مراقبت‌های ساده پیشگیری از ایجاد عروق غیر طبیعی جدید است.

 

 

 

گردش خون مناسب برای پیشگیری و مقابله با رگ‌های تار عنکبوتی بخصوص روی پا‌ها لازم و ضروری است. برای داشتن گردش خون مناسب به توصیه‌های زیر عمل کنید:

 

 

بدوید، پیاده روی و دوچرخه سواری کنید، پله‌ها را بالا پایین کنید. فعالیت‌های بدنی دیگر مانند تمیز کردن خانه، پیاده رفتن به سر کار و ... نیز می‌تواند به بهبود جریان خون کمک کند.

 

 

زمانی که می‌نشینید، پاهایتان را بالاتر نگه دارید تا کمی استراحت کنند.

 

 

اگر کارتان به گونه‌ای است که مدت طولانی می‌نشینید و یا سر پا می‌ایستید، بهتر است هر چند دقیقه یک بار حرکات کششی انجام دهید و وضعیت نشستن تان را عوض کنید. انجام هر حرکتی به شما کمک می‌کند تا گردش خون تان را تحریک کنید.