استراتژی نتانیاهو درباره ایران یک شکست کامل است

به گزارش گروه بین الملل ؛ «اوری بار جوزف» و «بنی میلر»، از اساتید دانشگاه «حیفا» در اراضی اشغالی که آثار متعددی در زمینه امنیت و روابط بین الملل دارند، در یادداشتی به انزوای بیش از پیش رژیم صهیونیستی در دوران «بنیامین نتانیاهو»، نخست وزیر رژیم صهیونیستی اشاره کرده و تاکید کردند استراتژیِ ایرانِ نتانیاهو، شکستی کامل است.

این یادداشت که در «نشنال اینترست» منتشر شد، به سیر تحول سیاست خارجی این رژیم از زمان اشغال اراضی اشغالی اشاره کرده و نوشت در حالی که محور سیاست خارجی رژیم تا ۱۹۹۰ درگیری با همسایگان عرب و در دهه ۱۹۹۰ درگیری با فلسطینیان بود، در یک دهه گذشته به مقابله با ایران تغییر یافته است.

نتانیاهو که در نخستین دوره نخست وزیری خود در دهه ۱۹۹۰، بر درگیری با فلسطینیان متمرکز بود، با حرکت ایران در مسیر کشورهای دارای فناوری هسته‎ای، سیاست خارجی خود را کاملا متحول کرد. اگرچه این اقدام در دوره اسلاف او نیز در دستور کار قرار داشت.

رویکرد ایران ستیزانه و ایران هراسی در دوران نخست وزیری نتانیاهو به درجه اعلی و با آغاز مذاکرات هسته‌ای در سال ۲۰۱۳ به بن بست رسید. در این دوران نتانیاهو بر خلاف رویه محتاطانه پیشین این رژیم علنا با کشور‌های مذاکره کننده مخالفت کرد و حتی پس از امضای توافق با اقدامات مداخله جویانه و همکاری با جمهوریخواهان، تمام تلاش خود را برای عدم تصویب این توافق در کنگره آمریکا به کار بست.

 

یادداشت در ادامه با اشاره به گسترش حوزه نفوذ ایران و توانمندی متحدان منطقه‌ای این کشور در همسایگی اراضی اشغالی، نوشت علاوه بر این دو مورد تحولات اخیر منطقه‌ای از فروپاشی استراتژی نتانیاهو در قبال ایران حکایت دارد.

 

فرضیات فروپاشیده نتانیاهو از دید این ۲ تحلیلگر صهیونیست عبارتند از:

 

- محاسبه سیاست خارجی جانبدارانه آمریکا از رژیم صهیونیستی: در حالی که نتانیاهو تصور می‌کرد «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور آمریکا، مسیر سیاست خارجی خود در منطقه و به ویژه در مورد ایران را کاملا با خواسته‌های تل آویو هماهنگ خواهد کرد و اقدامات آمریکا در انتقال سفارت این کشور به قدس اشغالی، خروج از توافق هسته‌ای ایران و به رسمیت شناختن حاکمیت رژیم صهیونیستی بر ارتفاعات «جولان اشغالی» برای نتانیاهو بسیار امیدبخش بود، اما رفته رفته سیاست خارجی مبهم، چندپاره و نامنسجم، لفاظی‌های بی حاصل، عدم حمایت از عربستان، خروج نظامیان از سوریه و خروج از پیمان‌های بین المللی توسط ترامپ توهمات نتانیاهو را بر باد داد. در واقع روابط نزدیک ترامپ و نتانیاهو بیش از آن که دارایی برای این رژیم و شخص نخست وزیر باشد، نوعی بدهی است.

- منطق "دشمن دشمن من، دوست من است" نتانیاهو: تلاش او برای جلب حمایت کشور‌های عرب تاکنون بی حاصل بوده است. علاوه بر ترس این کشور‌ها از افکار عمومی از برقراری روابط با رژیم صهیونیستی، تمایل آنان برای رفع تنش در منطقه سبب انزوای بیشتر دیپلماسی خاورمیانه‌ای نتانیاهو شد.

- اتخاذ سیاست یکجانبه گرایی: نتانیاهو با ترجیح رویکرد یکجانبه گرایی، از اتحادیه اروپا، چین و روسیه دور شد. در حالی که ایران با اتخاذ سیاست چندجانبه گرایی موفقیت زیادی کسب کرد.

در پایان یادداشت آمده است، رژیم صهیونیستی اکنون با حضور رئیس جمهوری غیرقابل اعتماد در کاخ سفید، حزب دموکرات نه چندان دوست در کنگره، دوستان سرخورده در اتحادیه اروپا و شرکای محتاط در خاورمیانه، با ایرانی با نفوذ گسترده منطقه‌ای و مراکز پیشرفته حزب الله مواجه است. افزایش ۱.۲ میلیارد دلاری بودجه دفاعی اسرائیل نشان دهنده ترس‌های استراتژیک جدید رژیم صهیونیستی است.