طرح شهاب ناموفق است

به گزارش خبرنگار گروه جامعه ، الهام یاوری، عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس و مدیرکل نظارت و ارزیابی بنیاد ملی نخبگان در برنامه تلویزیونی پرسشگر که با موضوع چالش‌های نخبه پروری در نظام آموزشی به روی آنتن شبکه آموزش سیما رفت با بیان اینکه نخبگان را به عنوان پیشران تحول و سرمایه‌های ارزشمندی که نیازمند تکریم و الگوسازی هستند میشناسیم گفت: در لایه‌های پایینتر افرادی هستند که معتقدند رانت ویژه نخبگی و تیزهوشی وجود دارد و تعدادی دارند سهم بیشتری میبرند، بنابراین هرچقدر سهم کمتری بدهیم و منابع را به سمت آن‌ها که تیزهوش نیستند ببریم به عدالت نزدیک‌تر است.

وی افزود: تعریف نخبه این است که فردی با ظرفیت‌های استعدادی، ذاتی و اکتسابی اش برای حل مسائل کشور مفید و موثر است.

یاوری با بیان اینکه مجموعه نظام این موضوع را پذیرفته، اما برخی کارگزاران در سطوح پایینتر این موضوع را نپذیرفته اند گفت: لازم است توافق اولیه ایجاد شود که به سازوکار منسجم نخبه پروری نیاز داریم.

وی درباره صنعت المپیاد گفت: هرچیزی ارزش افزوده‌ای دارد، طبیعی‌است که اطرافش صنعتی شکل بگیرد و باید بابت آن خوشحال شویم. اصل آن بد نیست که آدم‌هایی خرج کنند و برای آموزش هزینه کنند تا فرزندشان المپیادی شود. بلکه اشکال این است که حاکمیت باید عدالت را برقرار کند و امکانات را به دست آن‌ها که پول ندارند نیز برساند و باید ارزیابی‌ها طوری انجام شود که افرادی که از طریق کلاس‌ها بالا نیامده اند هم بتوانند موفق بشوند. حاکمیت باید این آدم‌ها را هدایت کند و هدف گذاری صحیح برایشان داشته باشد.

مدیرکل نظارت و ارزیابی بنیاد ملی نخبگان با اشاره به اینکه هر وقت چیزی تبدیل به صنعت شد مانند بیماری به آن نگاه نکنیم و نقش حاکمیتی خود را ایفا کنیم گفت: روشن است که اشکال دارد. راه حل این است که کار نخبگان را به نخبگان بسپاریم. تا وقتی امر سنجش را کسی که تجربه اش را ندارد انجام میدهد اوضاع همین می‌شود.

وی با تاکید بر اینکه این گزاره که " همه آن‌ها که سمپاد قبول می‌شوند کلاس خاص می‌روند" درست نیست گفت: ممکن است در خروجی سمپاد طیف وسیعی انسان تربیت کنیم، اما نقطه مشترک آن‌ها ذهن فعال، خلاق و پرسشگر است. این‌ها حتی اگر کارآفرینی و صنعت نیاموخته اند، اما در این عرصه‌ها حرف برای گفتن دارند.

وی درباره طرح شهاب عنوان کرد: شهاب ناموفق است، زیرا تناقضات مفهومی دارد.

وی در پایان افزود: موضوع عدم تفکیک استعداد‌های برتر لزوما به معنای نداشتن مدرسه جداگانه نیست. میتوان طوری عمل کرد که بچه‌ها دور از جامعه رشد نیابند. نفس کنار هم بودن آدم‌های مستعد یک ارزش است.