حتی رباتها هم به وقت ناهار نیاز دارند
یک هنرمند آمریکایی، با انتشار تصویری آینده انسان را به تصویر کشیده است. وی پیشبینی میکند که در آینده، رباتها تمامی کارهای سخت انسانها را به دوش خواهند کشید و نکته جالب اینجاست که به اعتقاد وی، برخلاف اینکه ما تصور میکنیم رباتها هیچ زمانی به استراحت ندارند، رباتها به زمان استراحت همانند زمان ناهار نیاز خواهند داشت.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش به نقل از آنا، یکی از عکسهای تاثیرگذار تاریخ مربوط به تصویر کلاسیکی است که در سال 1938 (حدود 80 سال پیش) از کارگران ساختمانی گرفته شده و «ناهار برفراز یک آسمانخراش» نام دارد.
این تصویر از 11 کارگر ساختمانی برفراز خیابان مانهاتان در نیویورک روی تیرآهن گرفته شده که صدها متر بالاتر از سطح زمین و در زمان ساخت مرکز راکفلر در حال استراحت هستند. این عکس گویای سختیها و تلاشهای کارگران است. همین سختیهای کار است که انسان را به ساخت رباتهای کارگر تشویق کرده است. رباتهایی که بدون خستگی و خطا، ساعتها کار میکنند و بدون داشتن هیچ چشمداشتی برای کارمزد هر زمان و بیوقفه قادر به انجام کار هستند.
اما جالب است بدانید که یک هنرمند با ایدهای آیندهگرایانه و با الهام از این عکس قدیمی، تصویر رباتهای کارگر را در سالهای آینده به تصویر کشیده است که واقعا جالب است و نشان میدهد که آسمانخراشهای آینده به لطف رباتها سر به فلک خواهند کشید. اما نکته جالبتر این است که حتی رباتها هم در آینده به استراحت چند دقیقهای همانند استراحت ناهار در انسانها نیاز دارند.
به عقیده فردی ونزل، این هنرمند خبره، حتی اگر در آینده مفهوم «تکینگی» (Singularity) به واقعیت بپیوندد، انسان همچنان به ساختوساز ساختمانها و آسمانخراشهای خود ادامه خواهد داد.
تکینگی فناوری فرضیهای است که پیشبینی میکند که شتاب در فناوری در نهایت موجب میشود هوش مصنوعی از هوش بشر پیشی بگیرد و منجر به تغییرات شگرف یا حتی پایان تمدن بشری بشود.
اولین استفاده از واژه تکینگی در این معنا، توسط ریاضیدان جان فون نیومن بود. در سال ۱۹۵۸، استنیسواف اولام، با اشاره به بحثش با فون نیومن، بیان داشت که «شتاب فزاینده پیشرفت فناوری و تغییر در حالت زندگی انسان»، از نزدیک شدن به یک تکینگی بنیادی در تاریخ نژاد بشر حکایت دارد که فراتر از آن، امور انسانی آنگونه که ما آنها را میشناسیم، نمیتواند ادامه داشته باشد.
این اصطلاح توسط نویسنده داستانهای علمی تخیلی ورنر وینج رایج شد، که استدلال میکرد که هوش مصنوعی، تقویت بیولوژیکی انسان یا واسط مغز و رایانه میتوانند از علل احتمالی تکینگی باشند. ری کورزویل، دانشمند آیندهگرا و مدیر پروژههای بلندپروازانه گوگل در لابراتوار Google X در مقدمه کتاب «رایانش و کامپیوتر» به استفاده از این واژه توسط فون نیومن اشاره میکند.
طرفداران تکینگی به طور معمول چنین میاندیشند که «رشد فزاینده هوش» که در آن «فراهوش» پیوسته نسلهای قدرتمندتر ذهن را طراحی میکند، ممکن است به سرعت رخ دهد و تا زمانی که تواناییهای شناختی هوش مصنوعی تا حد زیادی از هوش انسانی پیشی بگیرد، متوقف نشود.
کورزویل پیشبینی میکند که تکینگی حدود ۲۰۴۵ رخ میدهد، البته برخی تاریخی قبل از ۲۰۳۰ را برای آن پیش بینی میکند.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
این تصویر از 11 کارگر ساختمانی برفراز خیابان مانهاتان در نیویورک روی تیرآهن گرفته شده که صدها متر بالاتر از سطح زمین و در زمان ساخت مرکز راکفلر در حال استراحت هستند. این عکس گویای سختیها و تلاشهای کارگران است. همین سختیهای کار است که انسان را به ساخت رباتهای کارگر تشویق کرده است. رباتهایی که بدون خستگی و خطا، ساعتها کار میکنند و بدون داشتن هیچ چشمداشتی برای کارمزد هر زمان و بیوقفه قادر به انجام کار هستند.
اما جالب است بدانید که یک هنرمند با ایدهای آیندهگرایانه و با الهام از این عکس قدیمی، تصویر رباتهای کارگر را در سالهای آینده به تصویر کشیده است که واقعا جالب است و نشان میدهد که آسمانخراشهای آینده به لطف رباتها سر به فلک خواهند کشید. اما نکته جالبتر این است که حتی رباتها هم در آینده به استراحت چند دقیقهای همانند استراحت ناهار در انسانها نیاز دارند.
به عقیده فردی ونزل، این هنرمند خبره، حتی اگر در آینده مفهوم «تکینگی» (Singularity) به واقعیت بپیوندد، انسان همچنان به ساختوساز ساختمانها و آسمانخراشهای خود ادامه خواهد داد.
تکینگی فناوری فرضیهای است که پیشبینی میکند که شتاب در فناوری در نهایت موجب میشود هوش مصنوعی از هوش بشر پیشی بگیرد و منجر به تغییرات شگرف یا حتی پایان تمدن بشری بشود.
اولین استفاده از واژه تکینگی در این معنا، توسط ریاضیدان جان فون نیومن بود. در سال ۱۹۵۸، استنیسواف اولام، با اشاره به بحثش با فون نیومن، بیان داشت که «شتاب فزاینده پیشرفت فناوری و تغییر در حالت زندگی انسان»، از نزدیک شدن به یک تکینگی بنیادی در تاریخ نژاد بشر حکایت دارد که فراتر از آن، امور انسانی آنگونه که ما آنها را میشناسیم، نمیتواند ادامه داشته باشد.
این اصطلاح توسط نویسنده داستانهای علمی تخیلی ورنر وینج رایج شد، که استدلال میکرد که هوش مصنوعی، تقویت بیولوژیکی انسان یا واسط مغز و رایانه میتوانند از علل احتمالی تکینگی باشند. ری کورزویل، دانشمند آیندهگرا و مدیر پروژههای بلندپروازانه گوگل در لابراتوار Google X در مقدمه کتاب «رایانش و کامپیوتر» به استفاده از این واژه توسط فون نیومن اشاره میکند.
طرفداران تکینگی به طور معمول چنین میاندیشند که «رشد فزاینده هوش» که در آن «فراهوش» پیوسته نسلهای قدرتمندتر ذهن را طراحی میکند، ممکن است به سرعت رخ دهد و تا زمانی که تواناییهای شناختی هوش مصنوعی تا حد زیادی از هوش انسانی پیشی بگیرد، متوقف نشود.
کورزویل پیشبینی میکند که تکینگی حدود ۲۰۴۵ رخ میدهد، البته برخی تاریخی قبل از ۲۰۳۰ را برای آن پیش بینی میکند.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *