حمله ناو جنگی وینسنس به هواپیمای مسافربری ایران بخشی از استراتژی آمریکا بود؛ تهران حریف قدرتمندی برای واشنگتن است

به گزارش گروه بین الملل ؛  پرواز شماره ۶۵۵ تهران به دبی در روز ۳ جولای ۱۹۸۸ (۱۲ تیر ۱۳۶۷) توسط ناو آمریکایی «یواس‌اس وینسس» آمریکا هدف قرار گرفته و همه ۲۹۰ سرنشین آن از جمله ۶۶ کودک و ۳۸ تبعه غیر ایرانی جان باختند. «ویلیام راجرز» فرمانده این ناو آمریکایی ۲ سال بعد به دلیل این قتل عام مدال شجاعت دریافت کرد و کلیه سربازان حاضر در این جنایت مورد تقدیر قرار گرفتند.

در حالی که هدف قرار گرفتن هواپیمای مسافربری ایران توسط وینسس بر فراز آب‌های منطقه‌ای ایران در مسیر طبیعی پرواز خود، در واقع حمله غیرقانونی آمریکا به خاک ایران محسوب می‌شود «رونالد ریگان» رئیس جمهور وقت آمریکا از کشتار جمعی ۳۰۰ غیرنظامی به عنوان "یک اقدام دفاعی مناسب" یاد کرد. پس از وی نیز «جورج بوش» معاون رئیس جمهور وقت که بعد‌ها به ریاست جمهوری رسید، یک ماه پس از حادثه با ادعای عدم آگاهی از حقایق گفت هرگز به خاطر این حادثه عذرخواهی نمی‌کند. وی همچنین گفته بود: "این فقط یک ناخوشایند بود و زندگی ادامه دارد. "

 

به رغم تاکید چند باره دولت آمریکا مبنی بر تعمدی بودن این جنایت، دولت آمریکا در سکوت جامعه بین المللی و به ویژه اروپایی، با تاریخ سازی تلاش کرد با ارائه مدارک دروغ خود را تبرئه کند.

وقوع این جنایت همزمان با واپسین ماه‌های جنگ عراق علیه ایران که قویا مورد تایید ریگان بود، تاییدی بر تعمدی بودن این اقدام است. دولت آمریکا در دوران ۸ ساله جنگ عراق علیه ایران به دلیل از دست دادن سلطه خود بر ایران به دلیل انقلاب اسلامی، حمایت گسترده‌ای از «صدام» دیکتاتور عراق می‌کرد.

آمریکا تاکنون از ایران بابت این حادثه عذرخواهی نکرده است و رسانه‌های آمریکایی نقش مهمی در کم رنگ کردن این جنایت در جامعه داخلی داشتند.

 

نیویورک تایمز دو روز پس از این جنایت با انتشار گزارشی تلاش کرد خوانندگان خود را متقاعد کند که این یک حادثه و خطای دید بوده است.(!)

در همین حال گلوبال ریسرچ در گزارشی ضمن تاکید بر بررسی سوابق اقدامات مداخله جویانه و تحریک آمیز آمریکا علیه ایران، سرنگونی هواپیمای مسافربری ایران را بخشی از استراتژی تحریک آمریکا توصیف می‌کند که پیشتر نیز با همراهی سیا، موساد و ام‌آی‌سیکس منجر به پیاده شدن طرح‌هایی مانند عملیات آژاکس در سال ۱۳۳۲ شده بود.

این گزارش می‎گوید: با وجود ادعا‌های بی اساس واشنگتن علیه ایران مبنی بر مشارکت در حادثه ۱۱ سپتامبر، حمایت از تروریسم، حمله به نفتکش‌ها در خلیج فارس و دریای عمان، استراتژی ۶ دهه‌ای تحریک ایران توسط آمریکا با واقعیت‌های تاریخی قابل اثبات است و مدارک زیادی برای این ادعا وجود دارد.

ضمن این که واشنگتن با اتخاذ این سیاست علیه ایران گام در مسیر خطرناکی نهاده است. آمریکا می‌تواند به کشور‌هایی مانند لیبی و عراق با چشم طمع نگریسته و به آن‌ها حمله کند، اما ایران حریف قدرتمندی است که قابلیت‌های نظامی قابل توجه و متحدان زیادی دارد.