آن روی مهربان بایرن مونیخ که کمتر دیدهاید!
به گزارش گروه فضای مجازی ، اگر به تازگی یک دوگانه برده باشید و از یک جشن بزرگ پایان فصل در کنار هوادارانتان فارغ شده باشید، چه کار میکنید؟ حتماً به یک تعطیلات مفصل که حق خودتان میدانید، میروید اما این کار را نمیکنید اگر یک بایرن مونیخی باشید. رکورددار قهرمانی در بوندسلیگا در پایان فصل 19-2018 یک بازی خیریه برگزار کرد و سپس به تعطیلات تابستانیاش رفت. بله، درست است. باواریاییها در بیست و پنجم ماه مه، با حضور روبرت لواندوفسکی، توماس مولر، سرژ گنابری و ... این بازی را درست 2 روز بعد از پیروزیشان مقابل لایپزیگ در فینال جام حذفی آلمان برگزار کردند. حریفشان هم کایزرسلاترن بود. کل بلیتهای ورزشگاه محل برگزاری این بازی - استادیوم فریتز والتر- فروخته شد و 49 هزار و 780 تماشاگر هم از نزدیک نظارهگر بازی بودند. دلیلش؟ شیاطین سرخ از بایرن خواسته بودند که به آنها برای حفظ مجوز ادامه حضورشان در دسته سوم فوتبال آلمان برای فصل آینده کمک کنند. با وجود اینکه کایزرسلاترن جزو رقبای قدیمی بایرن مونیخ است، باواریاییها وظیفه خود دانستند که با آنها این بازی را انجام دهند، بازی که در دقایق پایانی آن لواندوفسکی گل تساوی را برای خنثی کردن گلی که هندریم زوک در دقیقه 8 زده بود، به ثمر رساند. این بازی در نهایت یک بر یک به پایان رسید. تمام عواید و منافع مالی حاصل از برگزاری این بازی از جمله فروش بلیتها به کایزرسلاترن رسید و از این رو قهرمان سابق بوندسلیگا هم مجوز حضورش در دسته سوم بوندسلیگا را حفظ کرد.
با انجام این کار، بایرن مونیخ به سنتی طولانی مدت برای کمک به باشگاهی آلمانی، نیازمند کمک مالی بها داد. یکی از بارزترین نمونههای این مورد، سال 2003 بود زمانی که بایرن مونیخ در روز ششم ماه جولای با یکی از تیمهای دستههای پایین آلمان به نام چمنیتز بازی کرد. این بازی فارغ از هر گونه تلاش برای بازاریابی و کسب درآمد برای باواریاییها بود و به لطف دو برادر کم سن و سال، ریک و روی فورچنر که به ترتیب 11 و 7 ساله بودند و در تیم آکادمی جوانان باشگاه چمنیتز بازی میکردند، برگزار شد. زمستان سال قبل از آن بازی، این دو برادر به زمین تمرینی بایرن مونیخ رفته بودند و نامهای را به میشاییل بالاک هافبک سابق این تیم دادند، کسی که فوتبالش را از تیم جوانان شرق آلمان آغاز کرده بود. او هم طبق درخواست میهمانان کوچک تمرینات بایرن مونیخ، این نامه را به اولی هوینس، مدیر عامل باشگاه رساند، نامهای که در آن از باواریاییها درخواست کمک شده بود. هوینس نیز مقدمات برگزاری یک بازی با چمنیتز را فراهم کرد. آن بازی را بایرن مونیخ 11 بر یک برد که با عواید مالی نزدیک به 300 هزار یورو برای چمنیتز همراه بود، رقمی که برای نجات دادن آن از ورشکستگی کافی بود. چند روز بعد، در تاریخ 12 جولای، بایرن مونیخ به کمک تیم سنتپائولی شتافت.
این تیم شهر هامبورگ از فصل 02-2001 در بوندسلیگا حضور داشت و حتی در هفته بیستم در خانهاش بایرن مونیخ را 2 بر یک شکست داده بود با این حال به دسته دوم بوندسلیگا سقوط کرد و در پایان فصل 03-2002 هم راهی دسته سوم شد. این سقوط با ضرر مالی هنگفتی برای سنتپائولی همراه شد و به همین دلیل باشگاه را نیازمند یک کمک مالی قابل توجه میکرد. آنها هم دست خود را به سمت بایرن مونیخ دراز کردند تا به آنها برای نگه داشتن مجوزشان کمک کند.
آن زمان اوتمار هیتسفلد سرمربی باواریاییها بود و تیمش در ابتدای اردوی پیش فصل04-2003 قرار داشت. بایرن مونیخ به خانه سنتپائولی رفت و این تیم را یک بر صفر شکست داد. استادیوم پائولی پذیرای 25 هزار تماشاگر شد و تمام عواید حاصل از فروش بلیتهای بازی به تیم میزبان رسید. به این ترتیب سنتپائولی با کمک بایرن مونیخ از سقوط نجات یافت و مجوزش را حفظ کرد تا به دسته چهارم سقوط نکند. حتی هوینس هم بعد از بازی در اطراف ورزشگاه دورافتخار زد و یک تیشرت هم که روی آن واژه «Retter» به معنای ناجی چاپ شده بود، به تن داشت.
اما چرا بایرن مونیخ این کارها را میکند؟ خب از آنجایی که بازیها خارج از فصل تیمها معمولاً یا در تعطیلات زمستانی یا تابستانی برگزار میشود، این بازیها به بایرن مونیخ کمک میکند فرصتی برای آزمایش بازیکنان جدید یا جوانش داشته باشد اما این هیچ چیز از ارزش کار خیرخواهانهای که باواریاییها برای کمک به تیمهای ضعیفتر آلمان انجام میدهند، کم نمیکند. در فوتبال مدرن امروز که بیشتر درگیر تجارت و درآمدزایی است، کم هستند باشگاههایی که هنوز رسم جوانمردی برای پرداختن به مسائل غیرمادی را از یاد نبردهاند و بایرن مونیخ هم یکی از آنهاست.
منبع: ورزش سه
