غلبه فلسطین بر معامله قرن/ حقیقت قرن، «مقاومت» است نه معامله/ عراق کشوری که ایستادن در کنار ایران را انتخاب کرده است

به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی ، غلبه فلسطین بر معامله قرن، حقیقت قرن، «مقاومت» است نه معامله، عراق کشوری که ایستادن در کنار ایران را انتخاب کرده است، فشار برای مذاکره بی‌فایده، برگ برنده صنعا در خاک ریاض، ثمرات راهپیمایی روز قدس، فرهنگ در دولت روحانی، دفاع از شرف و هویت اسلامی در روز قدس، روزی برای آزادی‌خواهی و اثر پروانگان گزیده‌ای از سرمقاله و یادداشت‌های امروز است که در ادامه گزیده‌ای از آن را می‌خوانید.

•  یادداشت روزنامه حمایت با عنوان «غلبه فلسطین بر معامله قرن»
روز جهانی قدس، روزی است که قلوب مؤمنین به بیت‌المقدس، قبله اول مسلمانان معطوف می‌شود و تجدیدعهدی است برای آزادسازی پاره تن جهان اسلام. بیت‌المقدس عرصه حاکمیت پیامبران الهی و مسجدالاقصی سکوی عروج رسول مکرم اسلام (ص) به معراج است و در طول تاریخ، همواره مسلمانان به آن علقه و نسبت به تحولات آن دغدغه داشته‌اند. این مکان مقدس، از دیرباز عاملی برای وحدت مسلمانان به شمار آمده و خاری است در چشم دشمنان، لذا همواره در معرض مجموعه‌ای از توطئه‌های استعماری قرار داشته است تا بتوانند بر دایره وحدت و تجمیع قدرت جهان اسلام علیه بدخواهان نفوذ کرده و آن را به انحراف بکشانند. علاوه بر این، همراهی کشور‌های مرتجع منطقه به‌ویژه عربستان، امارات و بحرین با سیاست‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی علیه آرمان قدس نشان می‌دهد که این توطئه تا چه حد جدی و خطرناک است. در همین راستا، دولت آمریکا سفارت خود را در اقدامی بی‌سابقه از تل‌آویو به بیت‌المقدس منتقل کرد تا بگوید که این شهر به صهیونیست‌ها تعلق دارد نه مسلمانان و واکنشی هم از سوی هم‌پیمانان عرب آمریکا مشاهده نشد. سکوت برخی کشور‌های به‌اصطلاح اسلامی و در رأس آن‌ها عربستان در قبال این خیانت، باعث جری‌تر شدن مستأجر کاخ سفید و به رسمیت شناختن بلندی‌های جولان به نفع رژیم جعلی اسرائیل شد. ترامپ البته پیش از آن، در خصوص طرح صلح خود موسوم به «معامله قرن» زمزمه‌هایی کرده و این دو گام را برای استمزاج واکنش دولت‌های اسلامی و مسلمان به مرحله عمل رسانده بود. از طرفی، مایه تأسف است که آرزو کنیم ای‌کاش عربستان، امارات و بحرین در این توطئه، ساکت و نظاره‌گر ماجرا بودند، اما شواهد و قرائن حاکی از آن است که این رژیم‌های خائن به آمریکا و رژیم صهیونیستی برای اجرای بی کم‌وکاست و کم‌هزینه معامله قرن، مشورت داده و با آن‌ها همراه و همگام بوده‌اند. سعودی‌ها بار‌ها دولت خودگردان فلسطین که سابقه‌ای طولانی در سازش‌کاری دارند را از طریق وعده کمک‌های هنگفت مالی به شراکت فعال در این طرح خائنانه تشویق کرده بودند، ولی هر بار به در بسته خوردند. گروه‌های مقاومت غزه هم که از ابتدا موضع خود را دراین‌باره معلوم کرده بودند. به عبارت ساده‌تر، سه عنصر اصلی «مرزها»، «آوارگان» و «بیت‌المقدس» در طرح معامله قرن توسط آمریکا و رژیم‌های عربی در حال پایمال شدن است و تلاش بسیاری برای طرد فلسطینی‌ها از قدس شرقی، تقویت موقعیت صهیونیست‌ها در بیت‌المقدس و اراضی اشغالی در حال شکل‌گیری است. از طرفی، فلسطین موضوعی حاکمیتی و سیاسی است و آمریکا در معامله قرن می‌کوشد که با مشارکت سران عرب آن را به مبحثی اقتصادی و اجتماعی تبدیل کند. فلسطینی‌ها با احساس خطر از سه موضوع «معامله قرن»، «تقلیل اختلاف بنیادین فلسطینی‌ها و صهیونیست‌ها به مناقشه‌ای اجتماعی و اقتصادی» و «خیانت ارتجاع با توجه به پیمان‌های کمپ دیوید و اسلو» از راهپیمایی روز قدس الگو گرفته و دست به ابتکار عملی زدند که طی یک سال و دو ماه گذشته، امان صهیونیست‌ها را بریده است. «انتفاضه بازگشت» یا «راهپیمایی بازگشت» پاسخ کوبنده‌ای به توطئه‌های مشترک جبهه عبری، عربی و غربی است که صهیونیست‌ها از طریق حمله نظامی به غزه و این روز‌ها از طریق التماس به‌واسطه میانجی‌ها خواستار متوقف شدن آن هستند.این در حالی است که سران کشور‌های عربی بعد از مراودات پنهان و آشکار با رژیم صهیونیستی، مخالفت خود را با روز جهانی قدس نشان داده و مانع برگزاری تجمعاتی به این نام شدند، اما امروز می‌بینیم که فلسطینی‌ها به همان روش عمل می‌کنند. امام خمینی (ره) در تابستان ۵۸ از مردم خواستند تا به صحنه بیایند و از مردم مظلوم فلسطین دفاع کنند، اما برخی با بدگمانی می‌گفتند که راهپیمایی مردم در تهران و شهر‌های ایران که ۲ هزار کیلومتر تا فلسطین فاصله دارد، چگونه بر آزادی قدس تأثیر خواهد گذاشت؟! آن پیر فرزانه، آن روز حقیقتی را در خشت خام می‌دیدید که امروز برخی در آینه راهپیمایی بازگشت می‌بینند. راهپیمایی بازگشت یک رویداد ساده نیست بلکه تجمعی اعتراضی با ابداعی بی‌سابقه علیه ارکان حاکمیت نامشروع صهیونیست‌هاست. بالون‌ها و بادبادک‌های آتش‌زا یکی از این ابداعات است که تاکنون خسارات مالی سنگینی به مزارع و شهرک‌های صهیونیست نشین وارد کرده و کار را به‌جایی رساند که حتی واکنش آمریکا را هم در پی داشت. این نشان می‌دهد که این راهپیمایی با هدف اصرار و تصریح بر حق بازگشت و مخالفت آشکار با طرح به‌اصطلاح صلح ترامپ، خواب را از چشمان صهیونیست‌ها ربوده و باعث وحشت اشغالگران حتی بیش از سلاح مقاومت شده است، چراکه مقاومت، گروهی از مردم فلسطین هستند، ولی راهپیمایی بازگشت شامل آحاد مردم این کشور و تحکیم و تشدید مقاومت در میان تمام فلسطینی‌ها شده است. صهیونیست‌ها از راهپیمایی روز قدس وحشت داشته و دارند، چون راهپیمایی بازگشت را رقم زد؛ تجمعی با پتانسیل تهاجمی فوق‌العاده بالا که هدف اولش از نامش پیداست. علت مخالفت و واهمه شدید رژیم جعلی صهیونیستی از راهپیمایی بازگشت این است که مبادا شعار آن‌ها برای بازگشت خود و آوارگان به یک مطالبه جهانی تبدیل شود، زیرا در صورت بازگشت آن‌ها به سرزمین اصلی‌شان، دیگر جایی برای صهیونیست‌های مهاجر باقی نمی‌ماند و درنتیجه از بین خواهند رفت. این نکته نیز قابل‌ذکر است که صهیونیست‌ها تا پیش از هجمه به غزه در سال ۲۰۰۸ خود را به‌عنوان طرف مظلوم در مواجهه با فلسطینی‌ها نشان می‌دادند، ولی با سبعیتی که همه جهان از آن‌ها مشاهده کردند، ورق برگشت و امروز حنای آن‌ها دیگر رنگی ندارد. به همین دلیل، از اینکه نمی‌توانند راهپیمایی بازگشت را دلیلی برای تهدید مرز‌های خود به دنیا معرفی کنند، عصبانی‌اند و به هر نحو ممکن درصدد متوقف کردن آن هستند؛ و بالاخره اینکه راهپیمایی روز قدس فردا، پیام ناکامی معامله قرن و ندای بازگشت فلسطینیان به سرزمین خود را در جهان طنین‌انداز می‌کند و از این منظر، از حساسیت مضاعفی نسبت به سال‌های گذشته برخوردار است. افزون بر اینکه همراهی خائنین به حرمین شریفین و کسانی که خود را یاری گر دین خدا می‌دانند با صهیونیست‌ها، این واقعیت را بر همگان روشن ساخت که تنها گزینه قطعی برای پیروزی بر صهیونیست‌های فرو رفته در لاک دفاعی، مقاومت تا سرنگونی و کشیدن خط بطلان بر غده سرطانی منطقه است.

•  یادداشت روزنامه کیهان با عنوان حقیقت قرن، «مقاومت» است نه معامله
زمان جنگ‌های ۱۹۴۸، ۱۹۵۶، ۱۹۶۷، ۱۹۷۳ را به یاد بیاوریم که متحدان اسرائیل از یک‌سو به سلاح‌های وارداتی متحدان اسرائیل نیاز داشتند و از سوی دیگر از نظر سیاسی هم تحت فرمان این یا آن ابرقدرت بودند. امروز این معادله کاملاً دگرگون شده است. جبهه مقاومت از نظر نظامی هیچ وابستگی به آمریکا یا هر کشور دیگر ندارد و از نظر سیاسی نه تنها ذیل هیچ بلوکی قرار ندارد بلکه هنوز یک بلوک قدرتمند سیاسی، فرهنگی، نظامی و... می‌باشد. آنچه سرنوشت فلسطین را شکل می‌دهد این جبهه است نه گفتگو‌ها و اجلاس‌های کشور‌هایی که در دوره سیطره ابرقدرت‌ها بر منطقه تاثیر داشتند.
با این حال نباید در این تردیدی کرد که طرح‌هایی مثل معامله قرن حاوی خطرات مهمی است که باید با بیداری و ایستادگی در برابر آن‌ها بر خطرات غلبه کرد. اجلاس تیرماه منامه اولین اقدام علنی در اجرای طرح قرن است و انتخاب بحرین در اینجا معانی خاص خود را دارد بحرین یک کشور شیعه است و دیرزمانی نیست که با توطئه انگلیسی‌ها و خباثت رژیم پهلوی از ایران جدا شده است. موضع ایران و شیعیان در بحث معامله قرن کاملاً آشکار است کما اینکه اکثریت کشور‌های سنی موضع مخالف گرفته‌اند. شروع ماجرا از بحرین یک استعاره به حساب می‌آید به این معنا که از سنی‌ها شروع کنید، به زودی شیعیان نیز به این صف می‌پیوندند. از سوی دیگر بحرین دارای بی‌محتواترین و بی‌اختیارترین دولت‌ها در میان کشور‌های اسلامی است و این نشان می‌دهد دیگران حتی وابسته‌ترین‌ها در اینکه «نقطه آغاز» این خباثت باشند، ملاحظه داشته و ترجیح داده‌اند نقش خود را به مرور علنی نمایند. وجود سرفرماندهی نظامی آمریکا در منامه هم می‌تواند از نگرانی‌های امنیتی آنان و نوعی تمهید امنیتی خبر دهد. معامله قرن با یک دروغ بزرگ شروع به کار کرده است؛ «حل مشکلات اقتصادی فلسطینی‌ها». این به آن دلیل است که آنان می‌دانند مهم‌ترین مخالف این طرح، فلسطینی‌ها هستند و از این‌رو با نشان‌دادن یک «وضعیت مطلوب اقتصادی» برای فلسطینی‌هایی که سال‌ها و بلکه ده‌ها سال است از یک زندگی معمولی هم محروم بوده‌اند، خواسته‌اند مهم‌ترین مانع را از سر راه خود بردارند. موضع یکپارچه گروه‌های فلسطینی از کسانی که حتی به سازش‌کاری شهرت داشتند تا گروه‌های مقاومت علیه این طرح نشان داد که طراحان و مجریان طرح قرن از فریفتن فلسطینی‌ها طرفی نبسته‌اند. طرح قرن، طرح تغییر ژئوپلتیک منطقه و واگذاری سرزمین‌ها و جابه‌جایی گسترده در آن هست تا اسرائیل غاصب بتواند در موقعیت کنونی تثبیت شود و تهوید- یهودی‌سازی- فلسطین به سرانجام برسد. اما واقعیت این است که یهودی‌سازی یا هر چیز مشابه آن یک پدیده اجتماعی است نه سیاسی و حقایق اجتماعی بیانگر آن است که عرب‌های فلسطینی با رشد ۴/۷ درصدی جمعیت در برابر رشد ۲/۱ درصدی یهودیان نه تنها مانع تهوید هستند بلکه آن‌چه از نظر قومیت و جمعیت پیش‌روی فلسطین است، «تعریب» است؛ و این به آن معناست فلسطین که یک سرزمین عربی بوده، عربی باقی خواهد ماند و به‌طور کامل به آنان بازخواهد گشت.

• یادداشت روزنامه اطلاعات «عراق کشوری که ایستادن در کنار ایران را انتخاب کرده است»
عراق همزمان هم تحریم‌ها را محکوم می‌کند، هم بر لزوم کاهش تنش‌ها برای اجتناب از هر گونه درگیری احتمالی میان ایران و آمریکا سخن می‌گوید و در عین حال از میانجیگری در این رابطه صحبت می‌کند. سید عمار حکیم، رئیس جریان حکمت ملی عراق، محمد علی حکیم، وزیر امور خارجه، نوری مالکی، نخست وزیر عراق و حتی چهره‌های نه چندان نزدیک به ایران مثل ایاد علاوی، رئیس ائتلاف الوطنیه ضمن محکوم کردن تحریم‌های اقتصادی علیه ایران بر لزوم کاهش تنش میان ایران و امریکا تاکید می‌کنند و در عین حال برای حفظ آرامش برای میانجیگری میان دو کشور اعلام آمادگی می‌کنند. در حالی که کشور‌های دیگر در حالی از میانجیگری برای کاهش تنش نظامی سخن به میان می‌آورند که به تحریم‌های یکجانبه ایالات متحده اصلا توجهی ندارند به گونه‌ای که احساس می‌شود تحریم‌ها را از اولویت خود خارج کرده اند و فقط نگرانند ایران و امریکا نجنگند! مثلا طرف‌های اروپایی از لزوم کاهش تنش میان ایران و امریکا در بعد نظامی سخن می‌گویند، اما به هیچ وجه حاضر نیستند اقدامی عملی در جهت مهار تحریم‌های امریکا علیه ایران انجام دهند. در حال حاضر به نظر می‌رسد عراق تنها کشوری است که حاضر شده دوستی و برادری خود را به ایران ثابت کند و هزینه‌های این رفتار خود را هم بپردازد. عراق می‌تواند با توجه به روابط بسیار خوبی که با کشور‌های عربی دارد و همچنین جایگاه ویژه‌ای که در جغرافیای سیاسی عربی دارد، برای کاهش تنش میان ایران با کشور‌های عربی به ویژه عربستان سعودی، امارات متحده عربی و مصر نیز کمک بسیاری کند. چیزی که به نظر می‌رسد در برهه کنونی بیش از هر چیز برای ایران مهم است و می‌تواند قبل از حل مساله آمریکا، به جایگاه منطقه‌ای ایران کمک کند. چیزی که به نظر می‌رسد هدف اصلی سفر روز‌های اخیر محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان به عراق و سید عباس عراقچی، معاون او به عمان، کویت و قطر است.

• سرمقاله‌ روزنامه رسالت «فشار برای مذاکره بی‌فایده»
چندی پیش، در سرمقاله روزنامه نوشتم که شواهد متقنی وجود دارد که آمریکا در شرایط فعلی، برای اقدام نظامی علیه ایران، نه عزمی دارد و نه توانی و حتی تصریح کردم اگر احتمال برخورد نظامی میان ایران و آمریکا در زمان اوباما، یک درصد بود، در حال حاضر همان‌قدر هم نیست، اما این را هم اضافه کردم که راهبرد دولت آمریکا در شرایط فعلی، آن است که ایران، سایه جنگ را بسیار نزدیک حس کند و تحت‌فشار آن مجبور به مذاکره شود، خلاصه آن‌که تهدید به جنگ قرار است آمریکا را به مقصود برساند و نه خود جنگ. در خبر‌ها دیده‌اید که ناو هواپیمابر لینکلن و بمب‌افکن‌های B۵۲ به منطقه اعزام‌شده‌اند، اما در این‌سوی ماجرا مقام معظم رهبری، تأکید کردند که «جنگ نمی‌شود، مذاکره هم سم است.» چند روز پیش، رئیس‌جمهور آمریکا، به خیال خود، برای آن‌که تهدید ایران را عینی‌تر کند، در جشن فارغ‌التحصیلی افسران جوان آمریکایی از آن‌ها خواست خود را برای جنگ در آینده نه‌چندان دور آماده کنند، افسران مات و مبهوتی که نمی‌دانستند روی این سخن اصلاً به آن‌ها نیست و خطاب به مسئولان ایران است. اما روز گذشته، مقام معظم رهبری در دیدار اساتید، راهبرد مقابله ایران با دوگانه فشار – مذاکره آمریکا را به‌روشنی بیان کردند. حالا دیگر همه مطمئن هستند که حداقل در دوران دولت فعلی آمریکا، هیچ مذاکره‌ای در کار نخواهد بود و تشدید فشار هم مؤثر نیست. از همه مهم‌تر، در جبهه خودی و بر اساس محاسبات منطقی، هیچ‌کس تهدیدات آمریکا را جدی نمی‌گیرد. در خبر‌ها آمده بود که در هفته‌های گذشته مرتباً فرستادگانی از دیگر کشور‌ها که حامل پیام واشنگتن بودند، به تهران سفرکرده‌اند، اما این‌همه پیام، شب گذشته در یک‌کلام رهبری پاسخ داده شد: ایشان در واکنش به درخواست‌های غیررسمی دولت آمریکا برای مذاکره فرمودند:: «مثل قضیه آن خواستگاری که از او پرسیدند چه شد؟ گفت: همه‌چیز پیش رفته غیر از دو چیز: ما می‌گوییم دختر شمارا می‌خواهیم و آن‌ها می‌گویند غلط می‌کنید! منظور این‌ها از مذاکره، مذاکره با آمریکا است که درباره این هم گفتیم که مذاکره نمی‌کنیم؛ علتش این است که مذاکره هیچ فایده‌ای ندارد و ضرر هم دارد.» شاید بیش از یک سال باشد که رهبر معظم انقلاب، تقریب در تمام دیدار‌ها و سخنرانی‌های رسمی که به موضوعات بین‌المللی پرداخته‌اند، بر دو اصل «جنگ نمی‌شود، مذاکره نمی‌کنیم» تأکید ورزیده‌اند، اما این تأکیدات چندباره حتماً دلیلی دارد. دشمن باید مطمئن شود که ما اهل آن مذاکره‌ای که آمریکا می‌خواهد، نیستیم. در داخل هم عموم مردم باید مطمئن شوند که هیچ تهدید جدی و نزدیکی متوجه کشور نیست، اما این تمام ماجرا نیست، گویا برخی مسئولان داخلی بیشتر از همه مخاطب این پیام هستند. پدر خانواده، چه زمانی مجبور است چندین بار تکرار کند که آن خوراکی که از بیرون برای شما تدارک شده، سم است؟ مشخص است که مخاطب این سخن، بیرون مرز نیست، بلکه زمانی است که برخی فرزندان هنوز هم نسبت به خوراکی که از بیرون می‌رسد، تمایل یا حداقل تردید دارند. به نظر می‌رسد بعضی از مسئولان خودمان هم باید حقیقتاً باور کنند که نه جنگی در کار است و نه ما با آمریکا مذاکره می‌کنیم که اگر چنین شد، احتمالاً امیدشان هم بیشتر متوجه ظرفیت‌های داخلی و وقت و دغدغه‌شان، بیش‌ازپیش صرف اداره صحیح امور کشور خواهد شد!

• یادداشت روزنامه خراسان با عنوان «برگ برنده صنعا در خاک ریاض »
مدت هاست که انصار ا... از قدرت نظامی و دست برتر در نبرد با عربستان سخن می‌گوید به طوری که مقامات ریاض هر بار با تمسخر این ادعا تلاش کردند که مدعای انصار ا... را غیر واقعی نشان دهند. این در حالی است که صنعا همواره تاکید دارد از سلاح‌های راهبردی خود در صورت استمرار جنایت عربستان سعودی رونمایی خواهد کرد. در چنین شرایطی خبر چند حمله پهپادی انتحاری به فرودگاه ابوظبی، فرودگاه نظامی عربستان، پالایشگاه و مرکز انتقال نفت و سامانه پاتریوت مستقر در فرودگاه نظامی سعودی‌ها منتشر شد. طبق اعلام یمنی‌ها این اهداف با دقت بالا شناسایی شده و عملیات موفقیت آمیز بوده است. هرچند مقامات سعودی و اماراتی برخی ازاین عملیات‌ها را تکذیب کرده اند اما، مقاومت با انتشار تصاویر هوایی یا دوربین‌های مدار بسته نشان داد اهداف آسیب جدی دیدند و ادعای مقامات سعودی و اماراتی کذب است. در این عملیات‌ها سه اتفاق مهم رخ داد:
الف) سامانه جدید آفندی: سامانه جدید آفندی مقاومت در یمن با استفاده از توان پهپادی رونمایی شد. قدرتی که به دلیل نوع و ظرافت خاص کمتر قابل کشف است و می‌تواند خسارتی به مراتب بیشتر وارد سازد. از سویی سامانه پاتریوت و پدافندی عربستان در کشف و مقابله با پهپاد‌های انتحاری انصار ا... نتوانست موفق باشد و حتی خود آسیب دیده است. بسیاری از تحلیل گران معتقدند عملیات اخیر انصار ا... علیه سامانه پاتریوت به خاطر آسیب رساندن به این سامانه و غیر فعال کردن آن در اهداف اصلی فهرست مقابله به مثل یمنی هاست. در چنین شرایطی اگر یمنی‌ها بخواهند توان موشکی را پس از حمله پهپادی به کار گیرند قطعا خسارت وارد شده بیش از انتظار است و حتی می‌تواند صنعت نفتی یا اقتصاد عربستان را تا حدودی فلج کند. این دستاورد، اهمیت ویژه‌ای دارد به ویژه آن که سلاح‌های مورد استفاده انصار ا... علیه عربستان بومی است و این تسلیحات در برابر تسلیحاتی به کار گرفته شده که آمریکایی یا اروپایی است. تسلیحاتی که اتفاقا در اختیار رژیم صهیونیستی است و در صورت انتقال این فناوری به منطقه نوار غزه، به طور حتم جنگ با رژیم صهیونیستی ابعاد پیچیده تری خواهد گرفت. کما این که برای اولین بار پهپاد‌های فلسطینی توانست با نفوذ به سرزمین‌های اشغالی چند هدف مهم را شکار و نابود سازد. بدین معنا رونمایی از سلاح پهپاد‌های انتحاری برگ برنده‌ای بود که انصار ا... توانست در میدان نبرد عربستان به کار گیرد.
ب) قدرت بسیج نیروی انسانی: انصار ا... همیشه تلاش کرده است برگ جدیدی از خود رو کند. تحلیل گران حوزه یمن معتقدند که انصار ا... هنوز برگ برنده خود را که نیروی انسانی منسجم فراسرزمینی است به کار نگرفته و از آن‌ها استفاده نکرده است. بر اساس آمار بیش از یک میلیون و در بعضی آمار‌ها تا دو میلیون شهروند یمنی، ساکن عربستان هستند که در مشاغل مختلف مشغول به کار هستند و از نظر اندیشه‌ای همراهی و همسویی با فتوای مذهبی را دارند. بدین معنا اگر انصار ا... بخواهد بر پایه اجماع و فتوای اجتهادی، جنگ در سرزمین‌های عربستان را صادر کند قطعا مشکلات مهمی برای عربستان پیش خواهد آمد و عربستانی‌ها با لشکری یک میلیون نفری در سرزمین‌های خود باید بجنگند. این که این موضوع چقدر جدی است و چقدر قابل اجراست باید منتظر عنصر زمان ماند و دید آیا انصار ا... به سراغ فتوای جهادی و مبارزاتی فرای سرزمینی می‌رود یا خیر؟ کما این که پس از چهار سال برای اولین بار دست به حمله نظامی غیر چریکی زده و بخش‌هایی از خاک عربستان را در مناطق جنوبی به تسلط خود درآورده است.
ج) فهرست اهداف مهم و حیاتی: موضوع دیگری که نباید فراموش کرد، رونمایی از پرونده اهداف مد نظر یمن در عربستان و امارات است. انصار ا... نشان داد فهرستی از اهدافی دارد که تا به امروز از آن رونمایی نکرده است و این می‌تواند برای متجاوزان هزینه ساز باشد و گران تمام شود. آسیب پذیری رخ داده هم گواه این ادعاست که انصار ا... تا به امروز از این اهداف رونمایی نکرده و حساسیت عربستان درباره آن را پایین آورده بود. حال تمام زیرساخت‌های عربستان به عنوان هدف بالقوه در نظر گرفته شده است و احتمال این که حملات تکرار و خسارت‌های بیشتری وارد شود، وجود دارد. به نظر می‌رسد برگ‌هایی که انصار ا... در دو هفته اخیر رونمایی کرده صحنه بازی را تغییر داده است. فراموش نشود انصار ا... زمانی این برگه‌ها را رونمایی کرده که عربستان با اعزام کشتی به اروپا به دنبال انتقال تسلیحات خریداری شده به خاک خود است و ناوگان آمریکایی برای حمایت از عربستان به منطقه عمومی خلیج فارس نزدیک شده است. در واقع انصار ا... برگ برنده‌ای از خود رو کرد که مدت‌ها آل سعود باید درباره آن بررسی کند و تحلیل نشان دهد. البته فراموش نشود توان موشکی و بازدارندگی موشکی باقی است و انصار ا... از این سلاح راهبردی در قالب ترکیبی استفاده نکرده است.

•  یادداشت روزنامه ایران با تیتر «ثمرات راهپیمایی روز قدس »
دوقطبی جبهه حق و باطل، مظلوم و ظالم اینک بیش از هر زمان دیگری خود را در خاورمیانه به رخ می‌کشد. دو قطبی که یک سمت آن امریکا، اسرائیل و پادشاهی‌های منطقه ایستاده‌اند و در مقابل آن تمام حکومت‌های مردم‌سالار و دین سالار و ملت‌های آزادیخواه. فلسطین سمبل مبارزاتی است که میان این دو جبهه دهه‌ها است جریان داشته و اکنون به اوج رسیده است. چنان که شاهد آن هستیم که در این ایام جبهه امریکا و اسرائیل و پادشاهی سعودی تلاش دارند تا همه توان خود را برای فشار به ملت ایران و نظام جمهوری اسلامی تجمیع کنند و دقیقاً در همین موقع مردم آزادیخواه روزی را گرامی می‌دارند که بنیانگذار انقلاب اسلامی ایران بنا نهاده است. حضرت امام خمینی (ره) همان روشی را که برای پیشبرد انقلاب اسلامی ایران داشت پس از پیروزی انقلاب برای فلسطین به عنوان مهم‌ترین مسأله جهان اسلام و کانون مبارزه حق علیه باطل به کار برد. راهپیمایی مردم و شعارهایشان قدرتمندترین پدیده‌ای بود که بر سختی سلاح و سرکوب فائق آمد. بر همین اساس امام مرداد ۵۸ در اولین ماه مبارک پس از انقلاب آخرین جمعه ماه مبارک را به نام روز قدس نام نهادند و از مردم خواستند با همان حالت معنوی‌شان شعار الله اکبر و لااله الالله سردهند و با خواست نابودی رژیم صهیونیستی و مستکبران امریکا به سمت صفوف نماز جمعه حرکت کنند. وظیفه برگزاری این حرکت در جریان سال‌ها در امتداد خود با برائت از مشرکین در مراسم حج نه تنها به دیگر ملت‌های مسلمان نیز سپرده شد بلکه پس از کشتار مسلمانان در جریان برائت از مشرکان سال ۱۳۶۶ و برگزاری چهلم درگذشت شهدای فلسطینی آن حادثه در سرزمین اشغال شده فلسطین انتفاضه نخست را بنیان نهاد. همچنان که روز قدسی که ۴۰ سال پیش وجود نداشت؛ حالا در همه دنیا نه فقط جایی که مسلمانان حضور دارند، بلکه در هر جایی که عده‌ای از انسان‌های آزاده حضور دارند برگزار می‌شود و همه از آرمان‌های فلسطین به عنوان یک مسأله انسانی و الهی حمایت می‌کنند. آنچه امروز به عنوان راهپیمایی بازگشت فلسطینیان شاهد هستیم نیز ادامه همین راهپیمایی روز قدس و مراسم برائت از مشرکین است که ملت‌های مسلمان سال‌ها تمرین کرده‌اند. روز قدس امسال در شرایطی برگزار می‌شود که در یک سو جبهه باطل تلاش می‌کند تا در معامله قرن عناصر اصلی آرمان فلسطین یعنی قدس، مرز‌های تاریخی فلسطین و بازگشت مردم آواره شده آن که موطن خودشان است را از مسأله‌ای حاکمیتی و سیاسی به امری اجتماعی- اقتصادی تنزل دهد و حتی می‌خواهند هزینه این مسأله اجتماعی – اقتصادی را هم در نشست آتی بحرین بر دوش حکومت‌های منطقه و کشور‌های دیگر تحمیل کنند. حال آنکه گرچه برخی پادشاهان منطقه، مقام‌های رژیم صهیونیستی را به کاخ‌هایشان راه داده‌اند، مردم مسلمان همین کشور‌ها در اجتماعات خود می‌گویند صهیونیست‌ها باید به خانه‌شان برگردند تا فلسطینی‌ها هم به خانه‌هایشان بازگردند. مقاومت در این سال‌ها پیشروی‌های خوبی کرده؛ روزگاری این اسرائیلی‌ها بودند که در پس تهاجم و نابودی سرزمین‌های فلسطین با آتش‌بس تحمیلی شرایط خودشان را تثبیت می‌کردند. اما در سال‌های اخیر توانمندی مقاومت چنان است که اسرائیل هر اقدامی می‌کند در نهایت ناچار می‌شود درخواست آتش‌بس کند و این فلسطینی‌ها هستند که شرایط آتش‌بس را تعیین می‌کنند. روزگاری مقاومت با دستان خالی از سلاح و با پرتاب سنگ مبارزه می‌کرد و امروز با موشک‌های خود ناکارآمدی «گنبد آهنی» سپر دفاعی اسرائیل را که تجمیع دانش نظامی امریکا و اسرائیل است به رخ می‌کشد و نشان می‌دهد که تسلیحات نظامی جبهه باطل در برابر دیگر ملت‌ها از جمله ملت ایران نمی‌تواند کارآمد باشد. خلاصه آنچه گفته شد را در دو نکته می‌توان جمع‌بندی کرد؛ نخست آنکه راهپیمایی روز قدس صرفاً یک اقدام نمادین نبوده و نیست و در طول دهه‌ها تأثیر خود را بر تقویت مقاومت مردم فلسطین نشان داده و دیگر آنکه برای همه ملت‌ها و به طور ویژه ملت ایران حضور در این راهپیمایی یک وظیفه انسانی صرف نیست؛ بلکه راهکار جدی است برای مقابله با تلاش‌ها و تهدید‌های امریکا و اسرائیل و متحدانشان علیه امنیت و کیان کشور.

• روزنامه صبح نو «فرهنگ در دولت روحانی»
آقای حسن روحانی در طول سال‌های پس از انقلاب مسوولیت‌های امنیتی، سیاسی و نظامی داشته و در شورای امنیت، مجلس و جنگ تجربه‌های قدرت سخت را از سر گذرانده؛ اما تحصیلات او در رشته‌ای است که به ریاضی علوم انسانی معروف است؛ حقوق. تحصیل در این رشته او را وارد فضایی دیگر کرد و جنبه‌های دیگری از شخصیت او را پرورش داد؛ هر چند بسیاری از استدلال‌های او و ادبیاتش در طول ۶ سال گذشته چندان قرابتی با علم حقوق نداشته است. آنچه در کارنامه مدیریتی او دیده نمی‌شود، مدیریت فرهنگی یا حداقل آشنایی با عالم فرهنگ است. او نه مانند خاتمی، رییس کیهان بود و وزیر ارشاد و نه مانند احمدی‌نژاد با دانشگاه و دانشجو سر کار داشته. او از فضایی امنیتی و سیاسی وارد عرصه ریاست‌جمهوری شد؛ حتی مرکز تحقیقات استراتژیک هم بیشتر محل مباحث سخت سیاسی و اقتصادی بود. انتخاب او به‌عنوان رییس‌جمهوری هم به‌واسطه حمایت اصلاح‌طلبان صورت گرفت. شعار‌های اصلاح‌طلبان به‌گونه‌ای بود که لزوم تغییرات در وزارتخانه‌های ارشاد، آموزش عالی و آموزش‌و‌پرورش را طلب می‌کرد. روحانی که چندان تبحری در حوزه فرهنگ نداشت، سعی کرد رضایت جبهه اصلاحات را تأمین کند. در سوی دیگر هم، بعد از محمود واعظی با انتصاب آذری‌جهرمی در وزارت ارتباطات، زمینه رضایت اصلاح‌طلبان را فراهم کرد. نگاه او در فرهنگ با ادبیات و سابقه پیشینش سنخیتی نداشت و از سوی دیگر در این زمینه نتوانست ایده جدیدی غیر از سخن اصلاح‌طلبان خلق کند. این‌گونه شد که میان او و برخی چهره‌های اصولگرا در شورای انقلاب فرهنگی و شورای فضای مجازی اختلاف پدید آمد. در عین حال در تیم روحانی جای چهره‌های فرهنگی هم خالی بوده است. دولت روحانی در فرهنگ تا جایی که توانست دست به سوی اصلاح‌طلبان دراز کرد یا در برخی مناصب اگر از راستگرایان میانه‌رو استفاده کرده، آن‌ها چندان به جریان انقلابی نزدیک نشدند. نوع عملکرد روحانی در فرهنگ رگه‌های سکولار و غربی داشته و از این زاویه به شدت قابل نقد است.

•یادداشت روزنامه جوان با عنوان «دفاع از شرف و هویت اسلامی در روز قدس»
چه کسی فکر می‌کرد جنایتکاران صهیونیست که دیروز در سر، رویای تشکیل حکومت نیل تا فرات داشتند امروز به دور خود دیوار بکشند. چه کسی فکر می‌کرد کودک کش‌های صهیونیست که دیروز ارتش ۱۱ قدرت عربی را در جنگ شش روزه به زانو درآورده بودند امروز در برابر اراده‌های مستحکم رزمندگان جبهه مقاومت فلسطین دو روز هم نتوانند ایستادگی کنند و این‌چنین ذلیلانه اظهار عجز و تقاضای آتش‌بس کنند. چه کسی فکر می‌کرد مظلومان فلسطینی که دیروز در پناه انقلاب اسلامی جسارت مبارزه یافته و با سنگ و کلوخ انتفاضه راه انداختند امروز مجهز به موشک شده و روزگار صهیونیست‌ها را تیره و تار کنند. چه کسی فکر می‌کرد که دولت‌های خائن جبهه وهابی عرب که تا دیروز لاف حمایت از آرمان فلسطین زده و خود را در خط مقدم دفاع از فلسطین جا بزنند امروز این‌چنین رسوا شده و خود را با صهیونیست‌ها و مسببان بازی معامله قرن هماهنگ کنند. چه کسی فکر می‌کرد که کسانی که دیروز تحت بیرق پیمان‌های خائنانه کمپ دیوید و اسلو موضوع فلسطین را تمام شده فرض کرده بودند امروز شاهد خشم انقلابیون جبهه مقاومت اسلامی فلسطین در غزه باشند. چه کسی فکر می‌کرد که قلدران جنایتکار صهیونیستی که دیروز با انتخاب استراتژی جنگ در بیرون از خانه، خاکریز به خاکریز خود را به رؤیای نیل تا فرات نزدیک می‌کردند امروز در داخل سرزمین‌های اشغالی در برابر معدود فلسطینیان و تحت استراتژی تحمیلی جنگ در درون خانه زمین‌گیر شوند. این‌ها و ده‌ها مورد دیگر همه و همه دستاورد‌های طلایی روز قدس است و بی‌تردید در آینده‌ای نه چندان دور جهان شاهد فروپاشی و نابودی غده سرطانی صهیونیزم خواهد بود. روز قدس برترین و طلایی‌ترین ابتکار و میراث راهبردی و یادگار ارزشمند و تاریخی حضرت امام (ره) در ظرفیت‌سازی برای حمایت از مردم مظلوم فلسطین و آرمان قدس شریف است که هم‌چون خورشیدی در مسیر وحدت جهان اسلام و بلکه وحدت اردوگاه بزرگ مستضعفین در سرتاسر جهان علیه نظام سلطه و رژیم جعلی صهیونیستی نورافشانی کرده و روز به روز آثارش بر جهانیان بیشتر هویدا می‌شود. اینک روز جهانی قدس به آوردگاه اعلام برائت از رژیم غاصب صهیونیستی و اعلام موضع مستحکم امت اسلامی برضد اشغالگری تبدیل شده است. اینک خاکریز اصلی جهان اسلام علیه نظام سلطه و رژیم منحوس صهیونیستی و وحدت جهان اسلام در پناه روز جهانی قدس شکل گرفته و روز قدس به عامل افشاگر وهابیون و خائنان به آرمان فلسطین (رژیم سعودی حاکم بر حجاز و امارات و برگزاری کنفرانس موهوم موسوم به «صلح به خاطر شکوفایی اقتصادی» در بحرین) در جهان اسلام مبدل شده است.
امروز احیای بخشی از هویت مسلمانان مدیون و مرهون روز قدس است. روز قدس نماد وحدت و اراده امت اسلامی در دفاع از ملت مظلوم فلسطین و تلاش برای محو و نابودی رژیم صهیونیستی و آزادسازی قدس شریف و اولین قبله‌گاه مسلمانان است. امروز روز جهانی قدس به یک جریان ضد استکباری علیه استکبار جهانی و در رأس آن‌ها رژیم صهیونیستی تبدیل شده و همین ویژگی سبب شده است دشمنان اسلام ساکت ننشسته و به مقابله با حرکت مردم در روز قدس بپردازند. بی‌شک طی ٤۰ سال گذشته راه‌پیمایی روز جهانی قدس از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده است، اما امسال به دلیل «طرح معامله قرن برای نابودی آرمان فلسطین»، «اقدام دولت ترامپ در انتقال سفارت امریکا به قدس و شناسایی این شهر به عنوان پایتخت غاصبان سرزمین فلسطین»، «مخالفت با بازگشت آوارگان فلسطینی»، «سخن گفتن از ایجاد وطن جایگزین در اردن و صحرای سینا»، «خیانت علنی وهابیون سعودی به آرمان فلسطین و هم‌آغوشی با صهیونیست‌ها»، بر اهمیت صدچندان این روز بزرگ افزوده است.

• یادداشت روزنامه سیاست روز با عنوان «روزی برای آزادی‌خواهی»

امروز حمایت از فلسطین یک مساله فردی و یک بعدی از سوی ملت ایران و جمهوری اسلامی نیست بلکه در سراسر جهان آزادی خواهان، آزاداندیشان از تمام ادیان الهی به این مهم می‌پردازند و این دستاوردی بزرگ برای انقلاب اسلامی و ملت ایران است. موضوعی که واهی بودن ادعای غرب مبنی بر انزوای ایران را آشکار می‌سازد. چهل سال برگزاری روز قدس آن هم پرشورتر از سال‌های قبل صرفا برآمده از حقانیت مواضع ایران و اعتماد ملت‌های جهان به نظام اسلامی است هر چند که دشمن با ترویج شعار «نه غزه، نه لبنان.» به دنبال گرفتن این مولفه قدرت و جایگاه جهانی از جمهوری اسلامی بوده، اما تمام شواهد از ناکامی این پروژه حکایت دارد. دوم آنکه شرایط منطقه دورانی حساس را سپری می‌کند. از یک‌سو آمریکا در حال اجرای طرح معادله قرن یا همان نابودی کل فلسطین و با برگزاری اجلاس بحرین است و از سوی دیگر برخی سران عرب که بقای خود را در خیانت به جهان اسلام و فلسطین می‌بیند با برگزاری اجلاس‌هایی همچون اجلاس‌هایی که از امروز آغاز می‌شود به دنبال اجرای ابعاد جدید بحران‌سازی‌های آمریکا در منطقه هستند، اما نکته مهم آنکه در هفته‌های اخیر تحرکات علیه جمهوری اسلامی به شدت افزایش یافته است. در حالی آمریکا از اعمال تحریم‌های نفتی می‌گوید و اروپا نیز حاضر به اجرای تعهدات برجامی‌اش نیست، جنگ روانی آمریکا برای القای سایه جنگ شدت گرفته که اعزام ناو آبراهان لینکلن به خلیج فارس، ادعای اعزام نظامیان آمریکا و انگلیس به منطقه، ادعای ترامپ، بولتون و... مبنی بر آمادگی برای گزینه نظامی و ده‌ها مورد دیگر را در قالب این جنگ روانی می‌توان مشاهده کرد. این تحرکات در حالی صورت گرفته که گرفتار نشدن ایران در بازی مذاکره از ترس جنگ، این سناریو‌ها راناکام ساخت. هر چند که برای حفظ آبرو بولتون دیروز در سفر به امارات ادعا‌های واهی ضدایرانی را تکرار کرد، اما در عمل سناریوی آمریکایی ناکام مانده است. با توجه به این شرایط اولا حضور پرشور ملت ایران در راهپیمایی روز قدس نشانگر اراده ملت ایران در پیگیری آرمان‌ها و ارزش‌هایی است که توهمات آمریکا مبنی بر استفاده از حربه سایر جنگ و تحریم برای باج‌خواهی را از میان می‌برد و از سوی دیگر به اروپا نشان می‌دهد که حاضر به تسلیم شدن نمی‌باشد و غرب گزینه‌ای جز عقب‌نشینی ندارد. ثانیا روز جهانی قدس می‌تواند پاسخی قاطع به طراحان معامله قرن و برگزارکنندگان نشست‌های منامه و مکه باشد که برای منافع خود در حال فروش آزادی و آزادی‌خواهان و حقوق مردمانی هستند که تمام خواسته آن‌ها زندگی در سرزمین مادریشان یعنی فلسطین است. بر این اساس می‌توان گفت که راهپمایی روز قدس امسال در حالی جشن چهل ساله شدن این حرکت بزرگ ملت ایران در سراسر جهان است بار دیگر نام ملت ایران و نظام اسلامی را به عنوان پیشگام آزادی‌خواهی و آزاداندیشی و برقرارکننده صلح و ثبات در منطقه پرآوازه سازد.