حبس و جزای نقدی در انتظار متعرضان به محیط زیست/ سوزاندن درخت و تهیه چوب و هیزم و ذغال از منابع ملی، ممنوع است

به گزارش خبرنگار گروه حقوقی و قضایی ، در تقویم ایران روز سیزده فروردین با نام روز طبیعت نامگذاری شده است. روزی که مردم سعی دارند این روز را در کنار خانواده و در دامان طبیعت سپری کنند و از منافع فراوان طبیعت بهره برند.

اماچیزی که این سال‌ها بسیار به کام طبیعت تلخی نشانده است بهره برداری یک طرفه از دامان طبیعت بوده به طوری که همه آمار‌ها حکایت از آسیب‌های فراوان به طبیعت دارد. البته باید دانست برخورد قانون با آسیب زنندگان بسیار سخت است.

با مراجعه به متن قانون اساسی کشور و اصل ۵۰ این قانون وظیفه صیانت و نگهداری از آن بر عهده عموم مردم است.

در متن قانون آمده است:
اصل پنجاهم: در جمهوری اسلامی، حفاظت محیط زیست که نسل امروز و نسل‌های بعد باید در آن حیات اجتماعی رو به رشدی داشته باشند، وظیفه عمومی تلقی می‌گردد. از این رو فعالیت‌های اقتصادی و غیر آن که با آلودگی محیط زیست یا تخریب غیرقابل جبران آن ملازمه پیدا کند، ممنوع است.

بر اساس این اصل که اصلی بنیادین در خصوص محیط زیست است آسیب رساندن به محیط زیست که جزو اموال عمومی هم می‌شود ممنوع بوده و مرتکبین به آن مجازات خواهند شد.

بر اساس قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگل‌ها و مراتع با متخلفان و مجرمینی که به محیط زیست در معنای کلی آن خسارت وارد کنند به طور جدی برخورد خواهد شد.

در ماده ۴۲ و ۴۳ قانون مذکور بریدن، ریشه کن کردن و سوزانیدن نهال و درخت و تهیه چوب و هیزم و ذغال از منابع ملی و توده‌های جنگلی ممنوع است. مرتکب در مورد بریدن و ریشه کن کردن و سوزانیدن هر اصله نهال به پرداخت جریمه نقدی و در مورد بریدن و ریشه کن کردن درخت و تهیه چوب و هیزم و ذغال به حبس تأدیبی از یازده روز تا شش ماه و پرداخت جریمه نقدی نسبت به هر اصله درخت یا هر مترمکعب هیزم یا ذغال محکوم می‌شود.

بریدن و ریشه کن کردن بوته‌ها، خار‌ها و درختچه‌های بیابانی و کویری و کوهستانی در مناطق کویری و بیابانی ممنوع است. متخلف به حبس تکدیری تا ده روز با پرداخت غرامت نقدی محکوم و در صورت تکرار به هر دو مجازات محکوم خواهد شد.

مهمترین ماده‌ای که در ارتباط با آتش زدن عمدی جنگل‌ها می‌توان به آن استناد کرد ماده ۴۷ ' قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگل‌ها و مراتع ' است که مجازات سنگینی را برای مرتکبین این جرم تعیین کرده است.

به موجب این ماده قانونی، هرکس در جنگل عمداً آتش‌سوزی ایجاد کند به حبس مجرد از سه تا ده سال محکوم خواهد شد و در صورتی که مرتکب، مأمور جنگلبانی باشد به حداکثر مجازات مذکور محکوم می‌شود.

‌ماده ۴۵ قانون مذکور نیز می‌گوید: آتش زدن نباتات در مزارع و باغات داخل یا مجاور جنگل بدون اجازه و نظارت مأموران جنگلبانی ممنوع است. در صورتی که در نتیجه بی مبالاتی، حریق در جنگل ایجاد شود مرتکب به حبس تأدیبی از دو ماه تا یک سال محکوم خواهد شد.

‌بر اساس ماده ۴۶، هر کس مبادرت به کت زدن یا روشن کردن آتش در تنه درخت جنگلی نماید به حبس تأدیبی از سه ماه تا یک سال و برای هر درخت که‌کت یا پی زده و یا در آن آتش روشن کرده باشد به پرداخت جریمه نقدی از یکصد ریال تا یک هزار ریال محکوم خواهد شد.