چگونه ایران به محوری حیاتی در غرب آسیا تبدیل شد؟

به گزارش گروه بین الملل ، ایران قدرت پرنفوذ غرب آسیا با وجود مشکلات و چالش‌های متعددی که در سال‌های اخیر با آنها مواجه شده، اکنون محوری حیاتی در آینده منطقه به شمار می‌آید.

 

به گزارش پایگاه «کانزرویشن»، ایران در سال‌های اخیر همواره با خصومت بی پایان آمریکا روبرو بوده و توانسته با کمک ابزار‌های موجود خود آن‌ها را پشت سر بگذارد. دولت آمریکا در ۲ سال اخیر از طیف گسترده ای از ابزار‌ها برای تحت فشار گذاشتن ایران بهره برد؛ تیر‌هایی که همگی به سنگ خوردند.

 

علیرغم همه این‌ها ایران در سال‌های اخیر بیش از پیش قدرتمند شده و حوزه نفوذ خود را به ورای آب‌های خلیج فارس بسط داده است. یکی از مهمترین سرمایه‌های ایران در دهه گذشته، توانمندی نظامی آن بوده است. قابلیت‌های نظامی ایران شامل موشک‌های میان برد، موشک‌های بالستیک دوربرد، تانک، هواپیما‌های بدون سرنشین، زیردریایی و قایق‌های تندرو تنها بخشی از عوامل موثر در قدرت ایران هستند.

اشتباهات استراتژیک آمریکا در منطقه عامل موثر دیگری در بسط قدرت ایران بوده است. حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ نقطه عطفی در این راستا بود.

حمله آمریکا به عراق در دولت جورج بوش تبعات ناخوشایندی مانند رشد افراط گرایی در منطقه را به دنبال داشت. در سال‌های اخیر ایران توانست با مبارزات علیه تروریست‌هایی که امنیت منطقه را به شدت تهدید می‌کردند، ضمن تامین امنیت خود، منطقه را تا حد زیادی از وجود این عوامل پاک کند. ضمن این که ایران با توجه موقعیت برتر ژئوپلتیک خود، دسترسی امن به نفت خلیج فارس و امنیت متحدان سنتی عرب خود را نیز تامین می‌کند.

 

 

سیاست خارجی آگاهانه ایران یکی دیگر از برگ‌های برنده ایران بوده است. رویکرد ایران نسبت به تحولات منطقه‌ای به ویژه در تحریم قطر از سوی چند کشور عربی، سبب شد تا توافقات سیاسی و اقتصادی ایران با کشور‌های منطقه افزایش یابد.

این پایگاه می‎نویسد: اقتصاد مقاومتی پیشنهادی رهبر عالی ایران فرصت داد تا در محیط خصمانه اقتصاد جهانی استراتژی مناسبی را در اختیار داشته باشد. این استراتژی از طریق ایجاد ظرفیت‌های داخلی، اقتصادی مبتنی بر دانش و بهبود تولید صنعتی و رقابت‌های تکنولوژیک درصدد کاهش آسیب پذیری ایران در مقابل شوک‌های اقتصادی جهانی و منطقه‌ای و مقابله با اثرات فرساینده تحریم‌های آمریکا و اروپا است.

 

 

 

این استراتژی هدف عمده دیگری را نیز دنبال می‌کرد؛ کاهش وابستگی اقتصاد به نفت و گاز به عنوان مهم‌ترین منبع درآمد ایران.

همه موارد مذکور حاکی از آن هستند که ایران به بازیگری محوری تبدیل شده است.