جنگ تمام‌نشدنی برای بیمارستان‌های غزه

اگرچه آتش‌بس در غزه روی کاغذ انجام شده است، اما بیمارستان‌های غزه همچنان در جنگی تمام‌نشدنی برای کمک‌رسانی و درمان مبارزه می‌کنند.

خبرگزاری میزان -

جنگ ۲۶ ماهه رژیم صهیونیستی علیه غزه اگرچه بیش از ۲ ماه پیش پایان یافت، اما بحران‌های انسانی و بشردوستانه در این منطقه تحت فشار کارزار نسل‌کشی رژیم صهیونیستی همچنان در مسیر وخامت پیش می‌روند.

سیستم درمانی و مراقبت‌های بهداشتی در غزه فقط روی حس وظیفه اخلاقی کادر درمان خود باقی مانده و به کار ادامه می‌دهند؛ بیمارستان‌ها و مراکز درمانی غزه در روز‌ها و هفته‌های اخیر به محل دریافت موجی از بیماران تبدیل شده‌اند؛ بیمارانی که از حمله‌ها قلبی گرفته تا هیپوترمی (سرمازدگی) و بیماری‌های مزمنی که به دلیل درمان نشدن در روز‌های جنگ، بدتر شده‌اند.

شیفت‌های کاری در میانه کمبود کارکنان، پزشکان و پرستاران افزایش یافته است و بسیاری از کادر پزشکی دیگر برای دریافت حقوق کار نمی‌کنند؛ حقوق ثابتی وجود ندارد، بلکه پاداش‌هایی گاه به گاه می‌رسد.

مراکز درمانی و بیمارستان‌ها در غزه بر اثر حمله‌های مکرر رژیم صهیونیستی به‌شدت آسیب دیده‌اند؛ به‌عنوان مثال، از ۲۹ بخش مجتمع درمانی الشفاء، بزرگ‌ترین مجتمع پزشکی در شمال غزه فقط ۳ بخش تا حدی فعال هستند و بیشتر ساختمان‌های این مجتمع پزشکی که زمانی بسیار بزرگ بودند، تخریب شده یا سوخته‌اند.

بیش از ۲ ماه از شروع آتش‌بس در غزه می‌گذرد، اما بیمارستان‌های غزه هنوز مانند جبهه‌های جنگ هستند؛ بخش بهداشت در آستانه فروپاشی است؛ این بخش فقط به دلیل کار داوطلبانه تعداد بی‌شماری از متخصصان پزشکی و احساس وظیفه اخلاقی آن‌ها، به سختی کار می‌کند.

در سراسر غزه، پزشکان تحت فشار زیادی کار می‌کنند، پرستاران وظایفی فراتر از ظرفیت خود انجام می‌دهند و بیماران در صف‌های طولانی منتظر دارو‌های ناموجود یا جراحی‌هایی هستند که به دلیل کمبود تجهیزات به تعویق افتاده‌اند.

نرخ اشغال بیمارستان‌ها به رکورد بی‌سابقه‌ای رسیده است و در برخی از بخش‌ها، ظرفیت چندین برابر شده است.

تیم‌های پزشکی در محیطی کار می‌کنند که تقریبا هیچ چیز ندارد؛ دارو‌های ضروری، دستگاه‌های تنفس مصنوعی، اتاق‌های عمل فعال و حتی تخت دیگر وجود ندارد؛ این امر با کمبود شدید قطعات یدکی برای تجهیزات پزشکی خراب تشدید می‌شود، به این معنی که حتی یک نقص جزئی می‌تواند درمان ده‌ها بیمار را متوقف کند.

۳۵۰ هزار نفر مبتلا به بیماری‌های مزمن هستند که بیشتر آن‌ها قادر به دریافت درمان‌های معمول خود نیستند؛ ۴۲ هزار نفر با جراحت‌های تغییر دهنده زندگی وجود دارند که نیاز به جراحی‌های متعدد یا توانبخشی طولانی مدت دارند که در غزه غیرقابل دسترسی است.

بیش از ۱۶ هزار بیمار نیاز به تخلیه پزشکی فوری دارند؛ نزدیک به هزار و ۱۰۰ نفر در حالی که منتظر اجازه خروج برای درمان هستند، جان خود را از دست داده‌اند.

منیر البرش، مدیر کل اداره بهداشت غزه، گفت که موجودی ۳۲۱ داروی ضروری صفر است، در حالی که بیش از ۷۱۰ نوع لوازم پزشکی در دسترس نیست.

وی در ادامه اظهار کرد: خدمات اورژانس و مراقبت‌های ویژه با ۳۸ درصد کسری فعالیت می‌کنند، زیرا فقط حدود ۳۰ درصد از نیاز‌های اولیه پزشکی غزه وارد نوار غزه می‌شود؛ سیستم بهداشتی در غزه با فروپاشی بی‌سابقه‌ای رو‌به‌رو است؛ این شدیدترین بحران پزشکی است که غزه تاکنون با آن رو‌به‌رو بوده است؛ با وجود آتش‌بس فعلی پس از ۲ سال جنگ که در آن بیش از ۷۰ هزار فلسطینی توسط رژیم صهیونیستی قتل عام شدند.

مدیرکل اداره بهداشت غزه، تصریح کرد: این کمبود‌ها خدمات اصلی بیمارستان را فلج کرده است؛ جراحی قلب باز، کاتتریزاسیون قلبی (روش تشخیصی و درمانی کم تهاجمی است که برای بررسی ساختار و عملکرد قلب استفاده می‌شود) و بسیاری از اقدام‌ها معمول متوقف شده است، در حالی که ۹۹ درصد از جراحی‌های ارتوپدی در هفته‌های اخیر به تعویق افتاده است؛ خدمات دیالیز در معرض خطر هستند؛ غزه حدود ۶۵۰ بیمار مبتلا به نارسایی کلیه دارد که ماهانه به بیش از ۷ هزار و ۸۰۰ جلسه دیالیز نیاز دارند، اما منابع به سرعت در حال اتمام هستند و جان افراد را در معرض خطر قرار می‌دهند؛ تشخیص‌های آزمایشگاهی نیز در حال فروپاشی هستند، به‌طوری که ۵۹ درصد از آزمایش‌های آزمایشگاهی ضروری - از جمله شیمی خون، عملکرد کلیه، کشت‌های باکتریایی و تطبیق گروه خونی - اکنون در دسترس نیستند.

البرش تاکید کرد: این یک سیستم در حال سقوط آزاد است.

در همین حال، رژیم صهیونیستی همچنان به بمباران غیرنظامیان ادامه می‌دهد و مانع از تحویل دارو‌های ضروری و نجات‌بخش، ازجمله دارو‌های سرطان، لوازم دیالیز، دارو‌های قلب، آنتی‌بیوتیک‌ها، انسولین و محلول‌های داخل وریدی مراقبت‌های اورژانسی می‌شود.

از زمان اجرای آتش‌بس در ۱۰ اکتبر (۱۸ مهر)، دست‌کم ۴۱۱ نفر بر اثر حمله‌های رژیم صهیونیستی به شهادت رسیده و هزار و ۱۱۲ نفر مجروح شده‌اند؛ تعداد افرادی بر اثر تصمیم رژیم صهیونیستی برای مسدود کردن دارو‌ها جان خود را از دست داده‌اند و از دست خواهند داد، فقط تخمین زده می‌شوند.

تمام این فشار‌ها یعنی تعداد زیاد بیماران، زیرساخت‌های پزشکی تخریب‌شده و کمبود دارو، بر دوش کادر پزشکی است که پیش از این جهنم را پشت سر گذاشته‌اند.

طبق گزارش سازمان کمک‌های پزشکی برای فلسطینی‌ها، دست‌کم هزار و ۷۲۲ نفر از کادر درمان غزه در جریان نسل‌کشی به شهادت رسیدند؛ دست‌کم ۸۰ نفر از کادر درمان غزه ازجمله حسام ابوصفیه، مدیر بیمارستان کمال عدوان همچنان در زندان‌های رژیم صهیونیستی اسیر هستند.

آن دسته از کادر درمان که همچنان در غزه کار می‌کندند، با تصاویر وحشت‌بار نسل‌کشی مواجه هستند: نوزادان و کودکانی که چندین عضو خود را از دست داده‌اند، سالمندانی با جراحت‌های شدید داخلی که نمی‌توان روی آن‌ها عمل جراحی انجام داد، جوانانی با آسیب‌های نخاعی یا سر که اکنون زندگی‌شان کاملا به یک مراقب و تجهیزات یا دارو‌های در دسترس نیست، ...

گروه‌های حقوق بشری و آژانس‌های سازمان ملل تاکید دارند که با وجود افزایش کمک‌های ورودی به غزه، رژیم صهیونیستی همچنان مانع ورود بسیاری از اقلام پزشکی می‌شود و نگرانی‌های ادعایی را درباره اینکه ممکن است این اقلام برای «اهداف دیگر» استفاده شوند، مطرح می‌کند.

در حالی که برخی از سازمان‌ها توانستند تجهیزاتی را وارد کنند که پس از آتش‌بس اکتبر، فشار بر بیمارستان‌ها را برای مدت کوتاهی کاهش داد، اما از آن زمان وضعیت بدتر شده است.

این تاثیر روزانه در بیمارستان‌های باقی مانده غزه احساس می‌شود، جایی که اتاق‌های عمل بلااستفاده مانده‌اند و قفسه‌های انبار که زمانی تجهیزات نجات‌بخش را در خود جای داده بودند، تقریبا خالی هستند؛ پزشکان می‌گویند حال بیماران رو به وخامت است نه به این دلیل که درمان غیرممکن است، بلکه به این دلیل که مواد لازم برای ارائه آن وجود ندارد.

اسماعیل الثوابته، مدیر دفتر رسانه‌ای دولت غزه، گفت: آنچه مجاز است، فقط مواد مصرفی فوری مانند گاز استریل و کیت‌های بخیه است؛ صد‌ها قلم کالای حیاتی مانند ابزار‌های جراحی پیشرفته، تجهیزات ارتوپدی، دارو‌های سرطان، بیهوشی، مایعات داخل وریدی و کیت‌های تشخیصی مسدود شده‌اند.

وی گفت: در نتیجه، بیش از ۵۰۰ هزار عمل پزشکی که باید در ماه‌های اخیر انجام می‌شد، همچنان به حالت تعلیق درآمده است؛ به تعویق انداختن درمان، آسیبی بسیار بدتر از خود بیماری ایجاد می‌کند؛ هر تاخیری خطر مرگ یا ناتوانی دائمی را به همراه دارد.

به دلیل کمبود تجهیزات بیهوشی، ابزار جراحی و سوخت، بخش‌های کاملی از چندین بیمارستان مجبور به توقف فعالیت شده‌اند؛ مقام‌های پزشکی هشدار می‌دهند که بدون دسترسی فوری به تجهیزات، انتظار می‌رود تعطیلی کامل بیمارستان‌ها اتفاق بیفتد.

انتهای پیام/