تیراندازی سیدنی و بازتعریف روایت قربانی از طرف رژیم صهیونیستی

رژیم صهیونیستی از تیراندازی استرالیا برای پیشبرد روایت خود از قربانی و منحرف کردن افکار عمومی از جنگ غزه و انزوای سیاسی و بین‌‎المللی خود سوءاستفاده کرده است.

خبرگزاری میزان -

جنایات جنگی نسل‌کشی و پاکسازی قومی که ارتش اشغالگر صهیونیست به مدت ۲ سال علیه فلسطینیان در نوار غزه مرتکب شده است، به برداشت‌های منفی از یهودیان در سراسر جهان دامن زده و منجر به افزایش حوادث و حملات علیه آنها دامن زده است.

حمله اخیر در سیدنی که جان دست‌کم ۱۶ نفر را گرفت، اولین حمله از این نوع نبود؛ حملات متعددی پیش از آن در طول دوره نسل‌کشی فلسطینیان در نوار غزه رخ داده است.

تیراندازی سیدنی، سال‌ها خشم فروخورده را در خود جای داده بود، خشمی که با جنگ نابودی رژیم صهیونیستی در نوار غزه شعله‌ور شده بود و آن را از احساسات صرف به عملی انتقام‌جویانه تبدیل کرده بود.

با توجه به این موضوع، جای تعجب نیست که سران رژیم صهیونیستی کمپینی علیه مقام‌های استرالیایی راه‌اندازی کردند، مقام‌هایی که کابینه رژیم صهیونیستی پیش از این، آنها را به تبدیل کردن این کشور به «محیطی ناامن برای یهودیان» متهم کرده بود.

حمله‌ای که روز یکشنبه گذشته سیدنی استرالیا را هدف قرار داد، بحث پیرامون سوءاستفاده از حوادث امنیتی خارج از فلسطین برای خدمت به روایت رژیم صهیونیستی، به‌ویژه با توجه به تجاوز مداوم علیه نوار غزه و انزوای سیاسی فزاینده رژیم اشغالگر، را دوباره شعله‌ور کرده است.

در حالی که رسانه‌های صهیونیستی به‌سرعت این حادثه را در چارچوب «یهودی‌ستیزی» برجسته کردند و رژیم صهیونیستی را به‌عنوان قربانی به تصویر کشیدند، پرسش‌هایی در مورد ابعاد سیاسی و رسانه‌ای این حمله و میزان استفاده از آن برای تغییر شکل افکار عمومی بین‌المللی و منحرف کردن توجه از جنایات مرتکب شده علیه فلسطینیان، مطرح می‌شود.

رسانه‌های اراضی اشغالی این حمله را با تیتر‌های چشمگیر و گسترده پوشش دادند که نشان دهنده اجماع تقریبا کاملی در گفتمان رسانه‌های صهیونیستی، به‌ویژه در معاریو، یدیعوت آحارانوت و هاآرتص است.

این روزنامه‌ها بر کشته شدن ۱۱ صهیونیست در جریان جشن حنوکا تمرکز کردند و ابعاد امنیتی و نمادین این حادثه را برجسته کرده و آن را در روایتی که در خدمت دیدگاه صهیونیستی است، به کار گرفتند.

واکنش‌های رسمی رژیم صهیونیستی همچنان محدود است و هنوز از بیانیه‌های معمول بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر این رژیم که این حمله را به آنچه او «افزایش یهودستیزی» می‌نامد، مرتبط می‌داند، فراتر نرفته است، بدون اینکه موضع سیاسی یا امنیتی جامعی ارائه دهد.

این حادثه احتمالا اختلاف‌های درون جامعه رژیم صهیونیستی را عمیق‌تر خواهد کرد؛ یک جناح داخلی معتقد است که سیاست‌های نتانیاهو، به‌ویژه جنگ غزه، محاصره و عملیات نظامی در لبنان همراه با کشتار گسترده کودکان و تخریب در افزایش خشم عمومی جهانی نسبت به این رژیم نقش داشته و یهودیان خارج از اراضی اشغالی را هدف پیامد‌های این سیاست‌ها قرار داده است.

روند دیگری در اراضی اشغالی وجود دارد که با احیای لفاظی‌های «یهودی‌ستیزی» در برابر جامعه بین‌المللی، به‌ویژه دولت استرالیا، به دنبال بهره‌برداری سیاسی از این حمله است.

هدف، تحت فشار قرار دادن استرالیا و ایجاد تردید در حمایت آن از به رسمیت شناختن کشور فلسطین و بار دیگر به تصویر کشیدن رژیم صهیونیستی به‌عنوان قربانی هدف قرار دادن مذهبی یا قومی است.

این جناح طرفدار نتانیاهو در تلاش است تا روایت خود را به قیمت افزایش انتقاد‌های داخلی تحمیل کند؛ با این حال، شکاف بین کسانی که نتانیاهو را مسئول پیامد‌های سیاست‌های او بر تصویر یهودیان در سطح جهان می‌دانند و کسانی که همچنان با استفاده از لفاظی‌های «یهودی‌ستیزی» به‎عنوان ابزاری سیاسی در لحظات شکست و انزوای بین‌المللی، از او دفاع می‌کنند، در تلاش برای ترمیم تصویر رژیم صهیونیستی در افکار عمومی غرب، ادامه خواهد یافت.

به گزارش الجزیره، تیراندازی استرالیا واکنش‌های سیاسی و رسانه‌ای گسترده‌ای را برانگیخت که فراتر از واکنش امنیتی به این حادثه بود و بحثی را در مورد پیامد‌های آن و سوءاستفاده بالقوه از آن در درگیری رژیم صهیونیستی و فلسطین آغاز کرد.

در حالی که مقام‌های استرالیایی بر توصیف این حادثه به‌عنوان یک جنایت قابل سرزنش که نیاز به تحقیق و پاسخگویی دارد، تمرکز داشتند، رژیم صهیونیستی به سرعت این حمله را به روایت‌های گسترده‌تر مربوط به یهودستیزی و به رسمیت شناختن یک کشور فلسطینی مرتبط کرد؛ این امر منجر به تفسیر‌های متفاوتی در مورد اهداف و محدودیت‌های این ارتباط شد.

مسیری که رژیم صهیونیستی در برخورد با این حادثه انتخاب کرده است، به سمت گسترش پیامد‌های آن بوده است، که ناظران آن را بخشی از سیاست معمول رژیم صهیونیستی می‌دانند که به دنبال پیوند دادن هرگونه خشونتی است که در خارج از مرز‌های آن رخ می‌دهد و به گفتمان جهانی یهودستیزانه مرتبط است.

نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی با ربط دادن این حادثه به اعتراضات علیه جنگ غزه و تلاش برای به تصویر کشیدن این جنبش‌ها به‌عنوان یک تهدید امنیتی برای یهودیان در غرب، از این حادثه سوءاستفاده سیاسی کرده است.

این ارتباط در زمانی رخ می‌دهد که استرالیا مواضع رسمی مغایر با سیاست‌های رژیم صهیونیستی، از جمله به رسمیت شناختن کشور فلسطین و اجازه دادن به تظاهرات بزرگ در حمایت از غزه، اتخاذ کرده و این امر استرالیا را به هدف مستقیم انتقاد رژیم صهیونیستی تبدیل کرده است.

انتهای پیام/