گفتوگو|
حاجیموسایی: با مشت خطای حریفم چند ثانیه از هوش رفتم/ افلاکی مثل ستون کنارم بود
دارنده مدال نقره تکواندو قهرمانی جهان گفت: همه دیدند که ضربه حریفم خطا بود، اما کسی باید میدید، ندید. بعضی جاها دیگر زور ما نمیرسد و کاری نمیشود انجام داد.
خبرگزاری میزان -
مهدی حاجیموسایی در گفتوگو با میزان، درباره سطح فنی رقابتهای جهانی تکواندواظهار داشت: مسابقات جهانی یکی از بزرگترین رویدادهای دنیاست. در المپیک ۴ تا ۵ بازی انجام میشود، اما در رقابتهای جهانی باید ۶ بازی انجام دهی تا قهرمان شوی. بزرگترین تکواندوکاران از سراسر دنیا در جهانی حضور دارند و به همین خاطر سطح این مسابقات بسیار بالاست.
وی با اشاره به اتفاقات دیدار فینال و مشتی که در فینال به صورتش برخورد کرد گفت: در تکواندو برخی ضربات خطا محسوب میشود. وقتی ضربهای با مشت به گردن یا صورت زده شود، خطاست و در این حالت ورزشکاری که آسیب دیده و ضربه خطا را دریافت کرده باید برنده اعلام شود.
همه دیدند که ضربه خطا بود، اما کسی باید میدید، ندید
دارنده مدال نقره جهان افزود: مشتی که در فینال به من برخورد کرد، متأسفانه باعث شد راه تنفسیام بسته شود. خیلی تلاش کردم تا بلند شوم، اما وقتی برخاستم، دیدم نمیتوانم نفس بکشم و ادامه دهم. همه دیدند که ضربه خطا بود، اما کسی باید آن را میدید و ندید. بعضی جاها دیگر زور ما نمیرسد و کاری نمیشود انجام داد.
وی تصریح کرد: شرمنده مردم شدم، اما قسمت این بود که اینچنین نقره بگیرم. امیدوارم بتوانم در رویدادهای دیگر جبران کنم. درباره این موضوع، رئیس فدراسیون همان موقع رسماً اعتراض کرد، اما فایدهای ندارد، چون اعتراضها در این سطح معمولاً به جایی نمیرسد و آن مدال خوشرنگ به من نمیرسد و نتیجه بازگردانده نمیشود.
نمیتوانستم ادامه دهم؛ خیلی تلاش کردم بلند شوم، اما نشد
حاجیموسایی در پاسخ به این سوال که آیا ادامه ندادن بازی، نوعی تاکتیک برای قهرمانی بود یا خیر گفت: شک نکنید که ضربه خطا بود و تمام مدارک پزشکی ثبتشده توسط پزشک فدراسیون جهانی موجود است. واقعاً نمیتوانستم ادامه دهم و خیلی تلاش کردم بلند شوم، اما نشد که نشد. اشتباه است اگر کسی فکر کند نخواستم بلند شوم، چون کارت حریف سوخته بود و من جلو بودم. برای چند ثانیه از هوش رفتم و بسیاری از لحظات آن مسابقه از یادم رفته است.
ملی پوش تکواندو با تأکید بر اتحاد تیم ملی تکواندو اظهار داشت: ما همیشه یک تیم هستیم؛ از رئیس فدراسیون گرفته تا تمام مربیان و دستاندرکاران همه یکدل و همراه هستد. ما بهصورت انفرادی روی شیاپچانگ میرویم، اما پشت ما یک تیم بزرگ ایستاده است. دلیل موفقیت تیم تکواندو در این سالها، اتحاد و هماهنگی میان اعضا و مدیریت خوب هادی ساعی و سرمربیگری مجید افلاکی است.
این مدال برای من تمام شده و نگاهم به آینده است
وی ادامه داد: در روز مسابقات، هماهنگی بسیار خوبی با استاد افلاکی داشتم و به لطف خدا همه چیز طبق برنامه پیش رفت. سرمربی تیم ملی مانند یک ستون محکم کنار من بود و جا دارد از او تشکر کنم.
دارنده مدال نقره جهان خاطرنشان کرد: شناخته شدن و محبوبیت یک ورزشکار دست خداست و هر مدالی نمیتواند تعیینکننده باشد. همه چیز دست خداست، اما قطعاً مدال نقره جهان میتواند در مسیر ورزشی من تأثیرگذار باشد و در کارنامهام ثبت شود. با این حال، این مدال برای من تمام شده و اکنون نگاهم به آینده است.
هیچوقت آرزوهایم را جار نمیزنم
حاجیموسایی در پاسخ به این سوال که برنامه آیندهاش چیست، گفت: من هیچوقت آرزوهایم را جار نمیزنم و دوست دارم پلهپله پیش بروم. اگر خدا کمک کند، به همه آرزوهای ورزشیام خواهم رسید. باید با برنامهریزی و تمرین جلو بروم. هر چه دارم از لطف و بزرگی پروردگار است و قطعاً تلاشم را میکنم و کار را به خدا میسپارم.
وی در پایان با قدردانی از همراهان خود عنوان کرد: از هادی ساعی، رئیس فدراسیون، مجید افلاکی سرمربی تیم ملی، مسعود حجیزواره، یوسفی، تاجیک و قلیزاده تشکر میکنم. همچنین از محمد نوذری، امیر نوذری و یوسف کرمی سپاسگزارم که لطف فراوانی به من داشتهاند. از خانوادهام که همیشه حامی من بودهاند نیز قدردانی میکنم.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
