ترکیب فیزیک و ذهن؛ کایل دیک یکی از متفاوتترین قهرمانان کشتی جهان
کایل دیک، قهرمان چهار دوره جهان و دارنده دو مدال المپیک، تنها با قدرت بدنی به قله نرسید؛ او ذهنش را برای بردن برنامهریزی کرد.
خبرگزاری میزان -
کایل دیک، ستاره مطرح کشتی آزاد آمریکا، نمونهای کمیاب از ترکیب آمادگی فیزیکی و ذهنی در دنیای ورزش است. او چهار بار قهرمان جهان شده، دو مدال المپیک دارد و یکی از پرافتخارترین کشتیگیران قرن به شمار میرود. اما آنچه او را از سایر قهرمانان متمایز میکند، روش ذهنی ویژهای است که برای رسیدن به اهدافش به کار برد.
دیک زمانی که دانشجو بود در کشتی فاکستایل رقابت میکرد؛ سبکی که در آمریکا محبوبترین شیوه کشتی گرفتن محسوب میشود. هر کشتیگیر در دوران تحصیل فقط چهار شانس برای قهرمانی NCAA دارد، اما اغلب ورزشکاران حتی یک قهرمانی هم به دست نمیآورند. دیک نهتنها هر چهار سال قهرمان شد، بلکه این موفقیت را در چهار وزن متفاوت به ثبت رساند؛ ۶۳، ۶۷، ۷۱ و ۷۵ کیلوگرم. پیش از او، تنها کل ساندرسون و پت اسمیت چهار قهرمانی NCAA داشتند و هر دو فقط در دو وزن موفق شده بودند.
راز موفقیت؛ تصویرسازی ذهنی
کایل دیک بارها تأکید کرده است که قدرت ذهنی، عامل اصلی مسیر قهرمانیاش بوده است. او هر روز قبل از خواب و پس از بیدار شدن، هدف سال خود را در دفترچه مینوشت. چهار سال پشتسر هم و بدون تغییر، جملات یکسانی را تکرار میکرد:
۲۰۱۰: قهرمان ملی NCAA در وزن ۱۴۱ پوند
۲۰۱۱: قهرمان ملی NCAA در وزن ۱۴۹ پوند
۲۰۱۲: قهرمان ملی NCAA در وزن ۱۵۷ پوند
۲۰۱۳: قهرمان ملی NCAA در وزن ۱۶۵ پوند
او همانطور که نوشت، عمل کرد؛ دقیقاً در همان وزنهایی که ثبت کرده بود، قهرمان شد.
پشتکار و وسواس ذهنی
طبق گفته پدرش، این کار «خرافه» نبود؛ بلکه بخشی از زندگی روزانه کایل بود. او هر سال تعداد دفعات نوشتن را بیشتر میکرد؛ ابتدا دو بار، سپس چهار بار در روز. اگر کوچکترین اشتباه تایپی پیش میآمد، صفحه را پاره و دوباره شروع میکرد. جملهها همیشه یکسان بود، فقط سال و وزن تغییر میکرد.
مربی او نیز گفته است: بسیاری از ورزشکاران درباره هدف حرف میزنند، اما کمتر کسی هر روز زمان میگذارد تا روی کاغذ بنویسد و همانطور زندگی کند.
الگوی مشترک قهرمانان بزرگ دنیا
این روش در میان ستارههای ورزشی جهان بیسابقه نیست. مایک تایسون هر روز در آینه با صدای بلند میگفت: من بهترین بوکسور جهان هستم.
ایلیا توپوریا، قهرمان UFC، پیش از مبارزه خود را درحال پیروزی تجسم میکند و سپس آن را عملی میسازد.
کایل دیک نیز سالها همین مسیر را دنبال کرد؛ خیال پیروزی، و سپس تبدیل آن به واقعیت.
کایل دیک نشان داد که برای رسیدن به قهرمانی، قدرت جسمانی بهتنهایی کافی نیست. تمرین ذهنی، هدفگذاری روزانه و باور به خود، میتواند فاصله بین یک ورزشکار خوب و یک قهرمان تاریخی را تعیین کند. او اکنون الگویی الهامبخش برای نسل جدید کشتیگیران است؛ نسلی که یاد میگیرد پیروزی، اول در ذهن و بعد روی تشک ساخته میشود.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *