افشاگری جدید درباره جنایت استعماری فرانسه علیه آفریقایی‌ها

یافته‌های یک بررسی جدید که به‌تازگی به رئیس‌جمهور سنگال ارائه شده است، نشان می‌دهد که تعداد قربانیان قتل‌عام تیاروی در سال ۱۹۴۴ بسیار بیشتر از گزارش‌ها بوده و تا ۴۰۰ قربانی داشته است.

به گزارش الجزیره، یافته‌های یک بررسی جدید نشان می‌دهد که قتل‌عام نظامیان آفریقایی عضو ارتش استعماری فرانسه (نظامیانی از سنگال، ساحل عاج، گینه و بورکینافاسو)، یک قتل‌عام از پیش برنامه‌ریزی‌شده بود.

نظامیان یادشده شامل هزار و ۳۰۰ نفر بودند که در جنگ جهانی دوم برای فرانسه جنگیده بودند و پس از بازگشت از جنگ خواستار دریافت حقوق خود بودند؛ آن‌ها به درخواست‌های برآورده‌نشده مانند اینکه با آن‌ها باید مانند سربازان سفیدپوست رفتار شود، اعتراض داشتند.

مقام‌های استعماری فرانسه پس از وقوع قتل‌عام ادعا کردند که دست‌کم ۳۵ نفر در جریان این رویداد در اردوگاهی در نزدیکی داکار، پایتخت سنگال کشته شدند؛ این در حالی است که گزارش ۳۰۱ صفحه‌ای جدید نشان می‌دهد که شمار قربانیان بسیار بیشتر از آمار رسمی بوده و احتمالا بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ نفر است.

این گزارش حقایقی را که به‌صورت عمد در انبوهی از بایگانی‌های اداری و نظامی پنهان یا دفن شده و به‌ندرت منتشر شده بودند، بازسازی کرد.

محققان نوشتند: تعیین تعداد واقعی کشته‌شدگان این فاجعه، به‌ویژه در مورد تعداد کشته‌شدگان و مجروحان، امروزه دشوار است؛ گزارش‌های قبلی مبنی بر حدود ۳۵ یا ۷۰ کشته متناقض و آشکارا نادرست بوده و بیش از ۴۰۰ تفنگدار ناپدید شده‌اند، گویی هرگز وجود نداشته‌اند؛ معتبرترین آمار، ۳۰۰ تا ۴۰۰ کشته است.

در این گزارش آمده است که این قتل‌عام با این هدف که نظم استعماری نمی‌تواند با اثر‌های رهایی‌بخش جنگ جهانی دوم تضعیف شود، انجام شده است؛ به همین دلیل این عملیات از پیش با دقت برنامه‌ریزی‌شده و به‌طور هماهنگ اجرایی شد.

در پایان گزارش هم آمده است که اگر تفنگداران مسلح بودند، از خود دفاع می‌کردند؛ این در حالی است که در هیچ کجا کوچک‌ترین اقدام مقاومتی ذکر نشده است؛ در روز‌های پس از قتل‌عام، مقام‌های فرانسوی هر کاری که از دستشان بر می‌آمد برای سرپوش گذاشتن بر این قتل‌ها انجام دادند؛ این شامل تغییر سوابق خروج تفنگداران از فرانسه و سوابق ورود آن‌ها به داکار و همچنین تعداد سربازان حاضر در تیاروی و دیگر حقایق بود.

این گزارش علاوه بر این نتیجه‌گیری کرد که این کشتار‌ها محدود به اردوگاه تیاروی نبوده، بلکه احتمالا برخی در ایستگاه قطار کشته شده‌اند.

به دلیل انتقال اسناد به فرانسه، فقدان قابل توجهی از منابع مربوط به قتل‌عام در داکار، جایی که بایگانی مستعمرات سابق فرانسه در غرب آفریقا متمرکز است، وجود دارد.

محققان توصیه کردند که از دادگاه حقوق بشر اروپا درخواست شود اعلام کند که قتل‌عام تیاروی نقض گسترده و آشکار حقوق بشر تفنگداران است.

همچنین از فرانسه خواسته شد که به‌صورت رسمی از خانواده‌ها، جوامع و جمعیت کشور‌هایی که تفنگداران از آنجا آمده بودند، درخواست بخشش کند.

انتهای پیام/