۲۰۲۵ مرگبارترین سال برای بومیان زندانی در استرالیا

پزشکی قانونی ایالت نیوساوت‌ولز استرالیا فاش کرد که امسال تاکنون بیش از هر زمان دیگری، بومیان در بازداشتگاه‌های این ایالت جان خود را از دست داده‌اند. این نهاد به افزایش شدید نرخ حبس بومیان به‌عنوان عامل اصلی آنچه نقطه عطف عمیقا ناراحت‌کننده خواند، اشاره کرد.

براساس گزارش‌ها، از ژانویه (دی/بهمن ۱۴۰۳) تاکنون، ۱۲ بومی در بازداشتگاه‌های نیوساوت‌ولز جان خود را از دست داده‌اند. این در حالی است که ۴ بومی هم در مواجهه با پلیس استرالیا جان خود را از دست داده‌اند. این بالاترین تعداد ثبت‌شده در هر سال کامل است.

ترزا اوسالیوان، پزشک قانونی ایالت نیوساوت‌ولز گفت که هر مرگی نیاز به بررسی و پاسخگویی مستقل دارد.

او گفت: اینها صرفا آمار نیستند. هر یک از این مرگ‌ها نشان‌دهنده فردی است که زندگی او اهمیت داشته و فقدان این زندگی به‌طور عمیق توسط خانواده‌ها، عزیزان و جوامع در سراسر ایالت احساس می‌شود.

پاول سیلوا، که عمویش دیوید دونگی جونیور درپی خشونت افسران زندان نیو ساوت‌ولز در سال ۲۰۱۵ جان خود را از دست داد، گفت که هر بار که خبر مرگ کسی را می‌شنود، غم از دست دادن عمویش تداعی می‌شود. 

اوسالیوان گفت که حضور بیش از حد و تثبیت‌شده‌ی بومیان در سیستم عدالت کیفری استارلیا، عاملی موثر در این آمار ناگوار است و به آمار دفتر آمار و تحقیقات جرایم نیوساوت‌ولز (بوسکار) اشاره کرد که نشان می‌دهد تعداد بومیان در زندان‌های ایالتی در ۵ سال گذشته حدود ۲۰ درصد افزایش یافته است.

بومیان ۳ درصد از جمعیت نیوساوت‌ولز را تشکیل می‌دهند، اما براساس آمار بوسکار حدود یک‌سوم جمعیت زندانیان این ایالت را تشکیل می‌دهند؛ یعنی ۱۰ برابر بیشتر از نسبت جمعیتی.

این آمار نشان می‌دهد که احتمال اینکه بومیان به دادگاه کشیده شوند، مجرم شناخته شوند، وثیقه‌شان رد شود و به زندان محکوم شوند، بسیار بیشتر است. 

کارلی وارنر، مدیر اجرایی خدمات حقوقی بومیان نیوساوت‌ولز، گفت که اقدام‌های سختگیرانه دولت استرالیا و دولت ایالتی مشکل را تشدید می‌کند. این اقدام‌های سختگیرانه با تعهد آنها برای کاهش شکاف در زندانی کردن بومیان در تضاد است.

او گفت: ایالت نیوساوت‌ولز به جای اینکه از همان ابتدا با برآورده کردن نیاز‌های آنها و سرمایه‌گذاری در حمایت‌های حیاتی مبتنی بر جامعه، از ورود افراد به زندان جلوگیری کند؛ از طریق قوانین تنبیهی و شیوه‌های پلیسی، زنان، کودکان و مردان بومی بیشتری را بیش از هر زمان دیگری به زندان می‌فرستد.

وارنر گفت بسیاری از مرگ‌ومیر‌ها در بازداشت قابل پیشگیری بودند. 

از زمان انتشار طرحی برای جلوگیری از مرگ‌ومیر‌ها توسط یک کمیسیون در سال ۱۹۹۱، دست‌کم ۶۰۹ نفر از بومیان استرالیا در بازداشتگاه‌ها جان خود را از دست داده‌اند. توصیه اصلی این گزارش، کاهش تعداد بومیان زندانی بود.

انتهای پیام/