یادداشت|
فریاد عدالت و صدای مظلومیت در گوش خوابزدگان؛ ضرورت مطالبهگری بینالمللی در سازوکارهای حقوق بشری
حضور ایران در نشست شورای حقوق بشر فرصتی بود تا صدای حقانیت ایران بهویژه در جریان جنگ تحمیلی ۱۲ روزه به گوش نهادهای بینالمللی برسد.
خبرگزاری میزان -
نیلوفر مقدمی خمامی، عضو هیات علمی پژوهشکده زنان دانشگاه الزهرا و کارشناس بینالملل موسسه صیانت از حقوق زنان طی یادداشتی برای خبرگزاری میزان به آثار و نتایج حضور ایران در شصتمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل پرداخت.
متن این یادداشت را در ادامه میخوانید:
کمی بیش از ۳ ماه از تجاوز آشکار و جنایات جنگی رژیم صهیونی علیه قلمرو سرزمینی و جانهای عزیز ایرانی میگذرد. در این مدت نسبتاً کوتاه موج گسترده مطالبه عمومی برای پیگرد این جنایات در کشور شکل گرفته است. رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خامنهای مدظلهالعالی به عنوان سکاندار و راهبر امور کشور در دیدار خود با رئیس و مسئولان قوه قضاییه در مورخ ۲۵ تیرماه ۱۴۰۴ موکدا بر این موضوع تصریح کردهاند: نکته اوّل همین مسئله پیگیری قوّه قضاییه در محاکم حقوقی ــچه محاکم حقوقی داخلی، چه محاکم حقوقی بینالمللی ــ درباره رسیدگی به این جنایات اخیری است که انجام گرفته؛ این از آن کارهای بسیار لازم و بسیار مهم است. ما در خیلی از قضایای قبلی در سالهای گذشته باید این کار را میکردیم و کوتاهی کردیم؛ این دفعه کوتاهی نکنیم. اگر پیگیری این موضوع و مراجعه به دادگاههای بینالمللی و حقوقی و همچنین دادگاههای داخلی، بیست سال هم طول بکشد، اشکال ندارد؛ باید این کار دنبال بشود. بایستی یقه جنایتکار گرفته بشود.
یکی از لوازم و پیشنیازهای اصلی طرح شکایت حقوقی و کیفری در فضای بینالمللی، بهرهگیری از محکومیت صریح نیروی متخاصم و متجاوز در بیانیههای شفاهی و اسناد مکتوبی (قطعنامهها، بیانیهها و گزارشات) است که از طریق سازوکارهای حقوق بشری از جمله مأموریتداران شورای حقوق بشر منتشر میشود. همچنین دیپلماسی در ساحت ارتباطی با نمایندگان دولتهای عضو شورای حقوق بشر نیز یکی از طرق اصلی انتقال دادههای صحیح پیرامون جنایات ارتکابی و ایجاد زمینه محکومیت رژیم صهیونیستی به شمار میآید.
با وجود آنکه تجاوز آشکار رژیم صهیونی به ایران، همزمان با برگزاری اجلاس پنجاهونهم شورای حقوق بشر به وقوع پیوست، اما سکوت و رویه جانبدارانه شورا از نظرها پنهان نماند و صدای اعتراض کنشگران بینالمللی و فعالان حقوق بشر را در سراسر جهان ناظر به استانداردهای دوگانه غرب در مواجهه با نقض حقوق بشر و بشردوستانه بلند کرد. در ایامی که در آن به سر میبریم، اجلاس شصتم شورای حقوق بشر در حال برگزاری است و مقامهای متولی حقوق بشر در ایران کوشیدهاند تا گوشهای از جنایات رژیم صهیونی علیه ایران و ایرانی را در صحنه حقوق بشر جهانی بازتاب دهند. حضور هیئت بلندپایه حقوق بشری ایران در این اجلاس فرصت مغتنمی برای رساندن صدای قربانیان مظلوم این جنایت و تجاوز به جامعه جهانی بود.
ناصر سراج، دبیر ستاد حقوق بشر ضمن حضور در اجلاس اخیر شورای حقوق بشر، در نشست «بررسی آثار حقوق بشری ۱۲ روز حمله به ایران از سوی رژیم اسرائیل و آمریکا» بر این مهم تاکید کردهاند که سکوت نهادهای بینالمللی نشان از سیاسیکاری و بیعملی این نهادها دارد و این امر ناامیدی روزافزون مردمان جهان از تحقق صلح و عدالت را دامن میزند.
سکوت و بیعملی سازوکار اصلی حفظ صلح و امنیت بینالمللی یعنی شورای امنیت سازمان ملل که با وتو یکی از اعضای متجاوز آن همراه شده، مؤید همان ضربالمثلی است که میگوید «آنکه خود را به خواب زده نمیتوان بیدار کرد»! در این وضعیت، شورای حقوق بشر بهعنوان رکن حفاظت از حقوق بشر ملل جهان، موظف است، بار بر زمین مانده سازمان ملل را به دوش کشیده و بستر مناسبی برای اجرای عدالت و جلوگیری از تکرار چنین فجایعی فراهم آورد. این شورا در چارچوب ماموریت نهادی خود قادر است متجاوز را محکوم کرده و مسیر دادخواهی بینالمللی را برای ملت ایران تسهیل کند.
حال با بلندشدن فریاد عدالتخواهی خانوادههای شهدای تجاوز و جنایات اخیر رژیم اسرائیل در ایران، زمان آن فرا رسیده تا سازوکارهای حقوق بشری ملل متحد صلاحیت و جایگاه موثر خود برای دفاع از حقوق قربانیان نقض حقوق بشر و بشردوستانه را به جهان نشان دهند و برخلاف رویه دیگر نهادها که سیاستزدگی یا سکوت را پیشه خود کردهاند، رسالت حقوقی خویش را در قبال مجرم و قربانی به جا آورند.
امید است در پرتو دادخواهی تمام قربانیان حقیقی خشونت، تروریسم، تجاوز و جنایات رژیم صهیونی، ارکان ملل متحد به وظیفه ذاتی خود عمل کرده و محکومیت قاطع اقدامهای این رژیم نامشروع را با صراحت لهجه اعلام دارند.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *