پدر شهید هزارجریبی خطاب به جامعه بینالمللی: برای اجرای عدالت و جلوگیری از تکرار فاجعههای مشابه اقدام موثر انجام دهید
دادخواهی پدر قهرمان شهید پدل ایران در شورای حقوق بشر سازمان ملل گفت: صدای مظلومیت ما را بشنوید و برای اجرای عدالت و جلوگیری از تکرار چنین فجایعی، اقدامی فوری، جدی و موثر انجام دهید.
خبرگزاری میزان -
شهید پارسا منصور هزارجریبی، معروف به «پسر ایران»، ورزشکار و ملی پوش پدل، اهل استان مازندران و شهرستان بهشهر منطقه هزارجریب بود که در روز نخست حمله رژیم صهیونسیتی در تهران به شهادت رسید.
رامین منصور هزار جریبی، پدر قهرمان پدل ایران با در دست داشتن تصاویر جوان شهیدش در نشست «آثار حقوق بشری ۱۲ روز حمله به ایران از سوی رژیم اسرائیل و آمریکا» دوشنبه، ۲۴ شهریور ۱۴۰۴ در شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو گفت: پسر عزیزم، پارسا منصور هزارجریبی، جوانی پرانرژی، امیدوار و آیندهدار بود؛ فارغالتحصیل رشته مهندسی پزشکی، ورزشکاری پرتلاش و قهرمان رشته پدل، انسانی نوعدوست، باایمان و وفادار به باورهای شخصی خود که مورد احترام و محبت همه اطرافیانش قرار داشت.
هزارجریبی در حالی که تصاویر فرزند شهیدش را در دست داشت گفت: پارسا تنها ۲۶ سال داشت که زندگیاش به شکلی وحشیانه و غیرانسانی پایان یافت؛ این حمله بیرحمانه، نقض آشکار قوانین بینالمللی حقوق بشر و حقوق بشردوستانه است.
پدر «پسر ایران» خطاب به نهادهای بینالمللی گفت: از شما تقاضا دارم صدای مظلومیت ما را بشنوید و برای اجرای عدالت و جلوگیری از تکرار چنین فجایعی، اقدامی فوری، جدی و موثر انجام دهید.
متن کامل سخنرانی منصور هزارجریبی در نشست «آثار حقوق بشری ۱۲ روز حمله به ایران از سوی رژیم اسرائیل و آمریکا» در شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو به شرح زیر است:
مقامها، نمایندگان و اعضای محترم این نشست
نام من رامین است و امروز در حالی در برابر شما ایستادهام که قلبم شکسته و روحم سرشار از درد و اندوه است.
پسر عزیزم، پارسا منصور هزارجریبی، جوانی پرانرژی، امیدوار و آیندهدار بود؛ فارغالتحصیل رشته مهندسی پزشکی، ورزشکاری پرتلاش و قهرمان رشته پدل، انسانی نوعدوست، باایمان و وفادار به باورهای شخصی خود که مورد احترام و محبت همه اطرافیانش قرار داشت.
پارسا تنها ۲۶ سال داشت که زندگیاش به شکلی وحشیانه و غیرانسانی پایان یافت.
او در داروخانهای مشغول بهکار بود، جایی که با عشق و مسئولیتپذیری به مردم خدمت میکرد؛ هر روز با تمام وجود تلاش میکرد تا حال بیماران را بهبود ببخشد؛ این خدمت، جلوهای آشکار از روح بزرگ و انساندوست او بود.
اما در بامداد روز ۲۳ خرداد ۱۴۰۴، هنگامی که پارسا در منزلمان در خواب بود، خانهمان در یک حمله ناجوانمردانه موشکی هدف قرار گرفت.
در نتیجه این حمله، پارسا در همان لحظه جان باخت و من و همسرم نیز زیر آوار گرفتار شدیم.
این حمله بیرحمانه، نقض آشکار قوانین بینالمللی حقوق بشر و حقوق بشردوستانه است.
در این جنایت، حدود ۹ نفر از ساکنان محل شهید شدند که پسر من نیز یکی از آنها بود.
امروز اینجا هستم تا فریاد دادخواهیام را به گوش شما، مقامها، نمایندگان و اعضای محترم شورای حقوق بشر برسانم و خواهان موارد زیر باشم:
محکومیت قاطع، رسمی و علنی این تجاوز و جنایت علیه بشریت، پاسخگویی و محاکمه فوری عاملان و آمران این اقدام وحشیانه.
از شما تقاضا دارم صدای مظلومیت ما را بشنوید و برای اجرای عدالت و جلوگیری از تکرار چنین فجایعی، اقدامی فوری، جدی و موثر انجام دهید.
با سپاس فراوان از توجه و حمایت شما.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *