نظامیگری محکوم به شکست ترامپ در ونزوئلا
اعزام هزاران ملوان و تفنگدار دریایی از طرف دولت ترامپ به جنوب کارائیب که ادعا میشود برای مبارزه با کارتلهای مواد مخدر است، نشاندهنده تشدید خطرناک سیاست آمریکا در قبال ونزوئلا است.
به گزارش امریکن کانسرویتیو، در حالی که دونالد ترامپ شبکههای جنایی فراملی را بهعنوان تهدیدی برای سلامت و ایمنی مردم آمریکا شناسایی میکند، این رویکرد نظامی واقعیتهای استراتژیک را نادیده میگیرد، با ارزیابیهای اطلاعاتی در تضاد است و خطر تکرار اشتباه شکستهای مداخلهگرایانه گذشته را به همراه دارد.
قدرتنمایی در مورد ونزوئلا ثابت میکند که سیاست خارجی دولت آمریکا به همان اندازه سیاست خارجی پیشینیان آن نظامی و مداخلهگرایانه است.
کاخ سفید دیدگاه متفاوتی دارد؛ کارولین لیویت، سخنگوی کاخ سفید از نمایش قدرت دولت آمریکا علیه این کشور آمریکای جنوبی دفاع کرد و مدعی شد: رژیم مادورو دولت مشروع ونزوئلا نیست؛ این یک کارتل مواد مخدر-ترور است و مادورو... رئیسجمهور مشروع نیست.
این ادعا از طرف مارکو روبیو، وزیر خارجه آمریکا نیز تقویت شده است؛ این لفاظی، بحران را با عباراتی کاملا تشدیدکننده تنش ترسیم میکند.
با این حال، ادعای مقامهای آمریکایی هنوز با هیچ شواهدی اثبات نشده است.
اقدامها و لفاظیهای فزاینده و ستیزهجویانه دولت آمریکا، فقدان انسجام گیجکنندهای را نشان میدهد؛ دولت آمریکا بهتازگی مجوز فعالیت غول نفتی آمریکایی شورون را در ونزوئلا تمدید کرد و به نفت خام ونزوئلا اجازه داد تا به آمریکا جریان یابد و این نشان دهنده گشایشی محتاطانه برای تعامل دیپلماتیک سنجیده است؛ و با این حال، اکنون همان دولت مداخله نظامی را در پیش گرفته است؛ تشدید تنش چشمگیری که هرگونه پیشرفت دیپلماتیک را از بین میبرد، عملیات شرکتهای آمریکایی را به خطر میاندازد و اعتماد منطقهای را تضعیف میکند.
این اختلاف نظر بین توافق و تهدید به زور، سردرگمی ایجاد میکند، نه قدرت؛ این نشاندهنده فقدان اولویتبندی استراتژیک است. یک سیاست خارجی واقعگرایانه نیازمند شفافیت و نظم است.
هدف دولت همچنان بهطرز خطرناکی مبهم است؛ آیا هدف یک عملیات نظامی، از بین بردن کارتلها خواهد بود؟ جلوگیری دائمی از جریان مواد مخدر؟ هیچ یک از این موارد احتمالا تنها از طریق نظامی قابل دستیابی نیست.
هرچه دستاوردهای نمادین برچسبگذاری کارتلهای مواد مخدر بهعنوان «سازمانهای تروریستی» باشد، زمینه را برای گسترش تدریجی ماموریت فراهم میکند.
هنگامی که نیروهای آمریکایی، حتی در حملات محدود، درگیر میشوند، منطق تشدید اوضاع غالب میشود.
آنچه که بهعنوان عملیات هدفمند آغاز میشود، میتواند به راحتی به یک مداخله تمامعیار تبدیل شود.
انتهای پیام/

