زیارت اربعین ساده و به دور از تجملات است/ بلاگرهای مذهبی بلای جانِ آیین عزاداری

در راه و مسیر منتهی به کربلای معلی هر چه به حرم امام حسین(ع) و حضرت ابولفضل العباس(ع) نزدیک‌تر می‌شوی، ازدحام بیشتر می‌شود.

تکراری است این حرف که مردم مانند موج‌های اقیانوس به سمت حرم روانه می‌شوند، اما به واقع اینگونه است؛ مردم چون موج‌های خروشان به سمت حرم اباعبدالله می‌آیند. 

با توجه به تبلیغات منفی مبنی بر اینکه اربعین امسال پر رونق نخواهد بود، اما به شخصه تا به حال در هیچ سالی پیاده‌روی اربعین را با این وسعت و شکوه ندیده بودم؛ شکوه و عظمتی چشمگیر که چشم هر نابینایی را که بخواهد ببیند، خواهد گرفت. 

بین الحرمین مملو از جمعیت است؛ جمعیتی که عشق را به معنا رسانده‌اند و در این روزها با همزیستی در کنار دیگر شیعیان جهان گرد هم آمده‌اند. 

در کربلا و مسیر از لحاظ غذایی به نوعی وفور نعمت است و هر آنچه دلتان بخواهد فراهم است، اما چند نفری را دیدم که به یاد کودکان گرسنه غزه اشک می‌ریختند و دعای فرج می‌خواندند تا منجی عالم بشریت با ظهورش ظلم را ریشه‌کن کند و این کودکان را از اسارت شمر و یزید زمانه آزاد کند. 

به واقع وقتی به نوع برخورد کشورهای جهان خصوصا مدعیان مسلمانی نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که هیچ کشوری جز ایران و یمن در کنار مردم غزه نیست. نه تنها در کنار غزه نیستند، بلکه از ترس کدخدا به رژیم منحوس صهیونیستی کمک‌رسانی هم می‌کنند. 

بگذریم و امیدوار باشیم که به زودی مردم غزه هم می‌توانند از در کنار یکدیگر و به خوبی زیست کنند و ظالم به سزای عملش برسد. 

هر چه مواکب به کربلا نزدیک‌تر هستند تعداد زواری 

که از شدت خستگی خوابی عمیق را تجربه می‌کنند، بیشتر است؛ زواری که هم آسایش دارند و هم از آسایش خود گذشته‌اند تا در این اعلام عشق به امام حسین حضور داشته باشند. 

در این روزها و در فضای مجازی زوار ایرانی تولیدات ویدئویی زیادی داشته‌اند. اینکه از این مراسم تولید محتوا می‌شود و این باعث گسترش عظمت این راهپیمایی در عرصه جهانی می‌شود، خیلی هم خوب است و جای تقدیر دارد، اما اگر این کلیپ‌ها به بلاگری بدل شود جای نکوهش دارد. 

مهم‌ترین نکته‌ای که می‌توان به آن اشاره کرد نوع پوشش و حجاب و لباس در این مراسم و راهپیمایی عظیم است. در کشور عراق حجاب آزاد است، اما تمامی بانوانی که عراقی و یا از کشورهای دیگر منطقه هستند، با چادر و پوشش کامل در این مسیر گام برمی‌دارند، اما این روزها می‌بینیم که بلاگرهای مذهبی نوعی پوشش را رواج می‌دهند که هیچ سنخیتی با فرهنگ مردم عراق ندارد. 

نوع بستن شال و روسری و پوشش، به جای فرعیات، به نکات اصلی این راهپیمایی برای این بلاگرها بدل شده و به نوعی موجب ضربه زدن به این راهپیمایی عظیم است. 

داستان بلاگرها و نوع موکب‌داری ایرانی‌ها باعث حرف و حدیث‌های بسیاری شده است که در روایت بعدی به طور مفصل به آن‌ها خواهیم پرداخت.

این روایت‌ها ادامه دارد...