چرا در جنگ روایت‌ها مستندسازان از صحنه بحران حذف می‌شوند؟

علی تک‌روستا کارگردان و مستندساز، در گفت‌وگو با خبرگزاری میزان از چالش‌های ثبت مستند در بحران اخیر سخن گفت. 

وی با بیان اینکه «حتی با ۳ مجوز رسمی از نهادهای مختلف اجازه تصویربرداری نداشتم»، از غافلگیری دستگاه‌ها در استفاده از ظرفیت مستندسازان انتقاد کرد و گفت: در حالی که یک شهروند با گوشی همراه می‌توانست فیلمبرداری کند، من با دوربین حرفه‌ای و مجوزهای رسمی از ورود به صحنه‌ها منع شدم.

تک‌روستا با اشاره به تجربه شخصی خود گفت: با وجود داشتن ۳ مجوز از صداوسیما، سازمان تبلیغات اسلامی باز هم اجازه تصویربرداری از صحنه‌های بحرانی را نداشتم.

کارگردان مستند «آقا نعمت» پیشنهاد داد: نهادهای نظامی و امنیتی باید از هم اکنون لیستی از مستندسازان مورد اعتماد را آماده داشته باشند تا در بحران‌ها بتوانند سریعاً از آنها استفاده کنند.

وی تأکید کرد: به نظر من باید یک تیم مستندساز کنار ارگان‌های امنیتی باشند که حتی می‌توانند راش‌ها را بعد از تولید تحویل دهند تا ممیزی شوند، اما همین فرصت هم داده نشده است.

تک‌روستا به اثر جدیدش اشاره کرد و گفت: در روز سوم یا چهارم جنگ یکی از پاسداران اطراف ما را به شهادت رساندند که این شهادت همزمان با تولد دختر این شهید بود و از این رو با خانواده این شهید همراه شدم و مستندی ۲۵ دقیقه‌ای از نگاه پسر ۱۲ ساله شهید ساختیم.

وی توضیح داد: این مستند که هم‌اکنون در مرحله پس‌تولید است، روایتی انسانی از تأثیر جنگ بر خانواده‌ها ارائه می‌دهد.

کارگردان مستند «برادرم نادعلی» با ابراز تأسف گفت: در طول ۱۲ روز بحران جنگ، حتی یک جلسه اضطراری توسط وزارت ارشاد، خانه سینما یا دیگر نهادهای فرهنگی برای هماهنگی با مستندسازان تشکیل نشد؛ این در حالی است که این نهادها یا حتی صداوسیما می‌توانست با ایجاد یک کارگروه ویژه، از ظرفیت مستندسازان برای ثبت تاریخی وقایع استفاده کند.

وی با اشاره به اهمیت ثبت تاریخی وقایع هشدار داد: اگر ما روایتگر وقایع نباشیم، دیگران این کار را خواهند کرد و آنگاه روایت واقعی از آنچه اتفاق افتاده را از دست خواهیم داد.

تک‌روستا در پایان تأکید کرد: ثبت وقایع نه فقط برای امروز، که برای آیندگان و درس‌آموزی از این تجربیات ضروری است.

انتهای پیام/