شکست بزرگ پدرخوانده و پایان همیشگی او در کاراته ایران؟/ سناریوی محتمل برای ۲۸ تیر

با نزدیک شدن به روز موعود، یعنی شنبه، ۲۸ تیرماه، فضای انتخابات فدراسیون کاراته به شکلی پیش رفته که شاید دیگر رمقی برای تحلیل یا حتی حدس و گمان باقی نگذاشته باشد. انتخاباتی که قرار بود با ائتلافی سه‌جانبه میان سه تن از نامزد‌های تأییدصلاحیت‌شده رنگ و بوی رقابتی‌تر بگیرد، حالا تبدیل به رویدادی نسبتاً قابل پیش‌بینی شده که از هم‌اکنون می‌توان نتیجه‌اش را حدس زد. 

۳ نفری که قرار بود با وساطت فردی شناخته‌شده و صاحب‌نفوذ که خیلی‌ها او را «پدرخوانده» کاراته می‌دانند، به توافقی برسند تا در نهایت یکی از آنها به عنوان گزینه‌ی واحد معرفی شود، هرگز به تعامل نرسیدند. این ناکامی در ایجاد اجماع نه‌تنها فضای رقابت را از معنا تهی کرده بلکه رای‌ها را میان این ۳ نفر شکسته و عملاً راه را برای پیروزی نامزدی که پیش‌تر همگان انتظارش را داشتند هموار کرده است.

در شرایطی که تقریباً تمامی نامزد‌های ریاست فدراسیون تأیید صلاحیت شده‌اند، بسیاری از آنان به‌خوبی می‌دانند که شانسی برای پیروزی ندارند. به همین دلیل نیز امید‌ها برای جذاب شدن این مجمع به همان ائتلاف سه‌نفره بسته شده بود. ائتلافی که اگر شکل می‌گرفت شاید می‌توانست نتایج را دستخوش تغییراتی جدی کند. اکنون، اما با تداوم تفرقه میان آنان و نقش‌آفرینی ناکام پدرخوانده به نظر می‌رسد باید منتظر شکست سخت او باشیم. چراکه عدم تحقق این اتحاد یک اشتباه استراتژیک جدی برای چهره‌ای به شمار می‌رود که همواره در پشت‌پرده بر بسیاری از تصمیمات اثرگذار بوده است. در صورتی که نامزد مورد حمایت مستقیم او به ریاست نرسد می‌توان این موضوع را نقطه پایان رسمی بر نفوذ تاریخی‌اش در فدراسیون قلمداد کرد.

از سوی دیگر حواشی متعددی که در هفته‌های گذشته فضای کاراته را ملتهب کرده، از بحث‌های مطرح‌شده در فضای مجازی گرفته تا روایت‌های مرتبط با جلسات خصوصی در هتل‌ها و تشکیل یا انحلال کمیسیون ورزشکاران، همه و همه بر پیچیدگی انتخابات افزوده‌اند. با این حال به نظر می‌رسد همچنان سناریوی غالب، انتخاب همان فردی است که از مدت‌ها پیش پیش‌بینی می‌شد سکان‌دار دوباره‌ی این فدراسیون شود.

گفته می‌شود این نامزد شانس بالایی دارد که با بیش از نیمی از آرای مجمع، ریاست را از آن خود کند. نکته قابل‌توجه آن است که با عدم ائتلاف سایر گزینه‌ها عملاً فضای رأی‌گیری به نفع او شکسته شده و به‌نوعی رقبا ناخواسته مسیر را برای پیروزی او هموار کرده‌اند.

در این میان اگرچه احتمال لغو یا تعویق انتخابات بسیار پایین تخمین زده می‌شود (کمتر از ۱۰ درصد)، اما همچنان برخی از منابع از احتمال اعلام رسمی این موضوع در دقایق پایانی سخن می‌گویند. هرچند این سناریو بعید است، اما در فضای غیرقابل‌پیش‌بینی فدراسیون‌های ورزشی ایران هر اتفاقی ممکن است.

با همه‌ی این اوصاف حداقل می‌توان امیدوار بود که اگر رئیس قابل‌پیش‌بینی بر مسند ریاست تکیه بزند، با توجه به آشنایی‌اش با فضای کاراته و شناختی که از بدنه‌ی فدراسیون دارد، بتواند گام‌هایی در جهت جوان‌گرایی و نوسازی این رشته بردارد. موضوعی که در صورت تحقق شاید بتواند بخشی از امید‌ها را به آینده بازگرداند و کاراته ایران را به مسیر توسعه‌ی واقعی‌اش بازگرداند. 

شاید تمام این اتفاقات و‌ ای کاش‌ها به سود کاراته باشد و شاهد تحول عظیمی در مجموعه کاراته ایران باشیم. منتظر آن روز و کنار رفتن ابر‌های سیاه از آسمان کاراته می‌مانیم.

انتهای پیام/