غزه؛ محل آزمایش یک نظم بین‌المللی جدید مبتنی بر خصوصی‌سازی غیرانسانی

ایجاد بنیاد به‌اصطلاح بشردوستانه غزه (GHF) در فوریه ۲۰۲۵ (بهمن/اسفند ۱۴۰۳)، نقطه عطفی انحرافی در تبدیل کمک‌های بشردوستانه به سلاح است. 

این سازمان که توسط افسران اطلاعاتی سابق آمریکا و مزدوران اداره می‌شود، تحت پوشش توزیع غذا، به‌عنوان بازوی لجستیکی طرح رژیم صهیونیستی برای تبدیل غزه به مجمع‌الجزایر اردوگاه‌های کار اجباری قرن بیست‌ویکم عمل می‌کند. 

هدف نهایی آن تحمیل مهاجرت جمعیت فلسطین از طریق گرسنگی، نظامی‌سازی بقا و مهندسی مجدد جمعیتی استعماری است.

کالبدشکافی یک نمایش مضحک بشردوستانه

الف) ریشه‌ها و معماری کنترل

بنیاد به‌اصطلاح بشردوستانه غزه در ایالت دلاوِر (آمریکا) و ژنو (سوئیس) ثبت شده است، با بودجه‌ای مبهم، از جمله ۱۰۰ میلیون دلار از یک اهداکننده اروپایی که ظاهرا ناشناس است، و مدیریتی که ارتباط نزدیکی با مجتمع نظامی-صنعتی آمریکا دارد. 

اولین مدیر آن، جیک وود، تک‌تیرانداز سابق نیروی دریایی آمریکا و موسس تیم روبیکان، با استناد به عدم امکان فعالیت تحت اصول بشردوستی، بی‌طرفی و استقلال استعفا کرد. جانی مور، یک صهیونیست و متحد نزدیک دونالد ترامپ، جایگزین او شد.

ب) نظامی‌سازی کمک‌ها

توزیع کمک‌ها توسط ۲ شرکت امنیتی خصوصی انجام می‌شود:

• Safe Reach Solutions (SRS)، به ریاست فیل ریلی، افسر سابق سیا در افغانستان.
• UG Solutions، به ریاست جیمسون گوونی، عضو سابق کلاه سبز‌ها و نویسنده نشریات ضد عرب.

هر ۲ شرکت کهنه‌سربازان نیرو‌های ویژه ارتش آمریکا را با دستمزد روزانه هزار و ۱۰۰ دلار استخدام می‌کنند که به تفنگ‌های M۴، نارنجک و پهپاد مجهز هستند. امنیت در مراکز امداد شامل تشخیص چهره و غربالگری بیومتریک است که به‌طور معمول به بازداشت‌های خودسرانه منجر می‌شود.

اردوگاه‌های کار اجباری قرن بیست‌ویکم؛ طراحی و خشونت

الف) آوارگی مهندسی‌شده

بنیاد به‌اصطلاح بشردوستانه غزه بین ۴ تا ۸ مرکز توزیع منحصرا در جنوب غزه ایجاد کرده است؛ این درحالی است که رژیم صهیونیستی به‌طور نظام‌مند شمال غزه را بمباران می‌کرد. این موضوع ۲.۳ میلیون نفر را مجبور می‌کند تا هر ۲ هفته یک بار، تا ۴۰ کیلومتر زیر آتش نظامی سفر کنند تا جعبه‌های ۱۸ کیلوگرمی غذا دریافت کنند. 

همان‌طور که یک افسر صهیونیست به هاآرتص گفت: راه ارتباطی ما از طریق تیراندازی است. ما به روی هر کسی که سعی کند صد‌ها متر دورتر صف بکشد، آتش می‌گشاییم.

ب) آمار ترور

جی اچ اف گزارش کرد که بین ماه می (اردیبهشت/خرداد) و ژوئن ۲۰۲۵ (خرداد/تیر)

• ۵۴۹ فلسطینی در نزدیکی مراکز آن به شهادت رسیده و ۴ هزار و ۶۶ نفر مجروح شدند.
• ۳۹ نفر پس از شناسایی توسط سیستم‌های تشخیص چهره ناپدید شدند.
• تنها در ۳ ژوئن (۱۳ خرداد) ۲۷ نفر در تلاش برای دسترسی به کمک در به اصطلاح صف‌های گرسنگی درحالی که پهپاد‌های رژیم صهیونیستی به سمت جمعیت گلوله شلیک می‌کردند به شهادت رسیده و ۱۲۷ نفر مجروح شدند. 

مزدورسازی؛ سرمایه‌داری نظارتی که در نسل‌کشی به کار گرفته شده است

الف) خصوصی‌سازی پاکسازی قومی

بنیاد به‌اصطلاح بشردوستانه غزه جنایت‌های جنگی را به شرکت‌های خصوصی برون‌سپاری می‌کند و رژیم صهیونیستی را از مسئولیت مستقیم مبرا می‌کند. مرکز حقوق اساسی (CCR) هشدار داد: این بنیاد با هماهنگی عملیات با ارتش اسرائیل، که از گرسنگی دادن به‌عنوان روشی برای جنگ استفاده می‌کند، در جنایت‌ها علیه بشریت همدست است.

ب) فناوری برای آپارتاید

شرکت‌هایی مانند پالانتیر (که توسط پیتر تیل تاسیس شده است) نرم‌افزار تحلیل داده ارائه می‌دهند تا فلسطینی‌هایی را که به‌طور بالقوه وابسته به مقاومت هستند شناسایی کنند. کمک‌ها به باج‌گیری تبدیل می‌شوند؛ فقط کسانی که نقل مکان می‌کنند و مقاومت سیاسی را کنار می‌گذارند، اجازه غذا خوردن دارند.

همدستی و سکوت بین‌المللی

الف) آمریکا؛ حامی مستقیم

وزارت امور خارجه آمریکا درحال بررسی اختصاص ۵۰۰ میلیون دلار به GHF است. مزدوران با گذرنامه‌های آمریکایی فعالیت می‌کنند. ترامپ این طرح را به‌عنوان بخشی از ریویرای غزه خود تبلیغ کرد و غزه را به منطقه‌ای عاری از فلسطین برای سرمایه‌گذاری منطقه‌ای تبدیل کرد.

ب) اروپا؛ همدستی با سهل‌انگاری

درحالی که سوئیس GHF را به دلیل کمک نظامی اخراج کرد، اتحادیه اروپا همچنان از تحریم رژیم صهیونیستی خودداری می‌کند، با وجود اینکه ۵۷ هزار فلسطینی به‌طور مستقیم توسط بمب‌ها به شهادت رسیده‌اند که ۷۰ درصد آنها زن و کودک هستند. وحشت‌های دیگر عبارتند از:

• بیش از ۷۷ هزار کودک در معرض خطر مرگ ناشی از گرسنگی.
• هشدار‌های سازمان بهداشت جهانی درمورد آسیب نسلی برگشت‌ناپذیر.

ج) سازمان ملل؛ ناتوانی القایی و تحمیلی

درحالی که آژانس‌هایی مانند UNRWA از طریق اتهام‌های بی‌اساس تضعیف می‌شوند، GHF جایگاه خود را به دست می‌آورد. یان اگلند (شورای پناهندگان نروژ) به وضوح بیان کرد: آنها می‌خواهند یک سیستم جهانی را با کمک‌های نظامی که به آوارگی پاداش می‌دهد، جایگزین کنند.

غزه به‌عنوان یک آزمایشگاه سرمایه‌داری 

بنیاد به‌اصطلاح بشردوستانه غزه مظهر پیشرفته‌ترین مرحله از طرح بن گوریون است که می‌گفت: ما باید اعراب را بیرون کنیم و در صورت لزوم با استفاده از زور، جای آنها را بگیریم.

اکنون، بقا امتیازی است که توسط مزدوران و الگوریتم‌ها مدیریت می‌شود. رژیم صهیونیستی مدل آپارتاید خود را از دیوار‌های کرانه باختری به اردوگاه‌های کار اجباری و انقراض که در پوشش برند بشردوستانه قرار دارند، تغییر داده است.

این مدل یک الگوی جهانی ایجاد می‌کند؛ اکنون هر کسی می‌تواند پاکسازی قومی را به یک سازمان غیردولتی مجهز به تفنگ واگذار کند. غزه فقط یک تراژدی نیست، بلکه محل آزمایش یک نظم بین‌المللی جدید مبتنی بر خصوصی‌سازی غیرانسانی است.

وقتی کمک به سلاح تبدیل می‌شود

اردوگاه‌های ترانزیت و کار اجباری پیشنهادی GHF، که با حسن تعبیر مناطق ترانزیت بشردوستانه نامیده می‌شوند، ستون فقرات یک طرح ۲ میلیارد دلاری برای ریشه‌کن کردن، برنامه‌ریزی مجدد و اخراج جمعیت فلسطینی تحت پوشش کمک هستند.

در بحبوحه نسل‌کشی مداوم، که به دولت آمریکا ارائه و در کاخ سفید مورد بحث قرار گرفته است، این پروژه نه به دنبال کمک، بلکه به دنبال از بین بردن حاکمیت فلسطین و تثبیت آپارتاید است. اصطلاحاتی مانند رفع افراط‌گرایی و جابه‌جایی واژگان استعماری هستند که به‌عنوان مدیریت بشردوستانه دوباره بسته‌بندی شده‌اند.

هیچ انتخاب آزادی در زیر بمب وجود ندارد. هیچ آوارگی داوطلبانه‌ای وجود ندارد وقتی جایگزین مرگ است.

انتهای پیام/