سرگذشت ولایتی که نوشته نشد/ غدیر؛ سکوی پرتاب ولایت یا توطئه سکوت تاریخ؟
حجت‌الاسلام والمسلمین رمضان محمدی عضو هیأت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، در یادداشتی اختصاصی که در اختیار خبرگزاری میزان قرار داده است، از رابطه منحصر به فرد رسول خدا (ص) و امیرالمؤمنین (ع) می‌گوید؛ از تربیت ویژه در کودکی تا اعلام جانشینی در غدیر و توطئه سکوت پس از واقعه غدیر خم. خواندن این تحلیل، نگاه شما را به واقعه غدیر برای تغییر خواهد داد:
«غدیر خم تنها یک واقعه‌ی تاریخی نیست، بلکه نقطه‌ی عطفی در تبیین جانشینی رسول الله (ص) و تداوم رسالت الهی است. در این میان، جایگاه امیرالمؤمنین علی (ع) به عنوان «وصی» و «خلیفه‌ی بر حق» پیامبر (ص)، در گفتار و رفتار رسول خدا (ص) به روشنی ترسیم شده است.
علی (ع) در زیر سایه‌سار نبوت
پیامبر اکرم (ص) از همان آغاز کودکی علی (ع)، او را تحت تربیت مستقیم خود قرار داد. امیرالمؤمنین (ع) در خطبه‌ی قاصعه می‌فرماید:
«رسول خدا (ص) مرا در آغوش گرفت، بر سینه‌ی خویش نشاند، و بوی خوش خود را به من می‌بویانید. هرگز از من خطایی در گفتار یا کردار ندید.»
این رابطه‌ی عمیق، در حدیث مشهور «أنت منّی بمنزلة هارون من موسی» (تو برای من همچون هارون برای موسی هستی) نیز تجلی یافت. ابن ابی‌الحدید معتزلی در شرح نهج‌البلاغه تأکید می‌کند که پیامبر (ص) و علی (ع) در همه‌ی فضائل اخلاقی و علمی مشترک بودند و تنها تفاوت، در دریافت وحی بود.
غدیر؛ اوج تجلی ولایت
در حادثه‌ی غدیر، پیامبر (ص) با عبارت «مَن کنتُ مَولاهُ فهذا علیٌّ مَولاهُ» (هر که من مولای اویم، این علی مولای اوست)، ولایت علی (ع) را به عنوان دستور الهی اعلام کرد.
- سید بن طاووس در «الطرائف» می‌نویسد: «پذیرش ولایت علی (ع) در غدیر، همانند سجده‌ی فرشتگان بر آدم (ع) بود و رد آن، همانند تکبر ابلیس.»
- معاذ بن جبل از پیامبر (ص) نقل می‌کند که علی (ع) دارای هفت ویژگی منحصربه‌فرد بود، از جمله: نخستین مؤمن، عادل‌ترین قاضی، و عالم‌ترین فرد به قرآن.
علی (ع) و قرآن؛ پیوندی ناگسستنی
امیرالمؤمنین (ع) نه‌تنها حافظ قرآن بود، بلکه به تفسیر و تأویل آن آگاهی کامل داشت: «هیچ آیه‌ای نازل نشد، مگر آن‌که می‌دانم درباره‌ی چه و در کجا نازل شده است.» (نهج‌البلاغه)
پیامبر (ص) نیز بارها فرمود: «علی با قرآن است و قرآن با علی؛ این دو هرگز از هم جدا نمی‌شوند.» (مناقب خوارزمی)
این حدیث، نشان‌دهنده‌ی نقش محوری امام علی (ع) در تبیین معارف قرآنی پس از رسول خدا (ص) است.
غربت علی (ع) و توطئه‌ی سکوت
با وجود این فضائل، تاریخ شاهد توطئه‌ی سکوت در برابر جایگاه علی (ع) بود:
- خلیل بن احمد: (ادیب نامدار اهل سنت) در پاسخ به پرسشی درباره‌ی غربت علی (ع) گفت: * «او برترین صحابه بود، ولی مردم به همسانان خود تمایل داشتند.»
- ابن شهرآشوب در «مناقب» اشاره می‌کند که حسادت و سیاست‌زدگی، باعث شد تا فضائل علی (ع) به حاشیه رانده شود.
نتیجه‌گیری: درس‌های غدیر برای امروز
واقعه‌ی غدیر سه پیام کلیدی دارد:
۱. ولایت‌پذیری شرط بقای امت اسلامی است.
۲. عدالت‌خواهی و علم‌دوستی از میراث امام علی (ع) است.
۳. دشمنی با علی (ع) در حقیقت، دشمنی با پیامبر (ص) و قرآن است، چنان‌که رسول خدا (ص) فرمود: «هر که علی را دشنام دهد، گویا مرا دشنام داده است».
امروز نیز تمسک به ولایت امیرالمؤمنین (ع) و مسیر اهل بیت (ع)، تنها راه نجات امت اسلامی از انحرافات است.
والسلام علی من اتّبع الهدی»
انتهای پیام/