حبس انفرادی روزانه ۱۲۲ هزار زندانی در آمریکا

آمریکا با داشتن حدود ۲ میلیون زندانی، بزرگ‌ترین زندانبان جهان و زندان‌های این کشور اصلی‌ترین کانون‌های نقض حقوق بشر هستند.

اگرچه سیستم زندان‌های آمریکا با ویژگی‌های متعددی در زمینه حقوق بشر شناخته می‌شوند، اما حبس انفرادی یکی از برجسته‌ترین مشخصه‌های این سیستم است.

الجزیره در گزارشی با اشاره به روایت‌های چند زندانی از دوره حبس انفرادی در زندان‌های آمریکا، به این موضوع پرداخته است؛ در این گزارش آمده است:

زندان‌ها و بازداشتگاه‌های آمریکا از دهه ۱۹۷۰ تاکنون به شکل فزاینده‌ای به حبس انفرادی متکی بوده‌اند؛ در حال حاضر در بیش از ۴۰ ایالت آمریکا امکانات امنیتی فوق‌العاده‌ای برای نگهداری افراد در انزوای طولانی مدت وجود دارد.

گروه حقوق بشری دیده‌بان انفرادی و کارزار Unlock the Box در سال ۲۰۲۳ در گزارشی اعلام کردند که روزانه بیش از ۱۲۲ هزار مرد، زن و کودک در آمریکا در نوعی انزوا نگهداری می‌شوند.

در عین حال احتمال فرستادن زندانیان سیاه‌پوست به انفرادی تقریبا ۴ برابر زندانیان سفیدپوست است؛ مطالعات نشان می‌دهند که انفرادی می‌تواند پس از یک هفته بر فعالیت مغز تاثیر بگذارد و آسیب‌های جبران‌ناپذیری را در افراد مستعد یا مبتلا به بیماری روانی ایجاد کند.

کارشناسان و گروه‌های حقوق بشری هشدار داده‌اند که حبس انفرادی طولانی مدت معادل شکنجه است و سازمان ملل از کشور‌های عضو خواسته است که استفاده از آن را بیش از ۱۵ روز و برای افراد دارای معلولیت ذهنی یا جسمی ممنوع کنند.

در ایالت نیوجرسی آمریکا، قانونی در سال ۲۰۱۹ مدت زمان نگهداری زندانیان در حبس انفرادی را به حداکثر ۲۰ روز متوالی یا ۳۰ روز در یک دوره ۶۰ روزه محدود کرد، اما گروه‌های حقوق بشری و ناظران گفتند که این قانون نقض می‌شود و افراد ماه‌ها یا بیش از یک سال در حبس هستند.

مقام‌های زندان‌های آمریکا به حبس انفرادی نام‌هایی مانند جداسازی اداری (AdSeg)، مسکن محدودکننده یا واحد‌های کنترل مدیریت می‌دهند، اما بسیاری آن را «حفره» می‌نامند، زیرا افراد را تا حد فراموشی بیگانه می‌کند.

زندانیان سابق آمریکایی داستان‌های مختلفی از شرایط خود حبس انفرادی می‌گویند و تاکید دارند که حقوق اولیه آن‌ها در چنین حبسی نقض می‌شد.

هوای بسیار سرد سلول‌های انفرادی عمدتا برای زندانیان ایجاد مشکل می‌کند؛ فحاشی‌های مستمر و کرکننده همواره در این فضا به گوش می‌رسد؛ امکانات سلول‌های انفرادی به‌ویژه سرویس بهداشتی آن‌ها فرسوده است.

گزارش‌هایی نیز از حبس انفرادی بی‌مورد برخی از زندانیان وجود دارد؛ به‌عنوان مثال، امتناع زندانیان از کار بدون حقوق اضافی با شیفت‌های اضافی یا بدون استراحت یا خودداری زندانی بیمار از تمیز کردن کف زمین سبب فرستاده شدن آن‌ها به حبس انفرادی شد.

برخی از زندانیان سابق آمریکایی از تاثیر‌های بد دوره حبس انفرادی بر روان خود سخن گفتند؛ آن‌ها اعلام کردند که زخم این دوران تا ابد آن‌ها را عذاب خواهد داد.

انتهای پیام/