ماه‌عسل آبی با جباری؛ ششمین قهرمانی با استقلال شیرین‌تر از عسل

اوایل اردیبهشت‌ماه، پس از نتایج ضعیف میودراگ بوژوویچ، مجتبی جباری به عنوان ششمین ناجی روی نیمکت استقلال نشست. مربی صرب که با امید بازگرداندن آبی‌پوشان به مسیر موفقیت آمده بود، بعد از ۹ بازی بدون برد از سمتش برکنار شد و جباری تا پایان فصل سکان هدایت تیم را در دست گرفت.

تصمیمی که نقطه شروع عصری جدید برای استقلال بود. تیمی که در ۶ دیدار پایانی با هدایت هافبک خوش‌فکر سابقش، به ۴ پیروزی، یک تساوی و یک شکست رسید و مهم‌تر از همه، جام حذفی را فتح کرد. آن‌هم در فصلی که کابوس‌بارتر از همیشه به نظر می‌رسید و حتی خوش‌بین‌ترین هواداران استقلال هم امیدی به پایان خوش نداشتند.

۱۰۰ درصد برد، صفر گل خورده در جام حذفی

هدف اصلی جباری از ابتدا، موفقیت در جام حذفی بود؛ مسابقاتی که او با رویکردی محتاطانه‌تر و منطقی‌تر به آنها ورود کرد. قرعه‌کشی نیز به کمک آبی‌ها آمد و در مسیر فینال، دو تیم لیگ یکی را در خانه شکست دادند. ابتدا پیکان با نتیجه یک بر صفر، سپس صنعت نفت با نتیجه ۲ بر صفر و در نهایت در فینال، ملوان در اراک با یک گل مغلوب شد. استقلال در این رقابت‌ها ۴ گل زد و هیچ گلی دریافت نکرد تا آماری بی‌نقص از خود به جا بگذارد.

جباری که پیش‌تر در سال‌های ۱۳۸۷ و ۱۳۹۰ به عنوان بازیکن با استقلال قهرمان جام حذفی شده بود، این بار در قامت سرمربی به این افتخار دست یافت. نخستین حضور رسمی او روی نیمکت استقلال، با یک جام ارزشمند همراه شد.

قهرمانی ششم؛ این‌بار از کنار زمین

جباری حالا ۶ قهرمانی با پیراهن استقلال را تجربه کرده؛ پنج عنوان به عنوان بازیکن و یک عنوان به عنوان سرمربی:

۱. قهرمانی لیگ برتر ۱۳۸۵

۲. قهرمانی جام حذفی ۱۳۸۷

۳. قهرمانی لیگ برتر ۱۳۸۸

۴. قهرمانی جام حذفی ۱۳۹۱

۵. قهرمانی لیگ برتر ۱۳۹۲

۶. قهرمانی جام حذفی ۱۴۰۳ (به عنوان سرمربی).

اما ششمین قهرمانی طعمی متفاوت داشت؛ نه‌تنها اولین جام از کنار زمین، بلکه نقطه پایانی بر یکی از تلخ‌ترین فصول تاریخ استقلال.

قهرمانی در جام حذفی ۱۴۰۳، علاوه بر پاک کردن خاطرات تلخ فصل، سهمیه حضور در لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۲۶ را نیز برای آبی‌ها به ارمغان آورد. حالا دیگر «هشتِ شاکی»، «هشتِ محبوب» هواداران است.

انتهای پیام/