هرآنچه باید از فلسفه مربیگری ژابی آلونسو بدانید/ مربی وسواسی با نگاه هجومی و متکی بر جزئیات

بسیاری از هواداران فوتبال تصویر روشنی از سبک تیم‌های ژابی آلونسو دارند که همان بازی با سه مدافع مرکزی، تمرکز بر حفظ توپ، و پرس شدید در مناطق بالایی زمین است، اما تنها معدودی از نزدیک عملکرد و رفتار فنی او را دیده‌اند.

تابستان ۲۰۲۳، خبرنگاران روزنامه مارکا به زالفِلدن آم اشتاینر، شهری کوچک در کوه‌های آلپ اتریش سفر کردند؛ جایی که آلونسو نخستین پیش‌فصل کامل خود با بایر لورکوزن را پشتِ‌سر می‌گذاشت.

این اردو از همان ابتدا با گمانه‌زنی‌ها درباره آینده او در رئال مادرید همراه شد، اما آلونسو با آرامش گفت: «رئال مادرید؟ هر چیزی به وقت خودش. فعلاً اینجا هستم، خوشحالم، و آنچه پیش بیاید را خواهیم دید.»

او خیلی زود فلسفه‌اش را برای تیم مشخص کرد؛ همان فلسفه‌ای که بایرلورکوزن را به قهرمانی بدون شکست در بوندس‌لیگا، قهرمانی در جام حذفی آلمان و صعود به فینال لیگ اروپا رساند.

آلونسو گفت: «نمی‌خواهم این تیم، تیمِ ژابی آلونسو باشد. می‌خواهم تیمی پویا بسازم که فوتبال جذاب بازی کند و مردم را سرگرم کند. باید در همه جنبه‌ها قوی باشیم: کنترل توپ، ثبات دفاعی، ریتم مناسب و درک درست از جریان بازی.»

آلونسو مربی‌ای است که عاشق توپ است. تقریباً تمام تمریناتش با حضور توپ برگزار می‌شود؛ حتی تمرینات بدنی‌ای که زیر نظر اسماعیل کامن‌فورته انجام می‌شود.

او مربی‌ای کاملاً فعال است و در زمین بدون وقفه راهنمایی می‌کند. با دیدن کوچک‌ترین اشتباه، به‌ویژه زمانی که توپ از دست می‌رود، بلافاصله واکنش نشان می‌دهد.

گاهی خودش وارد زمین می‌شود؛ مثل زمانی که در زالفِلدن نقش مدافع سخت‌گیر را بازی کرد تا به بونیفیس، مهاجم جدید تیم، نشان دهد چه شرایطی در بوندس‌لیگا در انتظارش است. لمس توپ‌های آلونسو همچنان بی‌نقص بود، با همان کفش‌های کلاسیک «آدیداس کوپا موندیال».

در تمرینات آلونسو، سه دستور کلیدی تکرار می‌شود:

نخست «دو ضرب»؛ با این دستور بازیکنان موظف‌اند سریع بازی کنند، فضا‌های میان خطوط را بشناسند و با تغییر جهت، سمت ضعیف دفاع حریف را هدف بگیرند. این مهارتی بود که خودش در دوران بازی‌گری در آن تبحر داشت.

دوم «بالا بازی کنید»؛ پرتکرارترین عبارتی که از او شنیده می‌شود. بازیکنان را تشویق می‌کند که خط دفاع را بالا بکشند، پرس کنند و خطوط تیم فشرده بماند. بار‌ها فریاد می‌زند: «دو متر داخل محوطه جریمه خیلی زیاده!»

سوم، انعطاف‌پذیری تاکتیکی؛ اگرچه سیستم ۳-۴-۲-۱ به موفقیت‌های زیادی برای او منجر شده، اما به آن تعصب ندارد. با ورود بازیکنان جدید، این امکان را در اختیار دارد که به سیستم‌های مختلف، از جمله با چهار یا پنج مدافع، تغییر وضعیت دهد.

نکته مهم برای او این است که بازیکنان ساختار را درک کنند؛ جمله‌ای که هم‌زمان با ورود گریمالدو بر زبان آورد. آلونسو مربی‌ای وسواسی و دقیق است که به کوچک‌ترین جزئیات توجه دارد.

با این حال، به بازیکنانش آزادی عمل هم می‌دهد. جمله‌ای کلیدی را مدام تکرار می‌کند، جمله‌ای که در همان نخستین مصاحبه‌های مربی‌گری‌اش هم شنیده شد و در ویدئوی خوشامدگویی باشگاه رئال مادرید نیز بازتاب یافت: «من کمک می‌کنم بازیکنان بازی را بخوانند، اما در نهایت این خودشان هستند که باید شهود و غریزه لازم برای تصمیم‌گیری سریع را پرورش دهند. همین جزئیات کوچک هستند که تفاوت در کیفیت بازی را می‌سازند.»

ژابی آلونسو با ذهنی دقیق، نگاهی تهاجمی و شوقی آشکار به زیبایی فوتبال، سبکی از مربی‌گری را خلق کرده که هم‌زمان کارآمد، جذاب و متکی بر جزئیات است.

انتهای پیام/