بُرد ایران در شب تاریک ورزشگاه آزادی/ هزینه‌های گزاف و اعتبار ملی در ترازوی ناامیدی!

شب گذشته از ساعت ۱۹:۳۰ در ورزشگاه آزادی تیم ملی فوتبال ایران میزبان امارات بود و موفق شد در این دیدار با نتیجه ۲ بر صفر حریف خود را شکست دهد. پیروزی که دور از ذهن نبود و همچنان طلسم اماراتی‌ها را پابرجا نگه داشت، اما نقص فنی در ورزشگاه آزادی تنها اتفاق تلخ و تاریک آخرین روز سال ۱۴۰۳ در فوتبال ایران بود.

شکست ناپذیری تیم ملی ایران در سال ۱۴۰۳

تیم ملی ایران تحت هدایت امیر قلعه‌نویی در سال ۱۴۰۳ تا به اینجا با احتساب تقابل با امارات ۱۱ دیدار را برگزار کرد و از این تعداد بازی تنها ۲ تساوی به دست آورد و در دیگر دیدارها به پیروزی رسید و سال ۱۴۰۳ را با شکست ناپذیری به پایان رساند. ۲ تساوی شاگردان قلعه‌نویی برابر ازبکستان رقم خورد. هر ۲ تقابل این دو تیم در مسابقات مقدماتی جام جهانی بود که هر ۲ بازی با تساوی بدون گل به پایان رسید. ابتدا در خردادماه این ۲ تیم در ورزشگاه آزادی مقابل هم قرار گرفتند و ۴ ماه بعد یعنی در مهر‌ماه سال ۱۴۰۳ در ورزشگاه تاشکند برابر یکدیگر صف‌آرایی کردند که برنده‌ای از این ۲ مصاف مشخص نشد.

تیم ملی ایران در سال ۱۴۰۳ دو بار برابر ترکمنستان، یک بار برابر هنگ کنگ، قطر و کره‌شمالی و ۲ بار برابر قرقیزستان و امارات قرار گرفت که در تمام این مصاف‌ها به پیروزی رسیده بود. 

هرچند قلعه‌نویی توانسته طی این مدت نتایج خوبی کسب کند و در سال ۱۴۰۳ شکست‌ناپذیر پیش برود، اما همچنان از سبک بازی ملی‌پوشان انتقاد می‌شود. تیم ملی ایران به زعم بسیاری از کارشناسان با چنین عملکردی شاید بتواند در مقدماتی نتایج خوبی کسب کند و صعودش را به جام جهانی قطعی کند، اما از سوی دیگر با این شرایط باید منتظر اتفاقات تکراری در رقابت‌های جام جهانی باشیم. سن بالای بازیکنان و محدودیت تاکتیکی کادرفنی می‌تواند در آینده پاشنه‌ آشیل تیم ملی شود. 

خط دفاعی ایران طی سالی که گذشت خالی از اشتباهات فردی نبود. در این خط بازیکنانی چون کنعانی‌زادگان و شجاع خلیل‌زاده بارها با اشتباهاتشان موقعیت‌های خطرناکی به حریفان داده‌اند که در بازی شب گذشته برابر امارات نیز این موضوع مشهود بود. در خط دروازه علیرضا بیرانوند حضور دارد که هر چند یک یا ۲ واکنش خوب از او در بازی شب گذشته دیدیم، اما نشان داد که مثل گذشته رهبری کردن را بلد نیست و دیدیم که در یک صحنه با میلاد محمدی وارد درگیری لفظی شد که با ورود روزبه چشمی این درگیری ختم به خیر شد، اما چه می‌شود که یک بازیکن ملی‌پوش در دیدار رسمی با این رفتارها موجب تنش در تیم می‌شود؟

در فاصله یک سال و ۳ ماه دیگر تا شروع جام جهانی ۲۰۲۶، کادرفنی باید فکری به حال ترکیب خود کند. با توجه به این مدت به نظر می‌رسد که کادرفنی فرصت کافی برای تزریق خودباوری و کشف جوانان مستعد برای قرارگیری در ترکیب فیکس را داشته باشد و دیگر دوران جهانبخش‌ها، بیرانوند‌ها، کنعانی‌ها و یا حتی خلیل‌زاده‌ها به پایان برسد و با نیروی جوان وارد رقابت‌های مهم جهانی شویم. 

شاید با توجه به کیفیت همگروهان ایران در مقدماتی جام جهانی صعود از این گروه‌ کار ساده‌ای باشد و اگر یکی از تیم‌های بالانشین لیگ برتر ایران هم در گروه ایران بودند می‌توانستند با توجه به کیفیت حریفان، همین نتایج را کسب کنند، اما چیزی که پیداست این است که بازیکنان تیم ملی با تکیه بر دانش خودشان در زمین حاضر می‌شوند و تاکتیک خاصی از سوی کادرفنی شاهد نیستیم و باید دید تدابیر فدراسیون فوتبال در قبال این موضوع چه خواهد بود. اینکه دستیاران قلعه‌نویی از جمله افاضلی، الهویی و ... که از هدایت تیم‌های درجه ۲ به کادر تیم ملی فوتبال ایران رسیده‌اند مشکل دارند یا اینکه تفکرات قلعه‌نویی در همین سطح است موضوعی است که باید در دست بررسی قرار گیرد تا مجدداً فقط برای صعود به جام جهانی راضی نباشیم.

به نظر می‌رسد مهدی تاج در ۴ سال آینده ریاست خود کار چندان ساده‌ای نداشته باشد و مهم‌ترین نکته که تأسف یک ملت را به همراه داشت و باید رسیدگی کند، نقص فنی ورزشگاهی بود که تقریباً طبق گفته مسئولان چیزی حدود ۲ هزار میلیارد هزینه بازسازی داشته است و در چنین بازی مهمی باعث شد تا به دلیل قطعی برق یکی از پروژکتورهای ورزشگاه این دیدار با تأخیر ۳۰ دقیقه‌ای همراه شود.

حال با این تفاسیر سوال اینجاست که نظارت تا چه حد روی بازسازی ورزشگاه صورت گرفته و چرا باید در یک بازی مهم بین‌المللی که آبروی کشور میان است چنین اشتباه بزرگی صورت بگیرد. وزیر ورزش و جوانان که از نزدیک نظاره‌گر چنین آبروریزی بود باید نسبت به این موضوع ریزتر از گذشته ورود کند تا در آینده دیگر شاهد چنین اتفاقات تلخی نباشیم.

انتهای پیام/