ناکامی واترپلو ایران در آسیا و بازگشت به ۲۰ سال قبل، نتیجه سرمایه‌سوزی فدراسیون شنا

تیم ملی واترپلوی ایران در حالی گام به رقابت‌های قهرمانی آسیا در ژائوکینگ چین گذاشت که انتظارات از این تیم بسیار بالا بود و انتظار می‌رفت پس از چهارمی و ناکامی در بازی‌های آسیایی هانگژو، این بار ملی‌پوشان کشورمان جبران مافات کنند و با فینالیست شدن علاوه بر کسب سهمیه قهرمانی جهان با کسب مدال به کشور بازگردد.

تیم ملی واترپلو ایران در ۳ بازی نخست خود در مرحله گروهی قهرمانی آسیا، مقابل تیم‌های درجه ۲ آسیا با پیروزی‌های پُرگل از میدان خارج شد و رسانه فدراسیون با بزرگ جلوه دادن این پیروزی‌ها انتظارات را از تیم ملی بیش از پیش بالا بُرد.

محک جدی شاگردان پنام تاش در آخرین دیدار مرحله گروهی و بازی مقابل ژاپن رقم خورد که این مسابقه در پایان با نتیجه ۱۶ بر ۱۲ به سود سامورایی‌ها خاتمه یافت تا ایران به عنوان تیم دوم گروه B راهی مرحله پلی‌آف شود.

در مرحله پلی‌آف واترپلوئیست‌های ایران به راحتی از سد سنگاپور تیم سوم گروه A گذشتند و به نیمه نهایی صعود کردند.

همانطور که پیش از آغاز رقابت‌ها، حضور ایران در نیمه‌نهایی قهرمانی آسیا قابل تصور بود، این اتفاق افتاد و تیم ملی در نیمه نهایی به چین، حریف تکراری ایران در نیمه نهایی‌های سال‌های اخیر رسید.

در بازی مقابل چین، ایران با تمام پتانسیل و ظرفیت خود در مصاف با این تیم حاضر شد و در نهایت پس از تساوی ۹ بر ۹ در ضربات پنالتی با نتیجه ۴ بر یک مغلوب شد و علاوه بر از دست دادن سهمیه قهرمانی جهان از رسیدن به فینال و تکرار مدال نقره سال گذشته هم بازماند.

پیش از این ایران در نیمه نهایی مسابقات سطح دو جهانی مقابل چین طعم شکست را چشیده بود و همچنین با باخت در نیمه نهایی مقابل این تیم در بازی‌های آسیایی هانگژو از رسیدن به فینال بازمانده بود.

در دیدار رده‌بندی، انتظار می‌رفت که مهدی پنام تاش با تصمیمات احساسی باعث از دست دادن نتیجه مقابل قزاقستان نشود، اما این بار هم ایران درحالی که تا انتهای مسابقه از حریف خود پیش بود، با اشتباهات فاحش کادر فنی بازی به تساوی و ضربات پنالتی کشیده شد.

در ضربات پنالتی بازهم ملی‌پوشان واترپلو ایران ناکام ماندند و بازی را به یکی از ضعیف‌ترین قزاقستان‌های سال اخیر واگذار کردند تا همچون ۲۰ سال گذشته که واترپلو ایران با دست خالی از رقابت‌های آسیایی به کشور باز می‌گشت این اتفاق تکرار شود و ایران در حسرت مدال نقره سال پیش قرار بگیرد.

سال گذشته ایران با هدایت دانیال خاکبان توانست مدال نقره قهرمانی آسیا را برای کشورمان به ارمغان آورد که با کج سلیقگی رئیس فدراسیون، پس از پایان رقابت‌های لیگ جهانی در آلمان، تصمیم به جایگزینی مهدی پنام تاش بجای خاکبان نمود که حاصل آن کسب دو مقام چهارمی در بازی‌های آسیایی و قهرمانی آسیا بود که این نتیجه قطعاً با هر مربی دیگری قابل رقم خوردن بود.

حال جای این سؤال در ذهن مخاطب بوجود می‌آید که محسن رضوانی، رئیس فدراسیون برای توجیه این ناکامی و کسب نتایج ضعیف واترپلو و تنزل و بازگشت به چندین سال قبل چه توجیهی خواهد داشت درحالی که تیم ملی در همین سال یک اردوی تدارکاتی در صربستان، یک اردوی تدارکاتی در روسیه و یک اردو در تهران با حضور تیم ملی روسیه را پشت سر گذاشت. منتقدان معتقدند رضوانی با از بین بردن سرمایه‌های واترپلوی ایران نظیر حامد ملک‌خانبانان، عرشیا الماسی، شایان قاسمی، امیرحسین کیهانی، سهیل رستمیان و … در سال‌های اخیر نتایج ضعیفی در کارنامه مدیریتی ۱۱ ساله خود به جای گذاشته است.

چرا از نسلی که ۸ سال با الکساندر چیریچ مربی پرافتخار صربستانی مدال برنز بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا را کسب کرد تنها ۳ بازیکن در ترکیب تیم ملی فعلی بود؟

باید منتظر ماند و دید کمیته ملی المپیک که همواره تأکید بر اعزام کیفی تیم‌های ملی به رقابت‌های بازی‌های آسیایی دارد، با کسب این نتایج ضعیف بازهم متقاعد به اعزام تیم ملی واترپلو به بازی‌های آسیایی ناگویا ۲۰۲۶ خواهد شد یا تصمیمی مدیریتی برای تغییر و تحول در این رشته با پتانسیل بالا از سوی وزارت ورزش گرفته خواهد شد..

انتهای پیام/