پاکدامن و معضلی به نام بی‌انگیزگی و سقوط/ کاپیتان تیم ملی سابر به آخر خط رسیده؟

بدون شک تمام اهالی خانواده شمشیربازی به این موضوع اذعان دارند که علی پاکدامن به عنوان سدشکن یکی از برترین شمشیربازان رشته سابر ایران و حتی جهان بوده که حتی توانسته تا رنک چهار جهانی هم صعود کند و با مدال طلای آسیا طلسم‌شکنی کند، اما این روز‌ها دیگر اثری از آن سابریست باانگیزه و سرحال نمی‌بینیم.

شاید بعد از ناکامی تلخ و شکست دراماتیک تیم ملی سابر ایران در بازی‌های المپیک پاریس که با حرف و حدیث زیادی هم همراه بود این شوق و اشتیاق در بازگشت به مسیر موفقیت در پاکدامن فروکش کرده چرا که کسب مدال در این رقابت‌ها می‌توانست سکوی پرتابی برای ملی‌پوشان این رشته باشد، اما این اتفاق نیفتاد تا سابر و شمشیربازی در یک قدمی کسب مدال همچنان در حسرت مدال المپیک بمانند.

علی پاکدامن، کاپیتان باتجربه و پرافتخار تیم ملی سابر بعد از بازی‌های المپیک پاریس سعی کرد با حضور در تورنمنت‌های مختلف آن توان از دست رفته را بازیابی کند و تا بار دیگر در سطح اول جهان بدرخشد، اما نتایج اخیرش نشان می‌دهد که باوجود حمایت‌های فدراسیون و فراهم کردن شرایط و امکانات دیگر آثاری از آن درخشش و موفقیت‌های قبلی نیست.

پاکدامن در المپیک هم با مربی مورد علاقه‌اش یعنی پیمان فخری در بخش انفرادی به میدان رفت که توفیقی بدست نیاورد و در بخش تیمی هم بعد از ناکامی تمام تقصیر‌ها را گردن هم‌تیمی‌هایش انداخت و حاشیه‌های زیادی درست کرد.

وی سپس راهی مسابقات گرندپری الجزایر شد و با اصرار فراوان امین قربانی را به عنوان مربی اختصاصی همراه خودش برد که آنجا هم نتیجه نگرفت.

پاکدامن سپس تنهایی عازم مسابقات پاریس شد که در این تورنمنت هم در بازی دوم حذف شد. وی در مسابقات گرندپری تونس بار دیگر همراه با امین قربانی عازم شد که با دو برد و یک باخت وداعی زودهنگام با مسابقات داشت تا شکست‌های تلخ وی ادامه داشته باشد.

فدراسیون شمشیربازی در این مدت تلاش کرده برای جلوگیری از بهانه‌جویی‌های پاکدامن تمام امکانات و خواسته‌های او را تا حد توان فراهم کند تا وی با دغدغه کمتری برای افتخارآفرینی آماده شود، اما به نظر می‌رسد او مدت‌هاست از دوران اوجش فاصله گرفته و شاید بهتر باشد فکری دیگر برای ادامه مسیر ورزشی‌اش کند.

انتهای پیام/