ریشه هراس بومیان کانادا از افسران پلیس؛ از مدارس شبانهروزی تا تیراندازیهای مرگبار
آمارها نشان میدهد که بومیان کانادا بهطور نامتناسبی از سوی افسران پلیس این کشور کشته میشوند و این درحالی است که درخواستها برای تحقیقات در این زمینه افزایش یافته است.
خبرگزاری میزان -
خبرگزاری میزان - گزارشها نشان میدهد که مردم بومی کانادا بهطور نامتناسبی قربانی خشونت افسران پلیس در این کشور میشوند.
هاس لایتنینگ سادلبک، نوه ۱۵ ساله نادالی لایتنینگ، در ساعتهای اولیه ۳۰ آگوست (۹ شهریور)، پس از آنچه که پلیس کانادا بهعنوان یک رویارویی در شهر وتاسکیوین توصیف میکند، از سوی افسران پلیس مورد اصابت گلوله قرار گرفته و کشته شد.
نادالی از این حادثه ضربه روحی بزرگی خورده و در تلاش است تا بفهمد چگونه درخواست کمک از سوی نوهاش به کشته شدن او منجر شد.
هاس پس از اینکه بارها با مادربزرگش تماس گرفته، اما موفق به مکالمه با او نشده بود، به مادربزرگش پیامی ارسال کرد؛ او در این پیام نوشته بود «با پلیس تماس گرفتم».
نادالی لایتنینگ کسی بود که همیشه به نوهاش میگفت اگر روزی به دردسر افتاد با پلیس تماس بگیرد. براساس گزارش پلیس، هاس در زمان درخواست کمک از پلیس گفته بود که از سوی افرادی تحت تعقیب بوده و نیاز به کمک دارد.
بعدازظهر روز بعد، اعضای تیم واکنش به حوادث جدی آلبرتا (ASIRT) از نادالی خواستند نوهاش را شناسایی کند. این تنها یکی از حوادثی بود که طی آن مردم بومی در جریان تعامل با پلیس در کانادا جان خود را از دست دادند.
هنوز شرایط مربوط به مرگ هاس فاش نشده است؛ اما نادالی شنیده که چندین گلوله به نوهاش شلیک شده بود.
پلیس کانادا مدعی شده که هاس چندین اسلحه همراه خود داشت و این موضوع باعث شده که ۲ افسر پلیس بهسوی او تیراندازی کنند.
هاس تنها یکی از دستکم ۹ شهروند بومی کانادا است که از ۲۹ آگوست (۸ شهریور) در بازداشت پلیس یا در جریان تعامل با افسران در سراسر این کشور جان خود را از دست دادهاند. این موج خشونت علیه بومیان درخواستها برای تحقیق ملی را درپی داشته است.
شرایط مرگها متفاوت بوده است؛ ۲ نفر یا در بازداشت پلیس یا بعدا در بیمارستان جان خود را از دست دادند، ۵ نفر بهضرب گلوله کشته شدند و ۲ نفر از سوی خودروهای پلیس زیر گرفته شده و کشته شدند.
میراث استعمار
رشته مرگومیر، خشم جوامع بومی را برانگیخته و درخواستها برای تغییر سیستماتیک در شیوههای پلیسی را تجدید کرده است.
سران بومی زنگ خطر را درباره آنچه بهعنوان الگوی مرگبار بیتوجهی، تبعیض، و زور بیش از حد در تعاملات پلیس با جوامع خود توصیف میکنند، بهصدا درآوردهاند.
ایزایا ساومپی-اوماسو، از سران جامعه بومی سامسونکری گفت: ما با معنی پلیس کانادا (RCMP) آشنا هستیم. ما باید درک کنیم که چرا RCMP ایجاد شد؛ پلیس کانادا زمانی تشکیل شد که کانادا در حال تجربه استعمار بود.
ساومپی-اوماسو اضافه کرد: این نهاد زمانی ایجاد شدند که معاهدههایی امضا میشد تا سرخپوستان را در انزوا و تحت کنترل خود نگه دارند. این همان چیزی است که RCMP برای آن ایجاد شده است؛ بنابراین وقتی میتوانید ارزشهای ذاتی و بنیادی چرایی ایجاد RCMP را درک و تصدیق کنید، متوجه میشویم که چرا این اتفاق افتاده است.
رابطه بین افسران پلیس کانادا و مردم بومی ریشههای تاریخی عمیقی دارد که همچنان بر تعاملهای امروزی تاثیر میگذارد.
- بیشتر بخوانید:
- افشای ابعاد جدیدی از پرونده مدارس شبانهروزی کودکان بومی در کانادا
- کودکان گمشده؛ چالشی برای بومیان کانادا
کانادا در سال ۱۸۷۳ پلیس سواره شمال غرب (NWMP) را تاسیس کرد، سازمانی که نقشی محوری در گسترش کشور بهسمت غرب ایفا میکرد. این گسترش، درحالی که اسکان اروپاییها را تسهیل میکرد، پیامدهای گستردهای برای جمعیتهای بومی که مدتها در این سرزمینها ساکن بودند، داشت.
با رشد کانادا، NWMP به چیزی تبدیل شد که اکنون بهعنوان پلیس سواره سلطنتی کانادا (RCMP) شناخته میشود. این نهاد در طول تاریخ خود در سیاستهای دولتی که جوامع بومی را بهطور قابلتوجهی تحت تاثیر قرار میداد، نقش داشته است.
یکی از مهمترین این سیاستها، قانون بومیان است، یک قانون جامع که جنبههای متعددی از زندگی بومیها را کنترل میکند. RCMP موظف به اجرای این قانون بود، که امروزه نیز به قوت خود باقی است.
یکی از جنبههای بحثبرانگیز نقش تاریخی پلیس کانادا، دخالت آن در سیستم مدارس شبانهروزی بومیان بود. این سیستم که از دهه ۱۸۸۰ تا اواخر دهه ۱۹۹۰ فعالیت میکرد، شامل حذف اجباری کودکان بومی از خانوادههایشان بود. این کودکان در موسسههای تحت حمایت دولت اسکان داده میشدند؛ هدف این برنامه همسانسازی بومیان با فرهنگ اروپایی-کانادایی بود.
پلیس کانادا اغلب در این فرآیند دست داشت و به میراثی کمک میکرد که به دلیل نقش آن در نسلکشی فرهنگی و اشکال مختلف سوءاستفاده در این نهادها بهطور گسترده مورد انتقاد قرار گرفته است.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *