ابراز نگرانی بنگلادش از تداوم روند ورود پناهجویان روهینگیا

وخامت شرایط روهینگیایی‌ها در میانمار در حالی رقم می‌خورد که کشور بنگلادش به‌عنوان اصلی‌ترین میزبان این اقلیت گرفتار آپارتاید اعلام کرد که دیگر ظرفیت میزبانی از آن‌ها را ندارد.

خبرگزاری میزان -

خبرگزاری میزان – جدیدترین گزارش‌ها از وضعیت اقلیت روهینگیایی در کشور میانمار نشان می‌دهد که طی هفته‌های اخیر هزاران نفر از اعضای این اقلیت بدون تابعیت و گرفتار آپارتاید و تبعیض درپی تشدید خشونت‌ها در کشور با اکثریت بودایی، ناچار به فرار به بنگلادش، کشور همسایه شدند.

بنگلادش در سال‌های اخیر اصلی‌ترین میزبان پناهجویان روهینگیایی بوده است.

مقام‌های بنگلادشی می‌گویند که در ماه‌های اخیر ۸ هزار مسلمان روهینگیایی برای فرار از خشونت‌های تشدیدشده در ایالت راخین در غرب میانمار به بنگلادش گریخته‌اند.

یک مقام ارشد دولت بنگلادش در امور پناهندگان در این باره گفت: براساس اطلاعات ما فقط در ۲ ماه گذشته حدود ۸ هزار روهینگیایی به کشور ما آمده‌اند؛ وی در ادامه گفت: بنگلادش در شرایط دشواری قرار دارد و قادر به پذیرش شمار بیشتری از پناهجویان روهینگیایی نیست.

محمد توحید حسن، وزیر خارجه بنگلادش نیز سه شنبه اعلام کرد که دولت این کشور طی ۲ یا سه روز دیگر بحثی جدی را برای رسیدگی به این بحران در کابینه انجام می‌دهد؛ وی تصریح کرد: ما نمی‌توانیم مرز‌ها را کاملا مسدود کنیم، بلکه سعی می‌کنیم از ورود بیشتر پناهجویان جلوگیری کنیم.

وزیر خارجه بنگلادش ضمن ابراز همدردی با پناهجویان روهینگیایی، اعلام کرد که بنگلادش دیگر ظرفیت ارائه سرپناه بشردوستانه به پناهجویان بیشتر را ندارد.

محمد توحید حسن ماه گذشته از هند و دیگر کشور‌ها خواسته بود که برای حل بحران پناهجویان روهینگیایی وارد عمل شوند، زیرا این کشور به‌تنهایی نمی‌تواند از پس این بحران برآید؛ وی همچنین از جامعه جهانی خواسته بود تا با اعمال فشار بیشتر بر دولت و ارتش میانمار مانع حمله‌ها و خشونت‌های مرگ‌بار علیه روهینگیایی‌ها در ایالت راخین شود.

ده‌ها هزار پناهجوی روهینگیایی در بنگلادش در ۲۵ آگوست (چهارم شهریور) به مناسبت هفتمین سالگرد سرکوب نظامی سال ۲۰۱۷ که آن‌ها را به فرار از خانه‌ها و شهرهایشان در میانمار مجبور کرد، در اردوگاه‌های آوارگان تجمع کرده و خواستار پایان دادن به خشونت‌ها و بازگشت ایمن به سرزمین خودشان شدند.

در حال حاضر بیش از یک میلیون روهینگیایی در اردوگاه‌های پر ازدحام جنوب بنگلادش زندگی می‌کنند و امید چندانی به بازگشت به خانه و شهر خود را ندارند؛ آن‌ها در این اردوگاه‌ها از حقوق شهروندی و دیگر حقوق اولیه محروم هستند؛ شرایط زندگی در این اردوگاه‌ها به‌ویژه برای کودکان بسیار وخامت‌بار است.

افزایش اخیر خشونت‌ها و سرکوب‌ها علیه روهینگیایی‌ها در میانمار، بدترین خشونتی است که آن‌ها از زمان سرکوب نظامی در سال ۲۰۱۷ تجربه کردند؛ سازمان ملل از خشونت‌های سال ۲۰۱۷ به‌عنوان اقدام با هدف نسل‌کشی یاد کرد.

بحران روهینگیایی‌ها از چه زمانی جدی شد؟

بحران آوارگی روهینگیایی‌ها در پی اقدام ارتش میانمار برای نسل‌کشی آن‌ها در سال ۲۰۱۷ تشدید شد؛ اگرچه پیش از آن نیز این بحران وجود داشت.

این اقلیت مسلمان بدون تابعیت همواره در کشورشان میانمار مورد آزارواذیت بودند و تحت آپارتاید شدید زندگی می‌کردند.

آن‌ها پس از فرار از خانه‌ها و شهر‌های خود اکنون در شلوغ‌ترین اردوگاه‌های پناهندگان جهان در بنگلادش زندگی می‌کنند.

قتل، تجاوز جنسی و آدم‌ربایی؛ خلاصه وضعیت زندگی روهینگیایی‌ها در اردوگاه‌ها

بیش از ۷۵۰ هزار روهینگیایی در سال ۲۰۱۷ پس از سرکوب نظامی خشونت‌بار از خانه‌های خود گریختند و به بنگلادش و دیگر کشور‌ها پناه بردند.

از آن زمان تاکنون ۲۳۵ روهینگیایی در اردوگاه‌های آوارگان بنگلادش کشته شدند؛ ضمن اینکه در همان بازه زمانی ده‌ها مورد تجاوز جنسی به دختران و زنان روهینگیا ثبت شد.

ترور پناهجویان سرشناس در این اردوگاه‌ها، به افزایش خشونت‌ها دامن می‌زند؛ چنین خشونتی همراه با شرایط وخیم بشردوستانه منجر به بروز خلاء امنیتی در اردوگاه‌ها شده است.

قاچاق انسان و مواد مخدر؛ خطر دیگری که روهینگیایی‌ها را تهدید می‌کند

آوارگی صد‌ها هزار پناهجوی روهینگیا فرصت‌هایی را برای گروه‌های جنایت‌کار و سازمان‌یافته فراهم کرده است تا فعالیت‌های خود را گسترش دهند.

از سال ۲۰۱۷ تاکنون، انواع تجارت غیرقانونی در مرز میانمار و بنگلادش و همچنین جریان اسلحه از میانمار و هند، قاچاق انواع مواد مخدر، قاچاق زنان و کودکان و فروش غیرقانونی کالای امدادی رونق گرفته است.

تنش میان پناهجویان روهینگیایی؛ خصومتی مرگ‌بار

تنش بین جوامع مختلف پناهندگان روهینگیا چیز جدیدی نیست.

از پیش از سال ۲۰۱۷، بین کسانی که در آژانس پناهندگان سازمان ملل در بنگلادش ثبت نام کرده بودند و در اردوگاه‌های رسمی زندگی می‌کردند و کسانی که ثبت نام نکرده بودند، مشکلاتی وجود داشت.

این تنش‌ها اکنون میان نسل‌های قبلی پناهندگان روهینگیا که در سال‌های ۱۹۷۸ و ۱۹۹۱-۱۹۹۲ به بنگلادش گریختند و تازه‌وارد‌های مهاجرت سال ۲۰۱۷ تبدیل به خصومت شده است.

انتهای پیام/