توکل در عصر عاشورا رمز استقامت حضرت زینب (س) بود

حجت الاسلام والمسلمین غلامحسین محمدی‌فر در گفت‌وگو با میزان در مورد رویکرد حضرت زینب (س) بعد از شهادت امام حسین(ع) گفت: حضرت زینب بانویی بود که نقش مهم و موثری در واقعه کربلا داشت تا حدی که بسیاری از بزرگان تاکید کردند چنانچه حضرت زینب (س) در واقعه عاشورا نبود، واقعه کربلا در همان جا مدفون شده و در اذهان عمومی انعکاس پیدا نمی‌کرد.

وی بیان کرد: بعد از شهادت امام حسین (ع) و به آتش کشیده شدن خیمه‌ها حضرت زینب (ع) نقش مهم و موثری را در حفاظت و حمایت زنان و کودکان کاروان داشتند. شهادت سیدالشهدا (ع) و شقاوت اشقیا و دشمنان در بد رفتاری با اسرا را به چشم دیدند سعی در مدیریت شرایط داشتند و در انتهای شب با برپا کردن نماز شب به خداوند متعال توکل کردند، زیرا مسیر سخت و ناهموار را در مقابل داشتند.

محمدی‌فر تدبیر حضرت زینب (س) را مورد بررسی قرار داد و افزود: مدیریت حضرت زینب (س) در کنار امام سجاد (ع) یک رویکرد لجستیک محسوب می‌شود، ایشان در برخی صحنه‌های وقایع کربلا همانند پناهگاهی برای کودکان و زنان کاروان بوده و نقشی مهم در تحمل سختی‌ها، مشکلات و دشواری‌های این مسیر سخت تا رسیدن به شام داشته است.

وی عملکرد حضرت زینب (ع) در کاخ یزید را مهم خواند و بیان کرد: سخنرانی به جا و به حقی که حضرت زینب (س) در دستگاه خلافت یزید مطرح کردند، چهره واقعی بنی‌امیه را به مردم نشان داد، سخنرانی این بانو در کوفه به نحوی تاثیرگذار بود که مردم را به گریه وا داشت و متاثر کرد و متوجه خطای خود شدند. دختر امیرالمومنین علی (ع) در خطابه‌ها به‌گونه‌ای سخن می‌گفتند که مردم احساس می‌کردند این حضرت علی (ع) است که صحبت می‌کند. حضرت زینب (س) توانست جامعه اسلامی را نسبت به آنچه در کربلا رخ داده بود، آگاه کند.

این کارشناس علوم قرآنی، شام غریبان کاروان کربلا را مورد بررسی قرار داد و افزود: حضرت زینب (ع) پس از شهادت امام حسین (ع) مسئولیت سنگینی را بر عهده گرفت، حفاظت از کودکان و حتی به جان خریدن شلاق‌هایی که از سوی دشمنان قرار بود بر بدن کودکان نواخته شود، با سپر قرار دادن خودش تحمل می‌کرد. حضرت زینب (ع) سنگ بنای رسوایی بنی امیه را پایه‌گذاری کرد، حقانیت شهدای کربلا را مطرح و در عین حال تاریخ را متوجه فجایع و وقایع دشت کربلا کرد.

وی تاکید کرد: تاریخ مستند نشان می‌دهد، در ادیان الهی گذشته برخی از زنان نقش‌های مهمی را بر عهده گرفته‌اند؛ افرادی مانند آسیه، مریم و غیره، اما نقشی که حضرت زینب(س) در بعد از واقعه کربلا ایفا کرد، بسیار خاص و متفاوت بود.

محمدی‌فر احادیث پیامبر اسلام (ص) در مورد امام حسین (ع) را مورد بررسی قرار داد و اظهار کرد: هنگامی که خاتم النبیین (ص) فرمودند: «حُسَیْنٌ مِنِّی وَ أَنَا مِنْ حُسَیْنٍ، حسین از من است و من ازحسینم» نکاتی را برای همگان مطرح کردند. اینکه حسین فرزند حضرت زهرا (س) و نوه پیامبر اسلام (ص) و از خاندان ایشان است و نکته دوم اینکه خون این فرزند گرامی پیامبر خاتم (ص) باعث ثبات و استقامت دین اسلام می‌شود.

وی تصریح کرد: روایت «حُسَیْنٌ مِنِّی وَ أَنَا مِنْ حُسَیْنٍ» وحدت روحی پیامبر (ص) و امام حسین (ع) همچنین محبت به حسین (َع) از اسباب محبوبیت نزد خداوند دانسته است. در عین حال خاتم النبیین (ص) با این روایت، حرمت تعرض و جنگ با امام حسین (ع) را همانند جنگ با پیامبر خدا (ص) ارزیابی کرده است.

این کارشناس علوم قرآنی دلیل واقعه کربلا را بیان و تاکید کرد: امام حسین (ع) در نامه‌ای به محمد حنفیه نوشتند که اگر با یزید بیعت کنند و یا پیمان صلح با یزید ببندد، اسلام از بین خواهد رفت. پس بدون اینکه جنگی را آغاز کند از منطقه مدینه خارج شدند، اما خدعه‌های یزید و عبیدالله باعث شکل‌گیری واقعه کربلا شد.

انتهای پیام/