حسن؛ کوه بیصدا/ روایت کنید از عاشقان حسن ابن علی (ع)

خبرگزاری میزان - اینکه امام حسن (ع) می‌خواهد تمامی جلوه خود را در برادرش امام حسین (ع) ببینید شکی نیست، اما نمی‌توان از این امام در یاری رساندن به عزاداران و عاشقان امام حسین غافل شد.  

نقل است که امام حسن (ع) در نیمه‌های راه منتهی به شهر مکه توقف داشتند و در ماه‌ها و رزوهای منتهی به روزهای حج به زائرانی که بریده و خسته در وسط راه مانده بودند یاری  رسانده و آن‌ها را راهی مناسک حج می‌کردند.  

به قول شاعر آیینی محمد سهرابی (معنی زنجانی) دو کوه هست؛ ولی کوه بیصدا حسن (ع) است.  

امروز را با توسل جستن به شهید عبدالله ابن الحسن ابن علی (ع) پای به روضه‌های ابی عبدالله می‌گذاریم. بیشتر هیئت‌ها از شب پنجم محرم دسته‌های عزاداری را علم کرده و به خیابان‌ها می‌آیند. دیگر شب‌های ایران شیعی متفاوت از شب‌های دیگر است، از بیشتر کوچه‌ها و برزن‌ها حتی در کوچک‌ترین روستاها صدای طبل و دهل به گوش می‌رسد و انگار که نوحه‌های مداحانی که در این دسته‌های عزاداری می‌خوانند محزون‌تر و سوزناک‌تر شده است.   

در این شب‌ها ایستگاه‌های صلوتی و موکب‌ها فعالیت بیشتری خواهند داشت. اگر دقت کرده باشید با وجود مشکلات اقتصادی اما ایستگاه‌های صلواتی و پخش نذری کمی بیشتر از سال گذشته شده و مردم با وجود تمام مشکلات پای کار امام حسین (ع) و اعتقادشان ایستاده‌اند.  

توسلات مردم در این روزها به حضرت حسین (ع) بیشتر شده و دردمندان دردهای خود را در روزهای پیش رو درمان می‌کنند.  

داستان عشق و ارادت یک داستان مجزاست، اما بسیاری از مردم به دلیل برآورده شدن حاجت‌هایشان با اهل بیت ارتباط برقرار کرده و این خانواده را دوست دارند.  

قطعا نباید سطح این خانواده که خانواده کرم هستند تنزل داده شود، اما به واقع مردم پایین شهر و کسانی که گرفتاری‌های مالی بیشتری دارند و حتی در دور افتاده‌ترین روستاها زندگی می‌کنند، به این خانواده ارادت ویژه‌تری دارند. سفره آن‌ها به عشق امام حسین گرم است و کنج خانه‌هایشان را به عشق قاب عکسی از ضریح امام حسین (ع) حرم می‌بینند.  

مگر نه اینکه حضرتشان فرموده‌اند که حرم ما در دل دوستدارانمان است، دلی که برای یکبار دیدن حرم پر می‌زند و بزرگ‌ترین رویای خیلی از این افراد تنگدست دیدن بین الحرمین و ضریح شش گوشهِ اربابشان است.  

یکی از دستاوردهای محرم همبستگی در بین مردم است اینکه بدون منت و چشمداشت در هیئت‌ها کار می‌کنند. آن‌هایی که سرویس بهداشتی هیئت‌ها را تمیز می‌کنند، فرش جارو می‌زنند، ظروف و دیگ‌ها را می‌شویند و هیچ وقت هم نمی‌خواهند دیده شوند، خیلی بی‌هیاهو عزاداری کرده و گریه کرده و با اربابشان عشق بازی می‌کنند. با یک نگاه ساده، می‌توان فهمید که این عزیزان چه اجری دارند و قطعا نگاه ویژه حضرت زهرا (س) را برای خود خریده‌اند.  

این روزها حال و هوای شهر جدای از عزاداری با عشق و فروتنی مزین شده است. این فروتنی و تواضع شاید در گذشته بیشتر بود اما هنوز هم می‌توان از هیئتی‌های امام حسین انتظار معرفت و فروتنی داشت. هنوز هم می. توان به حسینچی‌ها اطمینان کرد و روی حرف آن‌ها حساب کرد. آن‌ها که قسم راستشان به امام حسین (ع) است.