آغوش مرگ کانادا برای پناهجویان؛ هشدار گروه‌های حقوق بشری درباره وضعیت بازداشتگاه‌های مهاجران

کانادا برخلاف ادعای استقبال گرم از مهاجران و پناهجویان آن‌ها را به شکل غیرقانونی در بازداشتگاه‌ها و زندان‌های خشونت‌بار حبس می‌کند.

خبرگزاری میزان -

خبرگزاری میزان – در حالی که کانادا مدعی آغوش گرم و گشوده خود برای مهاجران و پناهجویان است، تعداد قابل توجهی از این افراد در زندان‌ها در کنار مرتکبان جرایم و جنایت‌های خشونت‌آمیز به آغوش مرگ می‌روند.

همین امر سبب شده تا گروه‌های حقوق بشری به کانادا درباره پیامد‌های مرگ‌بار این روند هشدار دهند.

در حالی که جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا در رسانه‌های اجتماعی مرتبا ادعای استقبال از مهاجران و پناهجویان را تکرار می‌کند، بسیاری از این افراد نه فقط مشمول این استقبال نمی‌شوند، بلکه در شرایط غیرقابل تحملی حبس می‌شوند.

حبس مهاجران و پناهجویان با ادعای مخاطره‌آمیز بودن آن‌ها برای امنیت عمومی ابزاری مهم برای کاهش و پیشگیری از ورود مهاجران و پناهجویان در میانه سردادن شعار‌های پذیرش از آن‌ها است.

به گزارش نیویورک تایمز، یکی از مقام‌های ارشد آژانس خدمات مرزی کانادا بازداشت مهاجران و پناهجویان را راه‌حلی برای مقابله با ورود آن‌ها‌ می‌داند.

این در حالی است که گروه‌ها و سازمان‌های حقوق بشری می‌گویند بخش زیادی از پناهجویان و مهاجران تهدیدی برای ارتکاب جنایت نبوده و قصد فرار ندارند، از این رو گزینه بازداشت آن‌ها باید به‌صورت محتاطانه مورد استفاده قرار بگیرد.

در سال مالی منتهی به ۳۱ مارس ۲۰۲۴ (۱۲ فروردین ۱۴۰۳)، حدود ۵ هزار و ۸۰۰ پناهجو در زندان‌های استانی یا مراکز بازداشت مهاجرت کانادا نگهداری می‌شدند؛ افراد بازداشت شده به‌طور متوسط ۱۶.۵ روز در حبس بودند؛ این در حالی است که ۷ درصد این افراد بیش از ۹۹ روز در بازداشت بودند.

در عین حال، در برخی از موارد، مدت حبس بسیار طولانی‌تر می‌شود؛ به‌عنوان مثال، یک مرد اهل آفریقای جنوبی به مدت ۱۱ سال در زندان استانی انتاریو در حبس بود.

براساس قانون، هنگامی که پناهجویان بازداشت می‌شوند، آژانس خدمات مرزی کانادا به‌عنوان نهادی که هیچ نظارتی بر فعالیتش وجود ندارد، موظف است آن‌ها را ظرف ۴۸ ساعت به اداره مهاجرت و پناهندگی کانادا برساند، اما مدافعان حقوق مهاجران و پناهجویان می‌گویند این روند ناقص و ناسازگار است.

تحقیقات دیده‌بان حقوق بشر نشان داد که از سال ۲۰۰۰ تاکنون، دست‌کم ۱۷ زندانی در بازداشتگاه‌های مهاجرت کانادا جان خود را از دست داده‌اند.

یک فعال حقوق مهاجران و پناهجویان در کانادا تاکید کرد: از آنجایی که آژانس خدمات مرزی ملزم به اعلام مرگ افراد تحت بازداشت مهاجرت نیست، نمی‌توان شمارش دقیقی را از این افراد تعیین کرد.

سال گذشته، هیئت منصفه پزشکی قانونی در انتاریو که پرونده مرگ یک مرد ۳۹ ساله سومالیایی مبتلا به بیماری روانی در سال ۲۰۱۵ در بازداشت مهاجرت را بررسی می‌کرد، ایجاد یک نهاد نظارتی را برای بررسی شرایط افراد در حین بازداشت مهاجرت توصیه کرد، اما تاکنون هیچ اقدامی براساس توصیه یادشده صورت نگرفته است.

دیده‌بان حقوق بشر، عفو بین‌الملل و شماری دیگر از سازمان‌های حقوق بشری با دولت ترودو گفت‌وگو‌هایی برای کاهش شمار بازداشت‌ها از سوی آژانس خدمات مرزی داشتند، اما این آژانس ظاهرا مستقل از دولت فدرال کانادا عمل کرده و هیچ نهاد نظارتی مستقل غیرنظامی بر عملکرد آن نظارت ندارد.

آژانس خدمات مرزی کانادا در پی موافقت ۱۰ استان این کشور با تمدید نکردن قرارداد اجاره زندان به دولت فدرال برای بازداشت مهاجران و پناهجویان تحت فشارهای سازمان‌ها و گروه‌های حقوق بشری، ادعا کرد که با گسترش سه بازداشتگاهی که اکنون در حال فعالیت است، این خلاء را پر می‌کند.

در عین حال، این آژانس، در چارچوب بخشی از بودجه فدرال در حال بررسی در پارلمان کانادا، می‌تواند بودجه‌ای را برای ساختن بازداشتگاه‌های جداگانه مهاجرتی جدید در زندان‌های فدرال دریافت کند.

یک زن پناهجو در کانادا گفت: همه می‌گویند که کانادا یک کشور عالی است؛ هر چیزی که درباره آن می‌شنوید، درباره امنیت به‌ویژه برای زنان است؛ من از آمدن به کانادا خوشحال بودم، اما به جای هتل به زندان استانی نوااسکوشیا فرستاده شدم.

وی در ادامه گفت که ۲ روز در سلول انفرادی بود و پس از انتقال به بند عمومی با خشونت رایجی مواجه شد که ترسناک بود.

کانادا یکی از کشور‌هایی است که نقش موثری در ایجاد موج‌های پناهجویی در جهان و در عین حال، سیاست‌های نامتناسبی در برخورد با پناهجویان دارد.

اگرچه کانادا خود را به‌عنوان پناهگاه امن متنوع، پذیرا و فراگیر برای پناهجویان معرفی می‌کند، اما واقعیتی که پناهجویان در کانادا با آن مواجه می‌شوند، گرفتار شدن در سیستم مهاجرتی با ویژگی‌های مدت نامشخص بازداشت، رفتار‌های ظالمانه، عدم حمایت از سلامت روان و سابقه سیستماتیک نژادپرستی است.

در حالی که کانادا ادعا می‌کند که در برنامه جایگزین خود یک سیستم بازداشت مهاجرتی بهتر و منصفانه‌تر ایجاد کرده که از رفتار انسانی و شرافتمندانه با افراد و در عین حال محافظت از امنیت عمومی حمایت می‌کند، تجربیات زیسته بسیاری از پناهجویان، گسترش شبکه زندان‌های کانادا به فضا‌ها و جوامع خصوصی آن‌ها به‌عنوان انعکاسی از میراث مخدوش کانادا از امپریالیسم و جرم انگاری ناعادلانه اقلیت‌های قومی است.

انتهای پیام/