سخنان کامل جلیلی در دومین مناظره انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳
دومین مناظره انتخاباتی تلویزیونی نامزدهای چهاردهمین انتخابات ریاست جمهوری ۳۱ خردادماه برگزار شد و هر یک از نامزدها به بیان نقطه نظرات و برنامههای خود برای مدیریت کشور در زمینه نحوه خدماترسانی عدالتمحور دولت، پرداختند.
خبرگزاری میزان -
خبرگزاری میزان - دومین برنامه مناظره با موضوع «خدماترسانی عدالتمحور دولت» در فاصله هشت روز تا برگزاری چهاردهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری، پنجشنبه ۳۱ خرداد ۱۴۰۳ برگزار شد.
دومین مناظره انتخاباتی نامزدهای چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری با حضور آقایان مسعود پزشکیان، مصطفی پورمحمدی، سعید جلیلی، علیرضا زاکانی، سید امیرحسین قاضیزاده هاشمی و محمدباقر قالیباف برگزار و از شبکههای یک، سلامت، جام جم و العالم به صورت زنده پخش شد.
شش نامزد انتخابات ریاست جمهوری در این مناظره با موضوع اقتصادی به ارائه دیدگاههای خود و نقد و بررسی رویکردهای دیگر نامزدها پرداختند که در ادامه متن کامل صحبتهای سعید جلیلی در پاسخ به سوالات کارشناسان را مشاهده میکنید.
اولین بخش از برنامه مناظره، در حوزه اقتصاد با سرفصل خدمات رسانی عدالت محور دولت و در نوبت اول و مرحله اول موضوع سیاست گذاری در یارانهها، محرومیت زدایی و رفع فقر مطرح شد. محور این بخش از مناظره سیاست گذاری در حوزه یارانهها، رفع فقر مطلق و محرومیت زدایی بود.
سوال: موضوعات مطرح شده در سوالات را در سه سوال کلی میتوانیم خلاصه کنیم، یکی این که برنامه دولت شما برای عادلانه کردن یارانهها از جمله یارانههای نقدی نان، انرژی و کالای اساسی چیست؟ به نظر شما یارانه باید به تولید کننده پرداخت شود یا مصرف کننده نهایی؟ برنامه دولت شما برای محرومیتزدایی و فقر مطلق چیست؟
سعید جلیلی، نامزد چهاردهمین انتخابات ریاستجمهوری در ابتدای سخنان خود گفت: من هم تبریک عرض میکنم پیروزی تیم والیبال را بر به ویژه آمریکا؛ اگر باز نشود که خود آمریکا نمیخواست برنده شود و همین طور تسلیت عرض میکنم قضیه آن چه که در رشت و زلزله کاشمر...، اما آن چه که درباره سؤالی که خود مردم داشتند، بخواهیم مستقیم جواب دهیم این است که من دو مثال میزنم، کمک میکند. بحث این است که وظیفه دولت این است که اگر منابعی دارد، این را به بهترین شکل و عادلانه در بین مردم قرار است توزیع شود، بهترین شکل آن و عادلانه باشد. اگر ما دو خانواده را در همین تهران باهم مقایسه کنیم یا در یک نقطه دیگر کشور، یک خانوادهای که سه خودرو دارند، یک خانوادهای که چهار نفر هستند و خودرو هم ندارند. این یک سؤال است؛ آن کسی که سه خودرو دارد، عملاً شما وقتی یک محاسبه میکنید، میبینید آن درآمدی که دارد؛ ۱۲ برابر آن کسی که هیچ خودرویی ندارد یارانه دریافت میکند، این یک محاسبه کوتاه دارد که میشود انجام داد، مثلاً چقدر بنزین ۱۵۰۰ تومانی میگیرد؟ چقدر بنزین ۳۵۰۰ تومانی میگیرد؟ ولی عملاً باعث میشود که این خانواده ۱۲ برابر بیشتر از کسی که خودرو ندارد، یارانه دریافت میکند، با این که مرفهتر است و وضع بهتری دارد. این در چه شرایطی است؟ در شرایطی است که ۴۴ درصد مردم ما خودرو؛ ماشین ندارند. یعنی کسانی که ندارند کلاً از این یارانه محروم میشوند. این حتماً درست نیست. یک مثال دیگر بزنم؛ اگر یک خانوادهای باز چهار نفره که یک حقوق بین ۱۲ تا ۱۶ میلیون تومان دارد، ما طبق همین قانونی که داریم که در بحث مالیات همین سال ۱۴۰۳ است، این کسی که ۱۶ میلیون تومان حقوق دارد، یک خانواده چهار نفره؛ نزدیک ۱۰ درصد حقوقش یعنی یک و ۶۰۰ را باید مالیات بدهد. در صورتی که ما به یک خانواده چهار نفره الان داریم نفری ۴۰۰ تومان یارانه میدهیم، یعنی عملاً همان میزان یارانهای که میدهیم، از این خانواده مالیات میگیریم، یعنی آن یک و ۶۰۰ اینجا گرفته میشود. یعنی به همان میزان یارانه از او مالیات گرفته میشود. این در چه صورتی است؟ این در حالی است که خیلی از کسانی که درآمدهای بسیار زیادی دارند یا با فرار مالیاتی و شفاف نبودن، آن بحثهایی که مربوط به چرخه مالی آنهاست، اینها از مالیات فرار میکنند. من این را میخواهم توضیح دهم، حالا باز بیشتر توضیح خواهم داد که این نشان میدهد که این مناسباتی که وجود دارد؛ یک تصحیح جدی لازم دارد. بر همین مبنا ما چند طرح آماده کردیم، یکی در همین دو موضوعی که عرض شد، یکی این که آن طرح بانک که داشتیم که راجع به این که حالا این انرژی چگونه به بهترین شکل توزیع شود و مردم؛ همه آن یارانهای که میخواهند داشته باشند، عادلانه باشد، این نباشد که فقط بر اساس خودرو باشد، بر اساس فرد باشد که ضمن این که حالا هم عدالت در آن خواهد بود، باعث میشود که این بهتر مدیریت مصرف صورت بگیرد، یعنی مردم میتوانند بر این اساس، خودشان بر اساس منافعی که برای آنها حاصل میشود، آن مصرف انرژی را هم مدیریت کنند. کنار این یک طرح سبد غذایی داشتیم که ۱۳ قلم کالاهای غذایی را در اختیار مردم باید قرار بگیرد که آن بحث حداقل نظام سلامت لازم است انجام شود و همین طور طرح سفر و طرح روستاها که باز توضیح خواهم داد.
مجری: نوبت اول از مرحله اول را پشت سر گذاشتیم و در نوبت دوم همان طور که پیشتر توضیح داده شد، هر کدام از نامزدها به مدت چهار دقیقه فرصت دارند که نقطه نظرات خود را راجع به دیدگاهی دیگر نامزدها مطرح بفرمایند.
جلیلی: من یک توضیح بدهم، ببینید وقتی شما در ایجاد شرایط اولیه اشتغال مشکل داشته باشید یعنی چه؟ یعنی یک لایهای درست شده باشد که فقر، بیسوادی، بیماری با هم یک چرخهای را درست کرده باشند که کسی که مثلاً اگر خدای نکرده بیمار میشود دچار یک فقر بیشتر بشود، بیسوادی موجب فقر بشود یا بالعکس فقر موجب بیسوادی بشود یا این که نداشتن آن شرایط اولیه باعث تشدید فقر شود، این چرخه مادامی که وجود داشته باشد حتماً شما نمیتوانید آن رفاه و آن رفع فقر مطلوب را داشته باشید؛ لذا شما باید در چند لایه از جنبه اشتغال و مبارزه با بیکاری، آن باز خودش روشهایی دارد مثل برنامه ملی تامین مالی خرد مشاغل تولیدی، مشاغل خدماتی آزادکار، مشاغل سیار که برنامههایش مفصل است الان آنها را نمیخواهم بگویم، لایه کمک درآمد و معیشت، لایه فقرزدایی، لایه محرومیت زدایی این کارها باید سرعت بگیرد این یک بحثی است که اهمیت دارد، اما آن چیزی که مهم است این است که چگونه اینها صورت بگیرد، چون به محض این که بگوید خیلی خوب ما این چند لایه را بخواهیم وارد شویم اولین بحث این است که منابعش کجاست، شما از کدام درآمد میخواهید این کار را انجام بدهید. من این را توضیح میدهم که شاید کمی به بحث ما کمک کند، یکی از بحثهای بسیار مهم که برادرمان آقای پورمحمدی اشاره کردند این است که اگر شما میخواهید با این موضوعات مبارزه کنید با فقر و فساد، لازمه آن این است که بتوانید ساز و کاری داشته باشید بسیاری از آن چه که در کشور شما تحت فساد صورت میگیرد جلوی آن را بگیرید و منابع حاصل از آن چیزی که امروز دارد به یغما میرود را، آن منابع را بیاورید به سمت نظام رفاهی که میخواهید مستقر کنید. مبارزه با پولشویی یکی از آنها است، مبارزه با قاچاق یکی دیگر از آنها است، اشاره کردم زمانی که من در شورای امنیت بودم این را نوشتیم که باید مبارزه با پولشویی دنبال شود و این مباحث، مادامی که چرخه اقتصادی دچار مشکلات جدی باشد حتماً نمیتوانید انجام بدهید، اما این که مثلاً ما بگوییم این مثالهایی که زده شد اینها مربوط به این است که اول افای تی اف باید امضا بشود نه، این حالا یکی از اشکالات دوستان این است که صورت مسئله را به نظر میرسد دقیق متوجه نیستند یادم است سال ۱۴۰۰ هم آقای همتی همین را گفتند من این را در همین مناظره بیان کردم شما دارید با افای تی اف کار میکنید برنامه عمل بستید ۴۱ بند است دارید عمده این بندها را انجام میدهید، هیچ مانعی هم ندارید چه کسی گفته اینها را انجام ندهید؟ زمانی که شما وزیر دادگستری بودید، زمانی که شما رئیس سازمان بازرسی بودید سالها، این کارها را باید انجام میدادید چرا انجام ندادید؟ مبارزه با پولشویی بله همان زمان ما اصرار داشتیم قانونش باید تصویب بشود قانونش را مجلس تصویب کرد، مبارزه با تامین مالی تروریسم قانونش را مجلس تصویب کرد، تمام اینها بسترهایش الان در کشور فراهم است چرا انجام نمیدهید؟ آن بحثی که وجود داشت چیزی بود که میخواستند عدهای، ناکارآمدی خودشان را یک بهانه درست کنند و بگویند بر این اساس این کار انجام نمیشود الان اینکه شما یارانه را به مردم بدهید اول اینکه به خودرو بدهید، به آنها بدهید این چه ربطی به این موضوع دارد؟ خواهشم این است صورت مسئله را بعضاً قاطی نکنید.
سوال: میتوانیم مجموع صحبتها و سوالات مطرح شده در این تصاویر را در ۳ سوال کلی و خلاصه مطرح کنیم، برنامه دولت شما برای در اولویت قرار گرفتن پیشگیری نسبت به درمان و دسترسی عادلانه به خدمات پزشکی چیست؟ راهکار شما برای حل بحران نیروی انسانی در نظام سلامت چیست و برنامه دولت شما برای هوشمندسازی نظام سلامت چیست؟
جلیلی: فکر میکنم که یک احترام به مردم این است که آن پرسشی را که داشتند متمرکز بشویم روی پاسخ آن به ویژه باتوجه به جایگاه رئیس جمهور، چون ببینید نظام سلامت یک بخشش مربوط میشود به آن وزارت بهداشت و اینها برخی موضوعات دارد که فراتر از آن وزارت بهداشت است که در وقت دومم اشاره خواهم کرد. ما یک موفقیت خوبی در جمهوری اسلامی داشتیم این را بیان کنیم در این ۴۵ سال گذشته آن میانگین طول عمر که ۵۵ سال بود در اول انقلاب امروز به ۷۷ سال رسیده است و این از موفقیتهای نظام سلامت ماست، اما دو تا مثال میخواهم این جا بزنم مردممان این را شاید بهتر درک کنند. همین ۲۴ ساعت گذشته ما متاسفانه هزار و ۲۰۰ نفر از جمعیت ما فوت کردند. این به طور متوسط این آمار را داریم، مرگ البته حق است میگوییم میآید، ولی این رافع مسئولیت ما در آن مرگهای قابل پیشگیری نیست. نظام یک وظیفهای دارد، نظام سلامت ما، دولت ما یک وظیفهای دارد. آن مرگهای قابل پیشگیری را به صفر یا به حداقل برساند متاسفانه مثلا از همین هزار و ۲۰۰ نفر فوتی که روزانه انجام میشود طبق آمار ۴۷ درصد، چون مرگ زودرس است یعنی زیر ۷۰ سالگی است ۲۲ درصدش خیلی زودرس است که زیر ۵۰ سالگی است حالا آن وقت وقتی بررسی میکنیم میبینیم برخی از اینها شرایطی دارد یعنی یک مقدار زیادش مثلا از همین هزار و ۲۰۰ نفر طبق آمار ۶۵ نفر برای آلودگی هواست ۱۵۰ تا برای بحث دخانیات است ۶۰۰ نفرش برای فلان عارضه بیماری است که مثلا اضافه وزن و این طور چیزها و مواردی این طوری. بحثم این است که این جا دولت وظیفه دارد، رئیس جمهور وظیفه دارد، مخصوصا که برخی از این موضوعات فراتر از یک دستگاه است و فراتر از یک وزارت بهداشت فقط است و این جا آن کار ویژهای است که باید دنبال کند.
یک مثال دیگر بزنم که باز به مردم ما یک کم کمک میکند. همین الان باز روزانه طبق آماری که وجود دارد یعنی اگر ما ۲۶ میلیون خانوار در کشور داریم ما حدود دو و ۴۲ صدم درصد متاسفانه در سال کسانی داریم حدود دو و نیم درصد که اینها دچار بیماریهایی میشوند که آن هزینه هایش کمرشکن است. خب اگر شما دو و نیم درصد از مردمت یعنی حدود روزی هزار و ۷۸۰ نفر در روز هزینههای کمرشکنی بر آنها تحمیل میشود که اینها متاسفانه بعد میروند زیر خط فقر دچار مشکل میشوند. یکی از سیاستهای اصلی نظام سلامت ما این بوده که مردم ما اگر خدای ناکرده بیماری آمد سراغ آنها دیگر همان بیماری کافی باشد، شرایط بیشتری بر آنها حادث نشود. خب این راهش چیست؟ در دنیا بحث بیمهها را آوردند. ما امروز یکی از آن بحثهای جدی که داریم این است که متاسفانه خود صندوقهای بیمه ما به دلیل اشکالاتی که در آنها وجود دارد بیمارند یعنی چی؟ یعنی آن عدالت محور عمل نمیشود. بحث مان این است که اگر شما چنین جمعیتی دو و نیم درصدی این گونه دچار مشکل میشوند. یعنی روزی هزار و ۷۸۰ نفر دچار بیماری کمرشکن میشوند بعد بر این اساس یک خانواده شان اگر ضرب در تعداد آن خانواده کنیم یعنی روزی پنج شش هزار نفر از جامعه شما متاثر از همچنین موضوعی میشود. اینجا باید شما چکار کنی، اینجاست آن موقع این بیمههای شما ساز و کارش است ساز و کار عدالت محور بشود یعنی آن یارانه فقط این نیست که آن باید به درد کسی که دچار این بیماری شده از غنی برود سمت فقیر، از سالم برود سمت بیمار و این به شکل عمودی به گونهای توزیع شود که این در بند پ ماده ۷۲ قانون برنامه هفتم آمده که کاهش هزینههای کمرشکن یکی از این وظایف است.
مجری: نوبت اول را به پایان بردیم در مرحله دوم و در نوبت دوم طبق روال گذشته هر نامزد محترم به مدت ۴ دقیقه فرصت دارد دیدگاه هایش را درباره نظرات دیگر نامزدها مطرح کند.
اشتغال و امنیت شغلی بر سلامت افراد تاثیر میگذارد
سعید جلیلی: مجدد عرض میکنم بحث ما، بحث سلامت است که یکی از بحثهای حیاتی برای تمام آحاد کشور است و صحبت از نقش رئیس جمهور در این زمینه، رئیس جمهور وظایفی دارد که باید آن را انجام دهد، بحث سلامت از وظایفی است که درقانن اساسی به جد تاکید شده است و از حقوق ملت است.
این جا دو – سه تا نکته عرض کنم، برخی از موضوعات نظام سلامت که عمده اش در این جا صحبت شد بیشتر ناظر شد به بحثهایی که زمینه وزارت بهداشت دنبال میشود، خیلی از اینها خارج از این است، ولی سلامت مردم را نشانه میگیرد و موجب میشود که حیات و آن سلامتی مردم خدای ناکرده در تهدید قرار بگیرد.
یک مثال بزنم، ما در چند سال گذشته به طور متوسط متاسفانه از تلفات جادهای ما از ۱۷ هزارتا به ۲۵ هزار تا، متوسط ۲۰ هزار نفراست وقتی تلفات جادهای این میزان است، یعنی یک چیزی در هشت سال میشود آن شهدای جنگ تحمیلی ما، آن وقت چند برابر حوادث بیشتر مجروحینی دارید، قطع عضو دارید و بحث این فرمی دارید که اینها را کی باید روی آن برنامه ریزی کنید، آیا ۱۷ هزارتا حداقل هست، این یک امر محتوم است یا میتواند کم شود.
من خاطرم است در سفرهایی که در زمان وزارت خارجه در یکی از کشورها مطرح کردم که چقدر حوادث جادهای دارید، میگوید ما ۱۷ نفر داریم، حالا میگویید او جمعیتش یک دهم ما بود ما ۱۷۰ تا، نه این که ۱۷ هزار نفر، اینها باید برنامه ریزی شود، کجا باید برنامه ریزی شود، از موضوعات دیگر آن عوامل اجتماعی موثر بر سلامت است، در این ده سالی که با خیلی از مردم صحبت کردم، در بحث اشتغال و امنیت شغلی اینها چیزهایی است که استرسهای ناشی از آن، اینها چیزهایی که بر سلامت افراد تاثیر میگذارد و چقدر بیماریها و بعضی وقتها متاسفانه فوتهایی داشتیم به دلیل اجتماعی موثر بر سلامت و یکی از این بحثهای سیاستهای ترابری، جاده سازی و خیابان سازی و بحثهایی که اینها آثارش بر سلامت مردم تاثیر جدی میگذارد و بحث آن مفصل است و نمیخواهم توضیح دهم، اگر مثلا بیان میکنیم که آلودگی هوا، عادات غذایی و نمیدانم اینها عوامل اجتماعی، حوادث جادهای اینها میتواند این قدر سلامت مردم را تحت الشعاع قرار دهد کی باید برای آن برنامه ریزی کند، شورای عالی سلامت زیر نظر رئیس جمهور یکی از بحثهایی که داریم این است که این بحثی که مردم صدای شان درنیاید، نه، شما وظیفه ات این است که این کار انجام دهید و آن مرگهای زودرس تا جایی که ممکن است کم کنید، مرگ زودرس زیر هفتاد سال یا مرگ زودرس زیر پنجاه سال رخ دهد، اگر ده سال پیش رئیس جمهور این بحثهای جدی برنامه ریزی و هدف گذاری میکرد که ده سال یا پنج سال به این نقطه برسیم و درصد قابل توجهی از اینها کم میشد آن موقع بسیاری از مردم که همین امروز روزی هزار و دویست نفر مرحوم میشوند بعد آن وقت میگویند ۴۴ درصد و این قدر درصد به خاطر عواملی است که قابل پیشگیری است و اینها وظیفه دولت است، این قدر تصادفات جادهای و این قدر تلفات قابل پیشگیری است که در جایی باید برنامه ریزی شود.
ما در برنامه ریزی که داریم طبق این بحثها، اولا تکثر نهادهای مدیریتی را کم کنیم و یک تجربه موفق در شبکه بهداشت که آن مستند به شواهد بود و ما امروز بسیاری از برنامه ریزیهای مستند به شواهد میتوانیم انجام دهیم و این که یک فرصت، یک جهان فرصت میتواند این یک الگو در جهان بشود، همین بحث شبکه بهداشت سلامت ما را، من خاطرم است که من زمانی که معاون آمریکا اروپا بودم، از آمریکا بودم، از آمریکا آمدند الگوبرداری میکردند که شما این موفقیت را داشتید که این را میتوانیم به بهترین شکل موفقیت بیشتری را به دست بیاید.
این را میتوانیم انشاءالله به بهترین شکل؛ موفقیت بیشتری را به دست بیاوریم.
مجری: مرحله دوم از برنامه مناظره دوم را پشت سر گذاشتیم، پیش از این که وارد مرحله سوم شویم، این موضوع را عرض کنم؛ در مواردی که علیه فرد غایب اتهام یا توهینی مطرح شود، در صورت تشخیص کمیسیون بررسی تبلیغات، فرصت مناسب برای احقاق حق در نظر گرفته خواهد شد.
مجری: در این قسمت از برنامه مناظره امشب، محور این بخش از مناظره ارتقای نظام آموزشی و علمی است در برنامه هفتم اشاره شده که رتبه جهانی ایران از نظر کمیت تولید علم تا پایان برنامه باید به جایگاه چهاردهم برسد. به علاوه در برنامه هفتم برای برخورداری دانشآموزان از فرصتهای تعلیم و تربیت عادلانه هم اهدافی از جمله افزایش سرانه فضای مدارس و هوشمند سازی کلاسها با اولویت مناطق محروم در نظر گرفته شده است در بودجه امسال حدود ده درصد از منابع بودجه به حوزه آموزش و پرورش اختصاص یافته است در این بخش نامزدهای محترم برنامه نکات اجرایی و برنامههای اجرایی خودشان را برای تحقق این موضوع ارائه خواهند کرد که در ابتدا پیش از آغاز فرصت چهار دقیقه هر نامزد طرح پرسش کارشناسان و تعدادی از مردم راجع به موضوع ارتقای نظام آموزش و علمی کشور که با هم میبینیم و برمیگردیم.
سوال کارشناسان
علی ذوعلم: یکی از مسائل بسیار مهم در کشور ما بحث تعلیم و تربیت است. متاسفانه علی رغم تلاشهایی هم که شده هنوز ما درباره تحول در آموزش و پرورش و سرمایه گذاری برای این امر چشم انداز خیلی روشنی نداریم. جنابعالی بفرمایید به طور مشخص شورای عالی آموزش و پرورش را چه قدر جدی خواهید گرفت و چه قدر مسائل آموزش و پرورش برایتان مهم خواهد بود؟
علی اصغر فانی: آیا برنامههای درسی و فوق برنامه که در وزارت آموزش و پرورش در حال انجام و اجرا هست پاسخگوی نیاز نسل آلفا و زد است؟
سید محمد بطحایی: یکی از معضلات ما در آموزش و پرورش کلاسهای پرجمعیت است. چهل نفر، چهل و پنج در یک کلاس با یک معلم، حقیقتا کار کردن خیلی دشوار است و یا اینکه اصلا نمیشود توقع یک کار با کیفیت داشت پاسخ شما و راه حل شما برای کاهش مشکلات در آموزش و پرورش چیست؟
رضوان حکیم زاده: بفرمایید برنامه شما برای کاهش فاصله و ارتقای کیفیت یادگیری برای دانش آموزان در خانوادههای کمتر برخوردار و مناطق کمتر برخوردار چه خواهد بود؟
مصطفی رستمی: با توجه به ظرفیتهای بزرگ علمی و دانشی که در کشور به برکت انقلاب اسلامی در این سالها داشتیم برنامه روشن کاندیداهای محترم برای استفاده از این ظرفیت برای حل مشکلات مختلف کشور، برای مشکلات اقتصادی و اجتماعی و سایر مشکلاتی که اینها خودشان را آماده حل اینها کردند چیست؟
محمد مهدی زاهدی: بارها در رسانهها دیدیم که موضوع مهاجرت نخبگان و به ویژه در سالهای اخیر مهاجرت اعضای هیئت علمی دانشگاهها به خارج از کشور بسیار مطرح شده است جدای از این که چه میزان مهاجرت صورت گرفته. سوال این است برای حفظ، نگهداشت و تکریم قشر نخبه و به ویژه اعضای هیئت علمی دانشگاهها چه برنامهای را دارید؟
مجری: سوالات کارشناسان محترم را تماشا کردید مجموع آن چه که در محتوای سوالات مطرح شد میشود در سه سوال کلی خلاصه کرد، سوال اول این که دولت شما برای ارتقای نظام تعلیم و تربیت و متناسب سازی نظام آموزش با نیازهای نسل جدید چه برنامهای دارد؟ دولت شما چه برنامهای برای کاهش تراکم دانش آموزان در کلاسها و ایجاد عدالت دارد و برنامه دولت شما برای ارتقای رابطه دانشگاه و صنعت و جلوگیری از مهاجرت فارغ التحصیلان دانشگاهی چیست؟
جلیلی: ما در یکی از بحثهایی که روی آن تکیه داریم، شعار دولت ما است، بحث یک جهان، یک ایران جهش، الزامات یک ایران جهش چیست، استفاده حداکثری از فرصت ها، از این یک جهان فرصت، کجا بهترین جا است برای اینکه این فرصتها شکوفا شود، از کجا میتوان سرمایه گذاری جدیتر کرد روی این فرصت ها. مدرسه، شکی در این نیست، اگر ما واقعاً باور داریم به اینکه کشور باید پیشرفت داشته باشد، باید جهش داشته باشد، برنامه ریزی این را از مدرسه باید شروع کرد. یعنی اگر ما نیروهای نظامی مان، لشگر دفع تهدیدها هستند.
مدرسه و آموزش و پرورش لشگر شکوفایی فرصتها است
مدرسه و آموزش و پرورش لشگر شکوفایی فرصتها است؛ لذا باید روی این موضوع برنامه ریزی داشت. در همین روزها که زمان ثبت نام مدرسهها است، خیلی از مردم ما این بحث را دارند که در برنامه ریزی که دارند انجام میدهند، کدام مدرسه بهتر است، کجا ثبت نام کنند. همه دوست دارند در یک مدرسهای بچه شان را ثبت کنند که استعدادش بهتر شکوفا شود. سؤال من این است که اگر ما میگوییم جهش و پیشرفت کشور و معتقد هستیم که پیشرفت با عدالت به دست میآید، یعنی همه مردم باید بتوانند در این مسیر و پیشرفت کشور نقش ایفا کنند. عدالت چگونه به دست میآید، یعنی هر استعدادی بتواند در آن مدرسهای که بهتر آن را شکوفا میکند، بتواند حضور داشته باشد، آن استعداد شناخته شود و هدایت شود و کارش را دنبال کند؛ لذا بر این مبنا اگر ما حتی جهش و پیشرفت کشور را جدی نگاه میکنیم، فقط این نیست که مشکل آموزش و پرورش را حل کنیم، لازمه پیشرفت کشور این است که آموزش و پرورش کشور آن جای اصلی خودش را بگیرد، آن جایگاه واقعی خودش را پیدا کند. وزیر آموزش و پرورش باید یک نیروی بسیار ارزشمندی باشد که این هدف را بشناسد و دنبال کند و اینجا نقش رییس جمهور بسیار مهم است در انتخابی که انجام میدهد. عرض کنم اگر ما میخواهیم این کار را انجام بدهیم، یکی از بزرگترین سرمایههای ما چه است، این معلمین ارزشمندی که کادر آموزش و پرورشی که ۳۰ سال از عمرشان را دارند خدمت میکنند و هزینه میکنند برای این کار، میلیونها دانش آموزی که ۱۲ سال از عمرشان را در اینجا دراختیار شما میگذارند برای اینکه در جهت پیشرفت کشور بتواند کار کند. اینجا باید یک الگو داشته باشید، من این را براساس مطالعه و بررسی چند ساله عرض میکنم، ما معتقد هستیم الان همین هزینه مادی که برای آموزش و پرورش در همین شرایط الان صورت میگیرد، اگر این را بر دانش آموزان تقسیم کنیم آن میزان اش بیشتر از میزانی است که حتی در یک مدرسه غیر انتفاعی در شمال شهر انجام میشود. پس نشان میدهد که شما هزینه میکنید، اما نتیجه را ندارید. لازمه اینجا این است که شما الگوی خودت را داشته باشید، الگو ما چه است، ما این را بررسی کرده ایم، یک مدرسه الگو در پایه اول و دوم و سوم و تا دوازدهم، دخترانه و پسرانه اش، چه شرایطی را نیاز دارند، چه کمبودهایی الان وجود دارد، به لحاظ محیط آموزشی، به لحاظ معلم، به لحاظ درس، به لحاظ آن رویکرد آموزشی که در صنعت تحول هم آمده است که تفکر، اجتماعی بودن، خلاقیت و کشف استعدادها را در این مدرسه بتوان شکل داد. ما فکر میکنیم که اگر این را شما این مدرسه الگو را که الان روی آن مطالعه و کار شده است و انجام شده است و در سند تحول هم آمده است، در یک حرکت بزرگ و تحولی شما اول ستادهای بزرگ و پرهزینه این را متوجه مدرسه که صف این عرصه است کنید، آن موقع موفقیتهای بیشتری شکل میگیرد که توضیحات بیشتر را در وقت دیگر خودم عرض میکنم.
مجری: به پایان مرحله سوم رسیدیم. اجازه دهید که یک بار زمان استفاده شده نامزدها را در این مرحله باهم مرور کنیم و ببینیم و زمان باقی مانده که در فرصت جمعبندی شش دقیقهای هر یک از نامزدها خواهند داشت. زمان کلی استفاده شده از سوی آقای قاضی زاده هاشمی؛ ۸ دقیقه و شش ثانیه است، آقای قالیباف؛ ۸ دقیقه و ۱۳ ثانیه، آقای پورمحمدی؛ ۸ دقیقه و چهار ثانیه، آقای زاکانی؛ ۸ دقیقه و هشت ثانیه، آقای پزشکیان؛ ۸ دقیقه و چهار ثانیه و آقای جلیلی؛ هشت دقیقه و ۱۸ ثانیه. با جمع زدن ثانیههای اضافه بر هشت دقیقه در مراحل سهگانه و کسر آن از شش دقیقه جمعبندی، فرصت هر یک از نامزدها برای زمان جمع بندی مشخص خواهد شد. در مرحله نهایی هر یک از نامزدها؛ آقای قاضی زاده هاشمی؛ پنج دقیقه و ۴۶ ثانیه، آقای قالیباف؛ پنج دقیقه و هفت ثانیه، آقای پورمحمدی؛ چهار دقیقه و ۵۱ ثانیه، آقای زاکانی؛ پنج دقیقه و شش ثانیه، آقای پزشکیان؛ پنج دقیقه و ۵۷ ثانیه و آقای جلیلی؛ چهار دقیقه و ۳۵ ثانیه؛ فرصت جمع بندی در مرحله پایانی را خواهند داشت. به این ترتیب آغاز میکنیم بخش پایانی این مناظره را با آقای سید امیرحسین قاضیزاده هاشمی که به مدت پنج دقیقه و ۴۶ ثانیه فرصت خواهند داشت.
فرصتهای جهانی زیادی برای پیشرفت وجود دارد
جلیلی: مردم عزیز ما برنامههای من را در این چند شب دیدهاند و بیان کرده ایم، در زمینههای مختلف که در سطح مطرح شده است. یکی اینکه ناظر به جهش کشور است با استفاده از همه ظرفیتهای ما که لازمهاش عدالت است، یکی هم اینکه برخی از موضوعاتی که ناظر به معیشت مردم است و رفاه مردم است که نباید منتظر شد که حتماً آن زیرساختها و جهشها اول صورت بگیرد و بعد به این بپردازیم؛ لذا من نمیخواهم آنها را تکرار کنم و تکرار حرفهای قبل من باشد. عرض من این است آن چیزی که میخواهم بیان کنم این است که امروز دو رویکرد وجود دارد، یک رویکردی که خودش را باور دارد، یک رویکردی که نگاه حداکثری دارد، یک رویکردی که معتقد است نه تنها میتوان از این مشکلات عبور کرد، بلکه میتوان پیشرفت و جهش کرد. یک رویکرد هم این است که همه چیزها را براساس برخی از تصوراتی که نسبتی با واقع ندارد، میخواهد بگوید که این عملی نمیشود، این خیال پردازی است، اتفاقاً آنها یک نظریات رمانتیکی دارند، من این را بعنوان کسی که بارها عرض کرده ام، مطالعاتی در این زمینه دارم و ۳۵ سال کار سیاست خارجی کرده ام، عرض میکنم که ما امروز فرصتهای جهانی اتفاقاً برای همین پیشرفت ما برای جهش ما بسیار زیاد است و اینکه ما دوباره در فضایی بیفتیم که چهار و پنج سال فقط معطل شویم و بگوییم نه اگر فلان موضوع حل نشده باشد دیگر هیچ فرصتی را نمیشود استفاده کرد. اینها تجربههای غلطی است که بارها هم مردم ما دیده اند که نتیجه نداشته است. اما آن چیزی که عرض میکنم، اینکه من با مردم عزیزمان بارها در این دو سه سال گذشته در جلسات متعدد با اساتید دانشگاهها با دانشجویان، در کارگاهها و شهرکهای صنعتی و در مزارع و روستاها، حضور داشته ام و مفصل با آنها صحبت کرده ام. یک چیزی که بعضاً مطرح میشود یکی از کارشناسان محترم هم مطرح کردند، که ما یک نسلی داریم نسل زد است یا تعابیری اینطوری، یا مثلاً بعضیها میگویند یک نسلی است نه او زبان ما را میفهمد و نه ما زبان او را میفهمیم، نه اینطور نیست. من در جلسات دانشگاهی متعدد بعضاً ۵ ساعت ۶ ساعت یا ۷ ساعت با دانشجویان شرکت کرده ام، صحبت کرده ام، با اساتید محترم جلسات متعدد داشته ام، هم آنها زبان ما را میفهمند و هم ما زبان آنها را میفهمیم. بله بعضی از جاها ممکن است صحبت ما آنها را اغنا نکند، اینجا ما باید ببینیم که چه ضعفی داریم که آن صحبت ما اغنا نکرده است. اما آن چیزی که میخواهم بگویم، اینکه امروز ما در آستانه یک انتخاب هستیم که همینطور چند موضوع را بهانه قرار بدهیم یا مشکل قرار بدهیم بعد بگوییم انجام نمیشود و بعد یک نگاه بدبیانه به گذشته و آینده داشته باشیم، یک وقت اینکه افتخارات گذشته را نگاه میکنیم، همین امشب بحث سلامت شد، عرض کردم، ما یک زمانی نقش بسیار ارزشمندی را دوستان ما داشتند، در اوایل انقلاب، آن بحث طرح شبکه بهداشت را که انجام دادند، مبتنی بر آن شواهدی که بود، سیاستگذاری مبتنی بر شواهد امروز شده است یک الگوی موفق حتی جهان از آن الگو میگیرد که شما با آن توانسته اید در این چهل سال ۲۰ سال عمر ملت را بیشتر کنید، این خیلی ارزشمند است. از اینها خیلی زیاد داریم، هم در خدمات، هم در پیشرفت و هم در جهش. من اینجا میخواهم بگویم ما در آستانه یک انتخاب هستیم، اگر میگوییم هر ایرانی یک نقش پرشکوه، این فقط مربوط به بعد از انتخابات نیست، در همین ایام انتخابات هم است. من از تک تک شما اگر میگوییم یک ایران جهش، دعوت میکنم به یک ایران دعوت، این یک ایران دعوت چیست، اولاً به مشارکت گسترده همه مردم بیایند در انتخابات، هر قدر ایرانی نقش پرشکوه خودش را در انتخابات بیشتر ایفا کند، آثار و برکات او در جنبههای مختلف برای کشور بیشتر خواهد شد. نکته دوم اینکه این نگاه حداکثری که داریم مطرح میکنیم که برای آن ادله درست داریم، من این ایران را دعوت میکنم به شناختن این بحث، به اینکه این موضوع که ما ظرفیتهایی داریم، یک جهان فرصت که میتواند یک ایران جهش داشته باشد و آن هم با مشارکت همه.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *