غریب‌آبادی: کشورهای غربی صلاحیتی در حوزه حقوق بشر ندارند/ تشریح شرایط دوران حبس اسدالله اسدی

خبرگزاری میزان - ستاد حقوق بشر سه‌شنبه، ۲۵ اردیبهشت، در چارچوب جلسات شورای هماهنگی ستاد حقوق بشر میزبان نشست حقوق بشری بود که در موضوع پرونده اسدالله اسدی، دیپلمات ایرانی آزاد شده از بلژیک، با حضور کاظم غریب‌آبادی، معاون امور بین‌الملل قوه قضاییه و دبیر ستاد حقوق بشر برگزار شد.

غریب‌آبادی: موارد کمی از ظلم‌ها علیه اسدی رسانه‌ای شد

دبیر ستاد حقوق بشر در ابتدای این نشست، گفت: جلسه امروز در چارچوب جلسات شورای هماهنگی ستاد حقوق بشر است و ۲ دستورکار دارد؛ موضوع نخست، مرور حوادثی است که در طول پنج سال زندان هم در آلمان و هم در بلژیک بر اسدالله اسدی، دیپلمات ایرانی، گذشت.

وی با اشاره به اینکه حدود یک سال از آزادی اسدالله اسدی می‌گذرد و نکته نخست و قابل توجه در این رابطه، این است که اقدام دولت آلمان در دستگیری یک دیپلمات ایرانی کاملا خلاف حقوق بین‌الملل و کنوانسیون ۱۹۶۱ وین ناظر بر روابط دیپلماتیک بین کشورها، بدون هیچ‌گونه مستندات و دلیل بود، تصریح کرد: مدتی که آقای اسدی در آلمان و بلژیک در زندان بود، ظلم‌هایی که از سوی این مدعیان حقوق بشر علیه دیپلمات ایرانی صورت می‌گرفت، در مواردی رسانه‌ای می‌شد اما بسیار کم.

دبیر ستاد حقوق بشر بیان کرد: ما تلاش کردیم برخی از این موارد را در چارچوب سازوکارهای حقوق بشری و رسانه‌ای رسوا و افشا کنیم؛ کشوری که خود را مدعی حقوق بشر می‌داند چگونه با کسی که به ناحق بازداشت شده، رفتار کرده است، تمامی اصول ابتدایی حقوق بشر را نقض می‌کند؛ از حق تماس با خانواده گرفته تا حق عبادت فرد، حق سلامت، بهداشت، حق نگهداری در فضاهای زندان، شکنجه‌های روحی و روانی مختلف.

وی یادآور شد: آقای اسدی زمانی که در زندان بودند تمام اینها را مستند و مکتوب کردند و ما در ستاد حقوق بشر قبل از آزادی وی به نسخه‌ای از این دست‌نوشته‌ها دسترسی پیدا کردیم و همین را مبنای مکاتبات با سازوکارهای بین‌المللی حقوق بشری از جمله کمیسر عالی حقوق بشر، رئیس شورای حقوق بشر و کشورها قرار دادیم، با خود آن دولت‌ها این نقض‌های حقوق بشری را متذکر شدیم، اعتراض‌ جدی کردیم، از آنها درباره این موارد توضیح خواستیم.

غریب‌آبادی گفت: در آلمان و بلژیک به عنوان دو کشور مدعی حقوق بشر بر این دیپلمات ایرانی چه گذشت؟ آیا به ذره‌ای از شعارهایی که در زمینه حقوق بشر سر می‌دهند، خودشان عمل می‌کنند؟ بر ما پوشیده نیست که آن‌ها به این شعارها عمل نمی‌کنند، اما درباره این مصادیق و نمونه‌های عینی بسیار مهم است که ادعاهای حقوق بشری آنها را افشا کنیم؛ همانند آن چیزی که ما امروز در نوار غزه و جنایت‌های گسترده که شاهد هستیم و بحث جنبش دانشجویی در دانشگاه‌های آمریکا.

معاون امور بین‌الملل قوه قضاییه با اشاره به اینکه همین موارد نیز مصادیق عینی رد ادعاهای حقوق بشری این کشورها در حوزه حقوق بشر است، تاکید کرد: کشورهای غربی و به‌ویژه آمریکا هیچ صلاحیتی در حوزه حقوق بشر ندارند که بخواهند در این حوزه اظهار نظر کنند.

اسدی: یک نقض قانون بی‌سابقه رخ داد

در ادامه این نشست، اسدی با شرح حوادث روز بازداشت خود، گفت: در حال رانندگی به سمت محل ماموریت خود بودم و روز پیش مسافرت شخصی من به پایان رسیده بود که از سوی پلیس آلمان در منطقه‌ای متوقف شدیم و بدون این که به ما بگویند قصد بازداشت دارند، از ما مدارک خواستند؛ من توضیح دادم که دیپلمات و در حال حرکت به محل ماموریت خود هستم؛ من را بدون هیچ توضیحی به نقطه‌ای دورتر منتقل کردند و به من دستبند زده و در صندلی عقب ماشین پلیس قرار دادند؛ آن‌ها سپس من را به ایستگاه پلیس منتقل کردند؛ همسرم به دلیل بیماری باید دارو‌هایی را مصرف می‌کرد و من مدام این موضوع را گوشزد می‌کردم؛ شرایطی که ذکر می‌کنم هم درباره من و هم درباره خانواده من روی داده و آن‌ها را هم در شرایطی مشابه من بازداشت کرده بودند.

به گفته این دیپلمات ایرانی، یک نقض قانون بی‌سابقه در دنیا اتفاق افتاد و دیپلمات ایرانی که از مصونیت دیپلماتیک برخوردار است، بازداشت شد.

وی درباره شرایط دوران حبس خود اظهار کرد: آن‌ها تمام تجهیزات من را ضبط کردند؛ در سلولی حبس شدم که هیچ امکان گرمایشی نداشت و فقط یک پتوی کوچک بر روی یک سکو قرار داشت؛ آن‌ها دسترسی من را به آب قطع کرده بودند و همین شرایط برای خانواده هم بود؛ به افسران پلیس یادآوری کردم که حق دارم از وکیل استفاده کنم، وکیلی که کنسولگری ما تایید کند و باید کنسولگری ایران را از بازداشت من مطلع کنید، اما بعد‌ها متوجه شدم که این کار را نکرده بودند.

اسدی با اشاره به اینکه طرح ادعای کشف بمب در خودروی من به خانواده‌ام شوک وارد کرد، گفت: آن‌ها از فرزند کوچک من که زیر سن قانونی بود، بازجویی کردند؛ من بیشتر از ۲۴ ساعت را بدون اطلاع از خانواده و بدون اینکه بتوانم به کنسولگری اطلاع دهم، در آن سلول بازداشت بودم؛ بعدازظهر روز بعد آن‌ها من را به یک دادگاه بردند و آنجا متوجه شدم که به چه دلیل من را بازداشت کردند.

دیپلمات ایرانی با اشاره به اینکه ۱۰۱ روز در آلمان با سختی گذشت، گفت: در رژیم‌های بازداشت در زندان‌های اروپایی ۲ رژیم وجود دارد: یکی رژیم باز و یکی رژیم سخت؛ من را برخلاف وضعیتم در کنار زندانیانی قرار دادند که یا از ابتدا زوال عقلی داشتند یا بعد‌ها دچار مشکلات شده بودند؛ آن‌ها من را معاینه کردند و گفتند که باید به بخش عادی زندان منتقل شوم، اما این دستور اجرایی نشد؛ این دوران طی شد و همین رژیم سختگیرانه تا پایان دوران حبس در بلژیک وجود داشت و من در بندی نگهداری می‌شدم که افراد خاص در آن‌ها نگهداری می‌شدند؛ تا یک ماه مانده به آزادی در سلول انفرادی بودم و چنین چیزی برای افرادی که شرایط من را دارند، تجویز نمی‌شود؛ یک ماه آخر را اجازه پیدا کردم که در سلول انفرادی نباشم.

وی درباره نقض حقوق خود در دوران حبس در بلژیک و آلمان، گفت: مشکل موجود در موضوع ارتباط با خانواده، این بود که به دلایل واهی حق ارتباط با خانواده نادیده گرفته می‌شد و در پنج سال هیچ ملاقات با خانواده نداشتم و تنها یک سال حق داشتم با خانواده صحبت کنم؛ ضمن اینکه ارتباط با رسانه‌ها و بیرون نداشتم و این امور برای من امکان‌پذیر نبود.

جلالیان: ما بهترین شرایط حقوق بشری را برای محکومان در داخل ایجاد می‌کنیم

عسکر جلالیان، معاون امور بین‌الملل و حقوق بشر وزارت دادگستری دیگر سخنران این نشست بود؛ وی گفت: این‌ها بخشی از داستان مظلومیت‌های جمهوری اسلامی ایران است؛ ما ۸ هزار زندانی خارجی در کشور داریم که به خاطر شرایط خوب زندان منتقل نمی‌شوند؛ ما بهترین شرایط حقوق بشری را برای محکومان در داخل ایجاد می‌کنیم، اما دائما ما را به نقض حقوق بشر متهم می‌کنند.

وی درباره امضای توافق با بلژیک برای انتقال اسدی، گفت: با وجود فشارهایی که لابی صهیونیسم در بلژیک داشت، پارلمان این کشور توافقنامه را امضا کرد و ما هم در ایران قاطعانه توافق را به قانون تبدیل کردیم.

انتهای پیام/