امام صادق (ع) علاوه برهدایت با انحرافات نیز مبارزه کردند

سعید رضایی کارشناس علوم قرآنی در گفت‌وگو با خبرگزاری میزان درباره سیره اخلاقی امام جعفرصادق(ع) گفت: ائمه معصومین(ع) از فرزندان و پیامبراسلام(ص) محسوب شده و چون معصوم هستند جایگاه ویژه‌ای دارند آن‌ها الگوهایی برای مردم بوده و هستند از این رو توجه به سبک زندگی و سیره‌های اخلاقی آنان ویژه و ضروری است. امام صادق(ع) در برابر ستمگران از هر طایفه و رتبه‏اى محکم مى‏ایستادند و این شهامت را داشتند که سخن حق را به زبان آورند و اقدام حق‌طلبانه را انجام دهند، هرچند با عکس‌العمل تندى روبه‌رو شوند. به طوری که وقای فرماندار مدینه در حضور بنی‌هاشم در خطبه‏هاى نماز به حضرت على(ع) دشنام داد، امام چنان پاسخی کوبنده داد که فرماندار خطبه را ناتمام گذاشت و به سوی خانه‌اش راهى شد.  

وی ادامه داد: امام صادق (ع) مدت ۱۲ تا ۱۵ سال با امام‌ سجاد(ع) و بعد از شهادت جد بزرگوارش مدت ‌۱۹ سال با امام‌ باقر (ع) زنـدگی کـردند و توانستند از‌ خرمن دانش این دو بزرگوار، خوشه‌چینی کنند. مدت امامت ایشان ۳۴ سال بود.  

رضایی جایگاه علمی امام صادق(ع) را مورد بررسی قرارداد و افزود: علم بى‏کران امامت، تربیت شاگردان و بنیان‌گذاری فکری و علمى مذهب تشیع را شکل داد و آنها در زمان ولایت این امام بزرگوار در حرکتی هوشمندانه از شرایط سیاسی زمان خود بهره بردند و منجر به توسعه علمى و پایه‌ریزى‏ نهضت علمى شدند. اولویت‏ها و شیوه‏ها و اهداف و نتایج این نهضت علمى آثار و برکات بسیاری را در جهان اسلام به دنبال داشت.  

وی به نتایج تربیت شاگرد از سوی امام جعفر صادق(ع) اشاره و بیان کرد: در روایات نوشته است. این میزان روایت که در زمان ولایت امام ششم(ع) استخراج شد، در زمان هیچ یک از اهل‏بیت (ع) بیان نشده است. اصحاب حدیث، راویان آن حضرت را با اختلاف آرا و مذاهبشان گرد آورده و عددشان به ۴هزار تن رسیده و آن قدر نشانه‏هاى آشکار بر امامت آن حضرت ظاهر شده که دل‌ها را روشن و زبان مخالفان را از ایراد شبهه لال کرده است.  

این کارشناس علوم قرآنی تصریح کرد: عصر امام صادق(ع) هم‌زمان با دو حکومت ‏بنی‌امیه و عباسى بود که انواع فشارها بر آن حضرت وارد مى‏شد، بارها ایشان را بدون آن‌که جرمى مرتکب شوند، به تبعید مى‏بردند. با این حال این تحلیل که حکومت‏گران به دلیل نزاع‏هاى خود، فرصت آزار امام را نداشتند و حضرت در یک فضاى آرام به تاسیس ‏نهضت علمى پرداخت، به صورت مطلق پذیرفتنى نیست.  

رضایی افزود: نهضت امام صادق(ع) به سوى حرکتى علمى‏ ‏سوق داده شد تا ‏رکود و سکوت مرگبار فرهنگى و التقاط مذهبى و دینى و فرهنگی نیز زدوده شود، اما باید توجه داشت که اولویت در نهضت امام ششم(ع) بر ترویج و شکوفایی فرهنگ دینى و مذهبى و پاسخگویى به شبهات و رفع التقاط بنا شده بود. علاوه بر این، ایشان براى رفع انحرافات در دین تلاش‌های فراوانی کردند و مبارزه با برداشت‏هاى جاهلانه و قرائت‌های سلیقه‏اى از دین نیز در مکتب امام صادق(ع) جایگاه ویژه‏اى داشت و حضرت علاوه بر حرکت کلى و مسیر اصلی بسیاری از انحرافات را سرکوب کردند.  

انتهای پیام/